سفره کارگر خالیست

سحر بابا سلجی

جنبش کارگری، اصطلاح گسترده‌ای برای یک حرکت جمعی از سوی کارگران برای ایجاد تشکل‌های کارگری و گرفتن حقوق خود از کارفرمایان و دولت است. این حرکت می‌تواند باعث ایجاد یک دولت کارگری نیز شود. گسترش روزافزون اعتصابات کارگری و تشدید خیزش های خیابانی کارگران، به ویژه در ماههای پائیز و سپس زمستان سال ۵۷، نیاز به برنامه ریزی و سازمان دهی این مبارزات را مشغله روز عده ای از کارگران کرد. برای این کار، تجارب و سنت های پیشین به صورت الگوهائی حاضر و آماده در مقابل چشم افراد قرار می گرفتند. همانطور که یک روز بخصوص در جهان به نام روز جهانی کارگر در دنیا وجود دارد، همه اقشار مردم با گرامیداشت این روز به استقبال روز کارگر میروند. متأسفانه در ایران قشر کارگر از هیچ حق و حقوقی برخوردار نیستند، دولت دیکتاتور جمهوری اسلامی با استسمار این قشر مظلوم و ستمدیده، اعم از زن و مرد سعی دارد با فشار مضاعف و طاقت فرسا بر قشر کارگر عرصه را بر آنان تنگ تر سازد. کارگر مظلوم در ایران چه بسا ماه ها حقوق ناچیز خود را در یافت نمی کند، و از ساده ترین مطالبات خودشان محرومند. بعضا در این آشفته بازار گرانی و بی پولی عده کثیری از کارگران برای دریافت مطالبات به مراتب فشار بیشتری متحمل میشوند. با توجه به اعتصابات اخیر کامیونداران و …. دولت هیچگونه وقعی به خواسته ها و مطالبات این طیف عظیم مظلوم و زحمتکش نمی کند. بخش عظیمی از کارگران در ایران زیر خط فقر زندگی میکنند، سفره کارگر همیشه خالیست چه بسیار کودکان این قشر شب را با شکم گرسنه سر بر بالین میگذارند. چه کسی پاسخگوی این نامردمی هاست؟

چگونه است آقا زاده های سران رژیم همگی در خارج از کشور به تفریح و صفا میپردازند، با دزدیدن پولهای کلان این ملت، روز بروز به دارائیهای خود می افزایند. اما کارگران مظلوم اگر زبان به شکایت و اعتراض وتحصن بزنند چه بسا شور بختانه یا کتک و شلاق، یا شکنجه و زندان طولانی مدت نصیبشان خواهد شد.

این زالو صفتان غریب به چهل سال است با مکیدن خون این ملت ایران را تبدیل به ویرانه نمودند. چه بسیار کارگران مظلومی که با تحت فشار قرارگرفتن از مشکلات و مشقات زندگی، خود را حلق آویز کرده و به زندگی خود پایان داده اند، چه کسی پاسخگوی این رذالت و بی عدالتی هاست؟ تا به کی باید شاهد این بی رحمی ها و نامردمی باشیم؟ امیدوارم این حکومت ننگین خونخوار جمهوری اسلامی هر چه زودتر به پایان عمر سیاه و خونین خود برسد و مردم عزیز و ستمدیده ایران به آزادی و داد خواهی خود برسد.*