همانطور که اطلاع دارید، روز سه شنبه بیستم سپتامبر حدود بیست نفر پناهجو که از فعالین سیاسی می باشند در مرکز شهر استهکلم در یک چادر٬ آنهم در این وضعیت بد آب و هوا دست به اعتصاب غذا زده اند. درمیان آنها خانواده هایی به چشم می خورند که  کودکانشان را نیز به همرا دارند. جعفر قادری و همسر او خدیجه ابوبکری همراه چهار فرزندشان، شب بو، شنه، شیبا و شه وگر و همچنین رحمان حسین پور و همسرش بهیه خالدنژاد همراه با فرزندانشان هدی، هیمن و هلین و تعدادی دیگر از شرکت کنندگان در این اعتصاب غذا هستند. تا زمان صدور این نامه ۱۰ روز از این اعتصاب می گذرد٬ ولی با این حال از تصمیمات اداره مهاجرت مبنی بر بررسی مجدد پرونده این پناهجویان تاکنون خبری دریافت نشده است.

 

این پناهجویان در اعتراض به تصمیمات غیر منصفانه و بی توجهی این اداره نسبت به سرنوشت خود دست به اعتصاب غذا زده اند. حال چند نفر از این پناهجویان که از روز سه شنبه ۲۶ سپتامبر دست به اعتصاب غذا زده اند در اثر نخوردن آب و غذا بشدت رو به  وخامت گذاشته است. همه  این پناهجویان از فعالین سیاسی و  اکثر آنها از اعضای اپوزسیون ایران از جمله حزب دمکرات کردستان ایران هستند و سالها علیه جمهوری اسلامی مبارزه علنی کرده اند. با این وجود هر کدام از  پناهجویان اعتصابی از ۵ تا ۹ سال است در انتظار گرفتن پناهندگی سیاسی در سوئد بسر می برند ولی با اینحال اداره مهاجرت یکی پس از دیگری به آنها پاسخ رد داده است. ما فکر نمی کنیم اداره مهاجرت سوئد از این موضوع بی خبر باشد که اینگونه افراد از  سوی دستگاههای قضائی و امنیتی جمهوری اسلامی بعنوان محارب با خدا و اقدام علیه جمهوری اسلامی با مجازات مرگ مواجه می شوند.

 

روز سه شنبه ۲۶ سپتامبر پناهجویان اعتصابی در گفتگو  با دو نماینده اداره مهاجرت که به چادر پناهجویان اعتصابی آمده بودند همصدا می گفتند: “ما اینجا دست به اعتصاب زده ایم و ترجیح می دهیم که در این چادر بمیریم و به ایران بازگردانده نشویم٬ چون در ایران همه ما را زیر شکنجه های وحشیانه خواهند کشت.” اداره مهاجرت سوئد باید متوجه این مسئله شده باشد، که جمهوری اسلامی به خودیهای خودشان که دستشان در یک کاسه است٬ رحم نمی کند چه رسد به کسانی که فعال سیاسی علیه جمهوری اسلامی بوده اند.

 

اداره مهاجرت سوئد درست در شرایطی پناهجویان ایرانی را برای بازگشت به ایران تحت فشار گذاشته است که جمهوری اسلامی در نهایت بی رحمی و  با استفاده از ارتجاعی ترین قوانین مجازات اسلامی علیه مخالفین خود، دست به کشتار  و  شکنجه و تجاوز می زند. به همین دلیل از نظر نهاد کودکان مقدمند و فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی لازم است این پناهجویان برمبنای معیارهای پذیرش پناهندگان در کنوانسیون ژنو در  کشور سوئد تحت حفاظت قرار گیرند چرا که همه آنها کسانی هستند که در سازمانهای اپوزسیون جمهوری اسلامی به عنوان عضو، فعالیت سیاسی – نظامی داشته اند و در منطقه برای رژیم ایران و مردمان آن مناطق چهره های آشنایی هستند.

 

اداره مهاجرت برای بررسی مجدد پرونده های این پناهجویان از آنها خواسته است مدارک جدید ارائه دهند. در حالی که همه عالم و آدم آنها را می شناسد که وجود و حضورشان در مبارزه علنی علیه رژیم ایران از هر مدرکی روشنتر است. در میان پناهجویان اعتصابی تعدادی از کودکان در سنین مختلف دو ماهه تا زیر هیجده سال نیز دیده می شود.  متاسفانه زندگی کودکانه این کودکان هم به زندگی و آینده والدین آنها گره خورده و آنها عملا در شرایط سخت زندگی والدین خود شریک شده اند. در حالی که نباید به  کودکان به چشم پناهجو نگاه کرد.

 

 در کنوانسیون حقوق کودک هم اشاره شده است که کودک چه همراه خانواده باشد یا تنها آمده باشد باید از حقوقی که در کنوانسیون حقوق کودک تدوین شده است برخوردار باشند. تلاش کنوانسیون حقوق کودک بر این است که اعضای خانواده آنها باید از این حق برخوردار شوند و این اجازه به آنها داده شود که به کودکان خود ملحق شوند. بنابراین بر گرداندن هر کدام از این خانواده ها یعنی جدا کردن آنها از کودکانشان. بد تر از این برگرداندن کودکان به همراه والدین شان از هر نظر یک  اقدام غیر انسانی محسوب می شود و با معیارهای رعایت حقوق کودکان در مغایرت کامل قرار می گیرد. چون معلوم نیست در صورت بازگرداندن آنها چه بلایی برسر این کودکان خواهد آمد. بعلاوه شرایطی که این دسته از کودکان چه قبل و چه الان در آن بسرمی برند بسیار آزار دهنده است. برای مثال  چند نفر از این کودکان فوتبالیست هستند ولی بدلیل نداشتن اقامت اجازه ندارند برای مسابقات به کشورهای دیگر بروند و اصلا در مدت هفت، هشت سال گذشته اجازه نداشته اند از سوئد خارج شوند.

 

نهاد کودکان مقدمند و فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی در سوئد ضمن دفاع از خواسته های بحق این پناهجویان و تامین فوری نیازهای کودکان، از اعتراض و مبارزه آنها حمایت می کند و همه سازمانها و نهادهای مدافع حقوق کودکان را نیز به حمایت از حقوق انسانی آنها فرا می خوانند.

 

نهاد کودکان مقدمند – استکهلم

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی- سوئد

۲۰۱۱-۰۹-۲۸