رونوشت به گوینت گویبره چیرستوس(Ms. Guenet Guebre-Christo ) رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در پاکستان
به اطلاع میرسانیم که شماری از پناهجویان ایرانی سالها پیش از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در پاکستان درخواست پناهندگی کرده اند. این پناهجویان همگی از ترس دستگیری و زندان و شکنجه و مجازات مرگ در ایران به پاکستان گریخته اند. این پناهجویان هم مثل دیگر ایرانیان در ایران و سراسر جهان به میدان آمده اند تا کارنامه پر از جنایت و جهالت جمهوری اسلامی را به دنیا معرفی کنند. اما پلیس پاکستان هر بار با بیرحمی تمام به جان پناهجویان به پا خواسته ایرانی در پاکستان می افتد و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دهند و سوار بر اتومبیل کرده و به مراکز پلیس می برند و آنها را تهدید به دیپورت می کنند.
دولت پاکستان حق ندارد پناهجویان ایرانی را به دلیل اعتراض علیه رژیم ایران مورد ضرب و شتم و بدرفتاری قرار دهد. مبارزه آنها علیه رژیم اسلامی ایران مشروع و برحق است آنچه که در ایران مشروعیت ندارد خود جمهوری اسلامی است. پناهجویان ایرانی در پاکستان از بازماندگان و قربانیان بیشمار در زندانهای جمهوری اسلامی هستند. به همین دلیل حق دارند تظاهرات کنند، حق دارند شعار بدهند، حق دارند عکس جانباختگان را در دست بگیرند و در هرنقطه ای که خود تعیین می کنند دست به تظاهرات بزنند. تظاهرات حق بی چون و چرای آنهاست برای اینکه در ایران حق اعتراض نداشته اند، برای اینکه اعتراض آنها در ایران با گلوله و زندان و شکنجه پاسخ می گرفته، برای اینکه در ایران مذهب است که حرف اول را می زند.
پناهجویان ایرانی در پاکستان از دست ظلم و ستم و کشتار و اعدامهای هولناک مخالفین رژیم به پاکستان گریخته اند. آنها از سوی پلیس آن کشور مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند بدلیل اینکه علیه رژیم ایران تظاهرات سازمان داده اند و پلاکارد و عکس ندا آقاسلطان و جان باختگان پس از انتخابات را در دست داشته اند و علیه جمهوری اسلامی شعار داده اند. ضرب و شتم و بازداشت پناهجویان ایرانی از سوی پلیس پاکستان محکوم است. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی با تمام توان از برخورداری حق تظاهرات پناهجویان علیه جمهوری اسلامی و دفاع از حق پناهندگی آنها دفاع می کند و از همه سازمانهای بین المللی و مدافع حقوق بشر می خواهد که به دولت پاکستان اعتراض کنند و رفتار پلیس آن کشور علیه پناهجویان ایرانی را محکوم نمایند.
لازم به ذکر است که بسیاری از این پناهجویان خانواده های دارای فرزند هستند و از طرف دفتر سازمان ملل نه به آنها کمک نقدی میشود و نه به درخواست پناهندگیشان پاسخ مثبت داده میشود. بیکاری و شرایط سخت زندگی و عدم هر نوع دورنمایی برای انتقال این پناهجویان به کشور سوم بر روح و روان آنها و خانواده هایشان تأثیرات منفی گذاشته و آنها را به یأس و ناامیدی کشانده است.
وظیفه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل این است که به وضعیت زندگی مراجعه کنندگان به این سازمان رسیدگی نماید و در پروسه معینی شرایط انتقال آنها را به کشورهای ثالث مهیا کند. مطابق اصل ۵۱ بند ۳ قانون کنوانسیون ژنو لازم است پرونده همه این افراد مورد رسیدگی فوری قرار گیرد و به عنوان پناهنده بپذیرفته شوند.
ازنظر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی این پناهجویان باید فورا به کشور سومی انتقال یابند تا از یک زندگی امن برخوردار گردند.
با احترام
عبدالله اسدی دبیر همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۵ فوریه ۲۰۱۰
برای اطلاع از یورش پلیس به آنها به لینک زیر نگاه کنید