زن جوانی از اهالی منطقهٔ سرکوه هومیان در ۵۰ کیلومتری شهرستان کوهدشت به دلیل امتناع مسئولان بیمارستان از پذیرش او برای زایمان، فرزند خود را در توالت بیمارستان به دنیا آورد. به گزارش “خبر آنلاین” بیمارستان این زن جوان را که نامش پروانه است، به دلیل نبود پزشک پذیرش نکرده و گفته تا خرم‌آباد بروند؛ اما پروانه که از درد زایمان به خود می‌پیچیده به‌تنهایی به توالت بیمارستان که حتی چراغ هم نداشته می‌رود و کودکش را زیر نور موبایل به کمک جاری‌اش به دنیا می‌آورد. نوزاد بعد تولد به کاسهٔ توالت فرومی‌افتد و با زحمت او را از کاسه بیرون می‌آوردند؛ نوزاد دختری که سالم است و اسم شیدا را برای او انتخاب کردند.
در پیشرفته‌ترین و مدرن‌ترین کشورهای جهان که بهداشت و درمان عمومی به‌طور رایگان انجام می‌شود سیاست‌های کنترل جمعیت سال‌هاست که با جدیت تمام دنبال می‌شود. در مقابل اما در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی مدتی است که تبلیغات گسترده‌ای را برای افزایش جمعیت شاهد هستیم. سیری که‌موج اول آن را در دهه شصت و همزمان با جنگ ایران و عراق شاهد بودیم. در آن زمان نیز خمینی با توجیه امکان ادامه‌دار شدن جنگ و نیاز به ارتش بیست‌میلیونی مردم را تشویق به فرزند آوری بیشتر کرد. سیاستی که تبعات آن را تا سال‌ها و حتی در حال حاضر نیز شاهد هستیم. نسل متولدین دهه شصت که در تحصیل و ورود به دانشگاه و بازار کار با مشکلات عدیده‌ای دست‌به‌گریبان بوده و هستند و جامعه نتوانسته پاسخگوی نیاز این نسل باشد؛ اما در سال‌های اخیر سیاست افزایش جمعیت باهدف خانه‌نشین کردن زنان و منزوی کردن آن‌ها از فعالیت‌های اجتماعی و تبدیل آن‌ها به مادران خانه‌دار دنبال شده است و البته به‌هیچ‌وجه در این راه موفقیتی حاصل نکرده‌اند. از طرف دیگر سیستم معیوب و عقب‌مانده بهداشت و درمان ایران حتی توانایی انجام زایمان و مراقبت‌های پیش و پس‌ازآن را برای همین جمعیت فعلی هم ندارد. زایمان زنان یکی از قدیمی‌ترین و اولین فعالیت‌های بشر از آغاز تاریخ بوده است که آن را با کمترین امکانات و تحت هر شرایطی انجام می‌داده‌اند. در ایران امروز اما حتی از به دنیا آوردن کودکان در بیمارستان عاجز هستند. کاری که در تمام دنیا از ۹ ماه قبل وقت و ساعت آن را هم مشخص می‌کنند. تصور به دنیا آمدن یک کودک در توالت بیمارستان برای هر انسان قرن بیست و یکمی مشکل است؛ اما در کشوری که اساساً جان انسان از همان ابتدا اهمیتی ندارد امری طبیعی است. در کشوری که هرروز ده‌ها انسان را جلوی چشم جامعه طی مراسمی حلق‌آویز می‌کنند جان انسان‌ها کمترین اهمیت و ارزشی نمی‌تواند داشته باشد، چه رسد به جان یک نوزاد تازه متولدشده. این خبر به‌تمامی نشان‌دهنده عمق بی‌ارزشی جان و هرمت بشر در آن جامعه است. مسئولین رژیم بهتر است به‌جای در بوق کردن شعارهای افزایش جمعیت، فکری به حال انسان‌های همین حالا بکنند و وضعیت بهداشت و درمان را بهبود بخشند تا بیش از این شاهد چنین فجایعی نباشیم. به‌راستی در جامعه‌ای که کودک در بدو تولد در کاسه توالت به دنیا می‌آید، چه آینده‌ای برای آن کودک و سایر کودکان می‌توان متصور بود؟
حسین خزاعی