عبدالله اسدی : بیش از ۶/۱۳ میلیون نفر از پناهندگان و آوارگان سوریه و عراق درخطر سرمازدگی و گرسنگی قرار دارند

Abe Asadi

 

 

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان روز سه‌شنبه ۲۰ آبان برابر با ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴ اعلام کرد که درنتیجه جنگ در عراق و سوریه ۶/۱۳ میلیون نفر بی‌خانمان و آواره شده‌اند. این کمیساریا، اعلام کرد که بسیاری از آوارگان عراقی و سوری که تعداد آن‌ها برابر با جمعیت کلان‌شهری مانند لندن است، بدون غذا و سرپناه بسر می‌برند. امین عواد مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفته است دنیا در مقابل نیاز این پناهندگان منفعل شده است.

این مسئول کمیساریای عالی پناهندگان می‌گوید: «امروزه وقتی‌که درباره آوارگی یک‌میلیون نفر در مدت دو ماه و یا آوارگی پانصد هزار نفر در یک شبانه‌روز حرف می‌زنیم، دنیا هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد.» قبلاً در آمار این سازمان به رقم ۶، ۵ میلیون نفر آواره در خاک سوریه اشاره‌شده بود اکنون آمار جدید این سازمان نشان می‌دهد که این تعداد از آوارگان به دو برابر افزایش یافته است.

گزارش جدید کمیساریای عالی پناهندگان حاکی است که ۳/۳ میلیون پناهنده سوری نیز در خارج از این کشور به سر می‌برند که عمدتاً به لبنان، اردن، عراق و ترکیه پناه برده‌اند. این مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای این سازمان گفته است: کشورهای دیگر دنیا به‌خصوص کشورهای اروپایی و سایرین باید مرزهای خود را باز کنند و برای حل این مشکل مشارکت کنند.

آمار کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به ۹/۱ میلیون نفر که در داخل خاک عراق آواره شده‌اند نیز اشاره دارد. این سازمان اشاره می‌کند که ۱۹۰ هزار نفر از آن‌ها نیز در جستجوی محلی امن کشور عراق را ترک کرده‌اند. کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل متحد می‌گوید: برای کمک به ۹۹۰ هزار نفر از این آوارگان در فصل زمستان و تأمین نیازهای اولیه آن‌ها مانند سرپناه پلاستیکی و لباس گرم، به بیش از ۵/۵۸ میلیون دلار کمک‌های نقدی نیاز دارد.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان می‌گوید: روسیه و چین از اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد که نتوانسته‌اند جنگ در سوریه را متوقف کنند، در انتهای فهرست کشورهای کمک‌کننده قرار دارند.

وی می‌گوید: درصورتی‌که راه‌حل سیاسی برای این جنگ پیدا نشود این نوع کمک‌ها باید در درجه اول و مهم‌تر از همه‌چیز قرار گیرد. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مورد وضعیت آوارگان سوریه و عراق به مسائل مهمی اشاره‌کرده است. این تعداد از آوارگان در داخل خاک سوریه و عراق و ترکیه و لبنان و اردن ازنظر رسیدگی به وضعیت زندگی آن‌ها و اختصاص امکانات مورد کمترین توجه قرار نمی‌گیرند. اینکه دنیا در مقابل این‌همه انسان آواره و بدون سرپناه منفعل شده و عکس‌العمل نشان نمی‌دهد یک واقعیت است. قدرت‌های اقتصادی جهان ازجمله چین و روسیه و دولت آمریکا آن‌قدر امکانات دارند که می‌توانند با آن، کلیه آوارگان سوریه و عراق را به‌خوبی تأمین کنند. کشورهای عضو اتحادیه اروپا در زمان جنگ سرد، داعیه دفاع از حقوق بشرشان دنیا را کر کرده بود اکنون بجای اختصاص بزرگ‌ترین امکانات و خدمات زیستی به این‌همه کودکان و نوزادان محتاج به غذا و سرپناه مرزهایشان را بر روی آن‌ها بسته‌اند و برای ممانعت از ورود آن‌ها در مرزهای خود تدابیر امنیتی اعلام کرده‌اند تا جلوی ورود آن‌ها را بگیرند. امکانات غذایی و درمانی و بهداشتی و تأسیساتی در همان چین و روسیه و کشورهای غربی چنان زیاد است که می‌توانند با آن کلیه این آوارگان را به بهترین وجه تحت پوشش بگیرند.

گزارشی که از سوی «موسسه مهندسی پزشکی» در بریتانیا منتشرشده نشان می‌دهد که بیش از نیمی از مواد غذایی جهان راهی سطل‌های زباله می‌شود. طبق این گزارش با دو میلیارد تن مواد غذایی که به هدر می‌رود می‌توان تمام گرسنگان جهان را سیر کرد. سالانه در سراسر جهان بیش از چهار میلیارد تن مواد غذایی تولید می‌شود. طبق همین پژوهش که در بریتانیا صورت گرفته است، حدود نیمی از مواد غذایی تولیدی در جهان به سطل زباله‌ها ریخته می‌شود. این واقعیت زندگی انسان‌ها در دنیای سرمایه‌داری است، اگر سود و ثروتی که در دنیای سرمایه‌داری کرورکرور تولید و انباشته می‌شود به‌طور عادلانه بین ساکنین کره زمین تقسیم و توزیع شود، هیچ‌کس نه گرسنه می‌ماند و نه بدون سرپناه. انبارهای دولتی و مراکز نظامی و شرکت‌های بزرگ مملو است از چادرهای ضخیم و ضد سرما، پتو، کیسه‌خواب و جوراب و امکانات عمرانی و رفاهی و مواد بهداشتی به‌گونه‌ای که می‌توان با آن‌ها نیاز میلیون‌ها نفر انسان آواره و بی‌سرپناه را تأمین کرد. مردم دنیا لازم است شرایط وحشتناک زندگی آوارگان و پناهندگان سوریه‌ای و عراقی را در مرکز توجه خود قرار دهند و بهر شکل ممکن تلاش کنند با جمع‌آوری پول و مواد غذایی و پوشاک و درمان و امکانات بهداشتی و هر نوع نیازمندی‌های دیگر به کمک این آوارگان بشتابند. هیچ‌چیز مهم‌تر و انسانی‌تر از این نیست که بشود با این نوع کمک‌رسانی‌ها جان بسیاری از انسان‌های آواره را نجات داد. علیرغم شرایط ناامن و درگیری‌های مسلحانه در منطقه، پزشکان و امدادگران زیادی از سراسر جهان به آنجا رفته و در حال کمک به آوارگان هستند و در بسیاری از نقاط مختلف جهان مقدار قابل‌توجهی امکانات جمع‌آوری و به مناطقی که آوارگان در آن مستقر هستند ارسال می‌شود؛ ولی بااین‌حال گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نشان می‌دهد اگر دنیا برای کمک به آوارگان بسیج نشود و کشورهای اروپایی مرزهای خود را بروی پناهندگان باز نکنند و تا زمانی که این جنگ‌های ویرانگر در منطقه ادامه داشته باشد و تا زمانی که راه‌حل سیاسی پیدا نشود، این کمک‌رسانی‌ها باید در درجه اول اهمیت و اولویت برای آوارگان قرار گیرد.