با سلام

اداره مهاجرت نوشته شما به تاریخ ۳ آوریل تحت عنوان “درباره پناهجویان مخفی” را دریافت کرده است. اداره مهاجرت از مدتها قبل، سازمان شما را میشناسد و ما به دفعات ابراز کرده ایم که فعالیت شما و اینکه خواهان این هستید که توجه عمومی را به نقض حقوق بشر در ایران جلب کنید، برای ما قابل درک است.   

شما در نامه تان نوشته اید که روزانه ایرانیهایی را ملاقات میکنید که به آنها اجازه اقامت در سوئد داده نشده و شما  از اداره مهاجرت میخواهید که به آنها امکان زندگی قانونی داده شود؛ اینکه اینها در دوره بررسی پرونده شان حق وکیل داشته باشند و اینکه اداره مهاجرت به این گروه برای برون رفت از شرایط سخت زندگی یاری رساند.

اداره مهاجرت به شرایط سختی که این اشخاص در آن بسر میبرند آگاه است. اشخاصی که پس از رد تقاضای اقامتشان همچنان در سوئد باقی میمانند. به دلیل نوشته شما، میخواهم چند نکته را مطرح کنم.

– وظیفه اداره مهاجرت “دفاع” و حفاظت از حق پناهندگی است. ما این حمایت و حفاظت را از طریق بکار بردن مصوبات قانون اتباع خارجه مربوط به حفاظت بین المللی و در پرتو حقوق بین المللی به پیش میبریم. در این زمینه بویژه کنوانسیون ژنو سال ۱۹۵۱ (کنوانسیون پناهندگی) و کنوانسیون اروپائی مربوط به حقوق بشر را مد نظر داریم. از طریق اجرای این قوانین در سال ۲۰۱۱ ، بیش از ۱۰ هزار نفر شامل حمایت بین المللی در سوئد شدند که تعداد زیادی از اینها متولدین ایران هستند.

– اگر دادگاهی به رد تقاضای اقامت و یا اخراج از سوئد حکم بدهد، فرد مزبور موظف است که به اراده خود کشور را ترک کند. دادگاه سوئد بر این امر تأکید کرده که فرد مزبور می بایست اقدامات لازم جهت بازگشت به کشور متبوعش را در دستور بگذارد.

– دولت و مجلس تصویب کرده اند که هنگامی که رد تقاضای اقامت و همچنین حکم اخراج صادر شده باشد، تنها در موارد استثنائی امکان موافقت با اجازه اقامت امکانپذیر میباشد. و این تنها در زمانی که مانعی برای اجرای اخراج وجود دارد. وجود چنین مانعی برای اجرای حکم می تواند به معنای قبول اجازه اقامت باشد.

این میتواند بعنوان مثال، موردی باشد که کشور متبوع متقاضی پناهندگی از پذیرش این فرد خودداری کند. در این مورد،  فرد قانونگذار و در جریان عمل، کاملا روشن و واضح تصریح کرده است که این عدم خودداری کشور متبوعه نباید به عدم همکاری فرد مزبور مربوط باشد.

– با اجازه اقامت شخصی که حکم نهایی اخراج را دریافت کرده؛ ولی مایل و حاضر نیست که مدارک لازم برای بازگشت به کشور متبوعه خود را تهیه کند؛ به دلیل موانع در اجرای قانون، موافقت نمیشود.

– مواردی که عمدتا شامل اتباع ایرانی میشود که در آن اعلام شود یک فرد در صورت بازگردانده شدن به کشورش میتواند مورد تعقیب و یا اعدام و یا اقدامات این چنینی قرار گیرد؛ می تواند  پرونده فرد مورد نظر مورد بررسی اداره مهاجرت قرار گیرد. امکان شکایت در چنین مواردی همیشه وجود دارد. ملزومات چنین بررسی ویژه ای از طرف قانونگذار بشدت محدود شده است. این بدین معناست که می بایست “شرایط ویژه جدیدی که قبلا مورد بررسی قرار نگرفته است” مطرح گردد. این هم تنها برای اینکه اداره مهاجرت امکان پذیرش یک بررسی مجدد را قبول کند. این شرایط ویژه درمورد امکان قبول وکیل تسخیری هم صدق میکند.

در نامه تان از لیست ۱۰۰ نفره ای که بطور مخفی در سوئد زندگی میکنند و اینکه این لیست را به اداره مهاجرت تحویل خواهید داد؛ نام برده اید. امر نیاز مورد حمایت قرار گرفته شدن این افراد و همچنین مورد قبول قرار گرفتن وکالت این افراد بر اساس تصمیمات قانونی مربوط به غیر قابل اجرا بودن حکم به دلیل وجود موانع، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در سایر موارد، اداره مهاجرت، هم در مورد محتوای نامه شما و هم درمورد شرایط جدید در هنگام قضاوت درباره وجود مانع برای اجرای حکم، موضع خواهد گرفت.

در مورد بررسی رست امر پناهندگی، اداره مهاجرت چه در مورد اشخاص از ایران و چه در مورد کشورهای دیگر بر مبنای مصوباتی که قانونگذار به تصویب رسانده است؛ حرکت میکند.

با حترامات فائقه

کارل بک سلیوس