اعدام جنایتی است که آگاهانه صورت می‌گیرد. حکومت جنایت‌کار ایران اعدام را اهرم کنترل فشار در جامعه اعمال می‌کند و به اشکال مختلف شهروندان ایرانی را به قتل می‌رساند نه‌تنها بسیاری از زندانیان سیاسی و کودکان درخطر مرگ قرار دارند بلکه افراد عادی نیز از ماجراجویی‌های این حکومت در امان نیستند. اعدام‌های شتاب‌زده و حتی بدون دلیل ثابت‌شده و اعدام‌های خیابانی در ایران روزبه‌روز شدت می‌گیرد.
در یک‌سو جرثقیل و محکوم دست‌بسته و جلاد نقاب‌دار و طنابِ دار و پاهای آویزان و آخرین لرزش‌ها و دیگر هیچ و در سوی دیگر چشم‌های وحشت‌زده پدر، مادر و خواهر و برادر و فرزند یا همسر و….
آن‌ها ناباورانه شاهد آخرین دقایق زندگی عزیزانشان هستند، تصویری از اعدام که در همه عمر مثل کابوس از جلوی چشمانشان می‌گذرد و اگر هم بی‌گناه اعدام شوند دیگر فرصتی برای جبران نیست. در ایران امکان خطا در قضاوت بسیار زیاد است چون قاضی می‌تواند به‌تنهایی و بدون حضور هیئت‌منصفه و پس از دستور اعمال شکنجه برای اخذ اعتراف حکم مرگ را صادر کند.
حکومت‌های ناکارآمد در مبارزه با جرم و جنایت به‌جای استفاده از روش‌های مفید مثلاً آموزش و تجهیز پلیس یا امکانات تربیتی و تفریحی و برنامه‌ریزی برای کاهش فقر و بیکاری و تبعیض اعدام می‌کنند تا ناتوانی و ناکارآمدی خود را مخفی کرده و نزد افکار عمومی جدیت و قاطعیت خود را نشان دهند و یا از مجازات اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در میان مخالفان سیاسی یا سرکوب آن‌ها استفاده کند.
زمان لغو مجازات اعدام در سراسر جهان فرارسیده‌است همه‌جا به تجربه می‌شود گفت که تماشای اعدام تأثیر ویرانگری بر شخصیت انسانی شاهدان دارد. تا الآن در هیچ کجای جهان نشانی از این دیده نمی‌شود که مجازات مرگ میزان جرم و جنایت یا خشونت را کم کرده باشد. این مجازات در کشور ما ابزاری شده برای سرکوب سیاسی مخالفان به هر شکل. احکام مرگ خودسرانه صادر می‌شوند و به اجرا درمی‌آیند و این مجازات به ناگزیر به مرگ اشخاص بی‌گناه نیز منجر می‌شود و حقوق بنیادی انسان‌ها را پایمال می‌کند. اعدام قتل عمد دولتی است و باید برای همیشه در همه‌جا لغو شود.