اطلاعیه شماره ۱
جمعی از پناهجویان ایرانی در کشور نروژ، مشخصا در شهرهای اسلو و تروندهایم با زدن چادر در مراکز این شهرها دست به تحصن زده اند. تحصن در شهر اسلو از دوم ژوئن ۲۰۱۱ و در تروندهایم از ۲۱ ژوئن همین ماه آغاز شده است. قرار است گروههای دیگری از پناهجویان در شهرهای دیگری از جمله در شهر برگن نیز دست به تحصن بزنند.
پناهجویان ایرانی در نروژ در پی سختتر شدن معیارهای پذیرش پناهندگان دست به تحصن زده اند. از بی پاسخی خسته شده اند. هیچکس از مقامات اداره خارجیان و دولت نروژ نمی پرسند چرا نباید با توجه به شریط حقوق بشر در ایران یک سیاست سخاوتمندانه و انسانیتر در قبال پذیرش آنها اتخاذ نمایند ؟ دولت نروژ خود بارها مقامات جمهوری اسلامی را بدلیل زیر پاگذاشتن تعهدات حقوق بشری محکوم کرده است. ولی انگار پناهجویان ایرانی همان انسانهایی نبوده اند که بخاطر زیر پا گذاشتن حقوقشان به نروژ گریخته اند. سئوال فدراسیون از اداره خارجیان نروژ این است که درکجای مفاد کنوانسیون ژنو که دولت نروژ هم به آن پایبند است، آمده که انسانهایی که از رژیمهایی مثل جمهوری اسلامی گریخته اند باید تا این اندازه به رعایت حقوق انسانیشان بی توجه بود؟ تحصن پناهجویان در گرما و سرما و زیر باران از سر دیوانگی آنها نیست نشان نقض حقوق آنها از سوی اداره خارجیان نروژ است. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی به عنوان ظرف مبارزه پناهجویان با تمام توان تلاش خواهد کرد تا صدای بی حقوقی پناهجویان را در نروژ به گوش افکار عمومی برساند.
در طول چند سال گذشته دولت نروژ برمبنای یک سیاست غیر انسانی به پرونده پناهجویان ایرانی رسیدگی کرده است. بطوری که بسیاری از پناهجویان یا پرونده هایشان بطور کلی بسته شده است و یا بی جواب و بلاتکلیف بحال خود رها شده اند. علاوه بر این شمار زیادی ازآنها به طور مرتب به کشورهای خود از جمله ایران دیپورت شده اند. رحیم رستمی یکی از اخراج شدگان به ایران بود که سر از زندان اوین درآورده است.
دولت و اداره خارجیان نروژ با اعمال سیاست غیر انسانی در برخورد به پذیرش پناهندگان در ده سال گذشته تنها تعداد معدودی از پناهجویان ایرانی را پذیرفته و بقیه یا دیپورت شده اند و یا جواب منفی گرفته و چندین سال است که در شرایط غیر انسانی در کمپهای پناهندگی و یا به شکل غیر قانونی به زندگی خود ادامه میدهند. از نظر پناهجویان و فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی این وضعیت برای پناهجویان در نروژ، غیر قابل تحمل شده است و اعتراض پناهجویان نیز دقیقا به وضع موجود دراین کشور شکل گرفته است.
در میان پناهجویان متحصن ایرانی از فعالین احزاب اپوزسیون تا اقلیت های مذهبی و کسانی که دین جهل و جنایت اسلام را ترک کرده اند، تا افرادی که به هر دلیل نخواسته اند تحت قوانین قرون وسطایی جمهوری اسلامی زندگی کنند، تا فعالین کارگری و زنان و کودکان به چشم می خورند.
پناهجویان متحصن در نروژ خواستار برسمیت شناختن خواسته ها و پذیرش شرایط زیر برای همه پناهجویان ایرانی هستند:
– قطع فوری هر گونه دیپورت پناهجویان به ایران. – فراهم کردن شرایط عادی که در آن پرونده های بسته را از نو باز کنند و در یک پروسه کوتاه برای همه آنها برمبنای نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران اجازه اقامت صادر کنند. – برخورداری همه پناهجویان از همه امکانات و تسهیلات لازم اعم از وکیل و امکانات زندگی در این پروسه – رسیدگی به وضعیت غیر انسانی پناهجویان در کمپ ها از نظر رفاهی و بهداشتی. – کوتاه کردن پروسه پاسخ به پناهجویان و رسیدگی به پرونده آنهای که دو سال ازدرخواست پناهندگیشان می گذرد.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی ضمن دفاع قاطع از خواسته های بر حق پناهجویان، از اداره خارجیان و دولت نروژ می خواهد که در اسرع وقت به خواسته های پناهجویان رسیدگی کند مضاف بر این فدراسیون از همه سازمانها و نهادهای مدافع حقوق پناهندگی در داخل و خارج از نروژ می خواهد که از خواسته های پناهجویان متحصن در نروژ حمایت کنند و آنها را تنها نگذارند.
همبستگی- فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۸ ژون ۲۰۱۱