امروز ۱۵ میلیون نفر در دنیا در مهاجرت هستند. بر اساس سازمان نجات کودکان، در راه مهاجرت گروه کودکان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. به دلیل نبودن راه‌های قانونی سفر به کشورهای اروپایی، شمار زیادی از پناهجویان با پذیرفتن خطر و به کمک قاچاق‌بران انسان سفر می‌کنند. یکی از این کودکان محسن یونسی است که از افغانستان فرار کرده است.
محسن در سن پانزده سالگی به تنهایی از افغانستان و با عبور از چندین کشور آسیایی و اروپایی به سویدن مهاجرت کرده است. راه سفر به اروپا اما برای محسن آسان نبوده، راه فرار برای کودکان پر از خطرهای بزرگ است. میکایله هاگه Mikaela Haga که در امور فرار و مهاجرت کودکان در سازمان نجات کودکان کار می‌کند، اظهار می‌دارد:
ما می‌دانیم که راه سفر و فرار برای کودکان پر از آسیب‌پذیری و خطرات بزرگ است. این خطرات نظر به انتخاب راه‌های مختلف سفر متفاوت هستند. شیوه انتخاب سفر پناهجویان رابطه مستقیم به امکانات مالی آن‌ها دارد، پرواز با طیاره و یا هم سفر با کشتی و اینکه این کشتی در راه سالم می‌ماند و یا غرق می‌شود به نوع پر خطر بودن سفر کودکان اثر می‌گذارد.
میکایله هاگه در مورد نبودن راه‌های قانونی سفر پناهجویان به اروپا انتقاد می‌کند:
اتحادیه اروپا می‌تواند در مورد ایجاد راه‌های مطمئن قانونی سفر به کشورهای اروپایی کار کند. به طور نمونه: اتحادیه اروپا می‌تواند در عوض پرداخت پول به پُلیس مرزی اتحادیه اروپا که برای جلوگیری از ورود افراد به خاک اروپا فعالیت می‌کنند، به دفتر مساعدت و کشورهای عضو پول بیشتر بپردازد که پناهجویان را کمک کنند.
میکایله هاگه حتی خواهان توجه انفرادی به وضعیت و پرونده کودک است. مشکلی که امروز مانع این امر می‌شود معاهده دبلین است. به عقیده میکایله هاگه از بین بردن این معاهده به نفع کودکان پناهجو است.افراد نباید مجبور باشند با قدم گذاشتن در کشور اولی اروپا، درخواست پناهندگی بدهند.
یاسنکو سلیمویچ Jasenko Selimovic کاندیدای حزب مردم در اتحادیه اروپا هم طرفدار سیاست انسانی‌تر پناهندگی در سطح اروپاست، ولی لغو معاهده دبلین را راه حل این مشکل نمی‌داند. در عوض وی پیشنهاد می‌کند که مسئولیت شرکتهای حمل و نقل در زمینه انتقال افراد به اروپا را از بین برد.
معاهده دبلین را می‌توان تغییر داد و این کار در گذشته هم اتفاق افتاده است. مشکل اساسی مسئولیت ترانسپورتی است که به دوش شرکت‌ها حمل و نقل هوایی گذاشته شده است. افرادی که می‌خواهند به اروپا سفر کنند، باید تکت (بلیت) دوطرفه خریداری کنند در غیر آن شرکتهای ترانسپورتی مسافرین را به اروپا انتقال نمی‌دهند. یاسنکو سلیمویچ اضافه می‌کند: این مسئولیت سیاستمدارهای انتخاب شده توسط مردم است که به پناهجویان بله یا نخیربگویند. این مسئولیت را نیابد بالای شرکتهای حمل و نقل انداخت.
حتی اگر معاهده دبلین هم لغو شود و مسئولیت شرکتهای حمل و نقل هوایی در فروش تکت دوطرفه هم از بین برود، برای پناهجویان دشوار خواهد بود خود را به اروپا برسانند. به همین خاطر میکایله هاگه از سازمان نجات کودکان می‌خواهد راه‌های قانونی آمدن به اروپا باز شود.
برای پناهجویان امکان آن داده شود در کشوری که زندگی می‌کنند، درخواست پناهندگی به کشورهای اروپایی بدهند. به عقیده میکایله هاگه این بهترین روشی است که می‌تواند از آسیب‌پذیری کودکان و بزرگسالان در سفرهای پرخطر جلوگیری کند.
محسن یونسی با دشواری‌های زیادی در فرار خود از افغانستان تا سویدن رو به رو شده است. برای وی فرار، سفر و رسیدن به سویدن حدود شش ماه را در برگرفته، او شاهد تجارب سخت پناهجویان دیگر در چندین کشور بوده است. سوء استفاده جنسی از کودکان توسط قاچاق‌بران گزارش می‌شود و یا هم شرایط ناگوار اقتصادی کودکان را مجبور می‌کند تا زمان رسیدن به کشور مطلوب خود سکس بفروشند.