شامگاه شنبه ۱۷ دسامبر٬ ۲۶ آذر ماه٬ یک کشتی مملو از پناهجویان در آبهای ساحلی اندونزی درمیان امواج سهمگین دریا٬ واژگون و تکه پاره شد٬ حدود دویست و پنجاه پناهجویی که اکثرا از کشورهای ایران٬ افغانستان٬ عراق و ترکیه بودند. جان خود را از دست دادند.
این کشتی که از جنس فایبرگلاس بود و حداکثر٬ مجاز به حمل صد مسافر در شرایط آب و هوایی مناسب بود٬ با بیش از دو برابر ظرفیت خود٬ بدون امکانات فنی مواجه با شرایط اضطراری در فاصله ۷۰ کیلومتری شهر ساحلی “پریگی” در شرق جزیره جاوا طعمه امواج دریا گردید.
پناهجویان بازمانده نقل کرده اند که اغلب آنها با پرداخت مبالغ گزافی٬ از دوبی به جاکارتا پرواز کرده اند، سپس با چهار اتوبوس، با ظرفیت ۶۰ نفر، به پریگی آمده اند تا خود را با این کشتی به کریسمس آیلند در استرالیا برسانند و تقاضای پناهندگی کنند.
بازماندگان پس از واژگون شدن کشتی٬ بیش از شش ساعت در هوای بارانی و درگیر با امواجی به ارتفاع پنج متر درمیان تکه پاره های کشتی٬ سرگردان بودند تا اینکه توسط یک قایق ماهیگیری شناسایی شدند. تا کنون گروههای نجات موفق شده اند تنها حدود سی نفر از آنان را نجات دهند. در گزارشات دیگری تعداد سرنشینان کشتی حدود سیصد نفر ذکر شده است. خبرگذاری های دیگری تعداد مسافران کشتی را ۳۸۰ نفرو تعداد پناهجویان نجات یافته را ۷۶ نفر اعلام کرده اند.شناسایی دقیق پناهجویانی که جان خود را از دست داده اند به سبب اینکه نام هیچ مسافری ثبت نشده است٬ تقریبا غیر ممکن است.
این دومین فاجعه دلخراش ظرف دو ماه اخیر دراین منطقه است. ماه گذشته هم بیش از پنجاه پناهجو که با یک کشتی مستعمل عازم استرالیا بودند جان خود را از دست دادند. در اوایل ماه نوامبر کشتی دیگری نیز پناهجویان را به استرالیا حمل میکرد غرق شد و بیش از پنجاه مسافر آن نجات یافتند، اما هفت پناهجو جان خود را از دست دادند.
حقیقت دردناک پشت این فاجعه٬ شرایط فلاکت باری است که هزاران انسان را چنان به ستوه می آورد که از خانه و کاشانه خود بگریزند٬ به هر خطری تن دهند تا سرپناهی امن بیابند! شاید بتوانند در شرایط بهتری زندگی کنند٬ فرار از جهنم هایی مانند جمهوری اسلامی ایران٬ افغانستان و عراق بخشی از تلاش هزاران انسانی است که راهی جز گریز نمی یابند.
فاجعه غرق کشتی پناهجویان جلوه خشنی از بی حقوقی و بی ارزشی جان انسانهاست! تصویر دلخراشی از در به دری و آوارگی انسانهایی که یک زندگی بهتر را حق مسلم خود میدانند.
اگر حق اسکان در هرجای دنیا حق مسلم هر انسانی بشمار میرفت٬ یا حتی اگر سیاست پناهنده پذیری دولتها انسانی می بود٬ چنین حادثه ای قطعا رخ نمیداد.
دنیای پناهندگی دنیای نا امنی است که قوانین ضد بشری و ضد پناهندگی دولتها آنرا به دنیایی مملو از وحشت و مصیبت بدل کرده است.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی خود را شریک غم و مصیبت این پناهجویان میداند. فلسفه وجودی این نهاد این است که شرایط انسانی برای پذیرفتن همه پناهجویان ایجاد شود تا چنین مصایبی هرگز تکرار نشود.
ما ضمن پیگیری این فاجعه غم انگیز٬ انگشت اتهام را پیش از هر چیز به سوی دولت استرالیا نشانه میرویم که با تصویب قوانین سخت گیرانه و بشدت غیرانسانی پناهندگی بیش از هر وقت دیگر ورود به این کشور و امکان اقامت را غیر ممکن کرده است. این یک بخش از همسویی دولت استرالیا با جانیان حاکم بر مردم در کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران٬ افعانستان و عراق است.
تلاش ما این است که با بازماندگان این فاجعه هولناک تماس مستقم داشته باشیم تا بتوانیم در دفاع از حق پناهندگی آنان کوشش کنیم. همین جا از همه کسانی که هر نوع اطلاعی از این عزیزان دارند تقاضا می کنیم ما را درجریان بگذارند. فدراسیون بار دیگر این فاجعه هولناک را به بازماندگان این حادثه و خانواده هایشان عمیقا تسلیت میگوید. این پناهجویان باید هر چه سریعتر به مکانی امن منتقل و مورد مراقبت پزشکی و روان درمانی ویژه قرار بگیرند. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی به پناهندگان توصیه می کند ازرفتن به استرالیا ازطریق راههای خطرناک و غیرقانونی اکیدا خوداری نمایند.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۱۹ دسامبر ۲۰۱۱