فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از اعتراض پناهجویان افغان و خواسته های آنها پشتیبانی می کند و از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می خواهد در اسرع وقت به خواسته های پناهجویان متحصن افغان در شهر آنکارا رسیدگی کند. تعداد زیادی از پناهجویان افغان به مدت ۱۲روز است که در مقابل دفترUNHCR در آنکارا دست به تحصن زده اند و خواستار رسیدگی فوری به خواسته های خود هستند. هر روز که می گذرد تحصن آنها دامنه بیشتری پیدا می کند و شمار بیشتری از شهرهای مختلف ترکیه به پناهجویان متحصن می پیوندند.
اعتراض پناهجویان افغان در ترکیه نسبت به بی توجهی UN به خواسته های آنها شکل گرفته است. پناهجویان افغان بعد از سوریه جزء محرومترین پناهجویان در ۳۵ سال گذشته در سطح جهان بوده اند. UNبه عنوان نهاد مدافع حقوق پناهندگان بجای رسیدگی به شرایط غیرقابل تحمل زندگی پناهجویان افغان، بارها، هم در ترکیه و هم در ایران حقوق پناهندگی پناهجویان و آوارگان افغان را نقض کرده و نسبت به تامین و تضمین خواسته های آنها بی توجهی کرده وبا امن جلوه دادن افغانستان عملا دست دولت های ترکیه و ایران را برای اخراج پناهجویان افغان و رفتارهای فاشیستی آنها با پناهجویان بازگذاشته است.
از نظر فدراسیون اعتراض پناهجویان افغان اعتراضی برحق و انسانی است چرا که از سال ۲۰۱۲، بررسی پرونده پناهجویان افغان از جانب UN در ترکیه به حالت تعلیق درآمده است. از طرف دیگر از آغاز سال ۲۰۱۳ تا بحال ثبت نام پناهجویان افغانستانی را متوقف کرده و اعلام کرده اند از این تاریخ، یعنی از آغاز سال ۲۰۱۳ این کمیساریا دیگرمسئولیت ثبت نام پناهجویان و رسیدگی به پرونده متقاضیان جدید را به عهده نخواهد گرفت.
این پناهجویان به ترکیه گریخته اند تا از گزند جنگ خانمانسوز جان و زندگیشان محفوظ بماندو دیگر شاهد لحظه به لحظه مرگ ناشی از ترور و بمبگذاری و جنگ دستجات قومی و مذهبی در کشور ویران شده افغانستان نباشند.بسیاری از این پناهجویان آخرین فرد خانواده ای هستند که زنده مانده اند و توانسته اند صدها خطر دیگر را به جان بخرند تا خود را به ترکیه و کشورهای امنتر برسانند.
UN باید اینها را ببیند: صدها هزار نفر از پناهجویان افغان در ایران زندگی می کنند و شرایط زندگی آنها به مراتب از شرایط زندگی در افغانستان بدتراست. بخش زیادی از آنهایی که به ترکیه آمده اند پناهجویانی هستند که از ایران به ترکیه گریخته اند. در ایران ارگان های امنیتی و جرم شناسی جمهوری اسلامی هر نوع ارائه خدمات به اتباع بیگانه بویژه اتباع افغانستان که به آنها اتباع “غیرمجاز” می گویندراممنوع اعلام کرده اند بطوری که عقد قرارداد، اجاره ساختمان، املاک و اموال منقول و غیرمنقول را برای آنها ممنوع اعلام کرده اند.و همچنین حمل ونقل اتباع غیرمجاز توسط وسایل نقلیه شخصی، عمومی و ترمینالها ممنوع اعلام شده است.مضاف بر اینها اشتغال اتباع خارجی تحت هر شرایطی ممنوع و در صورت اشتغال به کارفرمایان مورد پیگرد قانونی قرار می گیرند. ازدواج با اتباع “غیرمجاز” هم اکیدا ممنوع شده است.صدور کارت ملی و شناسنامه و حق تحصیل برای آنها ممنوع اعلام شده است.این رفتارها فاشیستی و نژادپرستانه است.
سئوال اساسی این است از نظر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دولت هایی که به شرایط و مقررات کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو و پروتکل ۱۹۶۷تعلق دارند پناهجویان افغان باید دارای چه شرایط دیگری باشند تا مورد پذیرش قرار بگیرند؟ مگرتبعیض و برخورهای نژادپرستانه یکی از شاخص های مهم پذیرش پناهندگان برطبق همین سند سازمان ملل نیست؟
باور کنید شرایطی که جامعه افغانستان را از هم پاشیده است و چند میلیون از شهروندان آن کشور را آواره ترکیه و سایر نقاط جهان کرده است با تعریفی که درهمین سند سازمان ملل برای پناهندگان شده است را مقایسه نمایید هرکدام از اینپناهجویانده برابر بیشتر به این شرایط تعلق دارند و باید از حق پناهندگی برخوردار گردند.به همین خاطر از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می خواهیم که هر چه زودترثبت نام آنها را از سر بگیرید و پروسه بررسی پرونده های که به حالت تعلیق درآمده است مجددا مورد بررسی قرار گیرد.
عبدالله اسدی
دبیر همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۵ آوریل ۲۰۱۴