مسعود یوسفی
فقط در چند ماه گذشته دهها کولبر با گلوله مستقیم نیروهای مرزی و مزدور جمهوری جنایتکار اسلامی ایران کشته شده اند و خانواده هایشان بی سرپرست و پدر و مادرانی که فرزندانشان را فقط به دلیل بدست آوردن لقمه ای نان و تلاش برای تامین مایحتاج روزمره زندگی از دست می دهند و عملا خانواده ها بی نان آور می شوند و این روند همچنان ادامه دارد .
بسیاری از کولبران در چند سال گذشته با مین های جا مانده از جنگ گشته شده اند ویا دست وپایشان را از دست میدهند و بسیاری از آنان از صخره های صعب العبور سقوط کرده و یا در سرمای زمستان زیر بارها‌یشان یخ زده اند.
حتی تصور چنین زندگی سخت و دردناکی در این دوران از تمدن بشریت سوالات بیشماری را برای انسان ایجاد می کند اما با وجود دیکتاتورهایی مانند خامنه ای جلاد و جمهوری اسلامی وضع مردم از این بهتر نخواهد شد .
جدای از بخش اندکی از کولبران، عمده آنها افرادی هستند که دارای مدارک تحصیلی بالا و یا از ورزشکاران و نخبه های ادبی و فرهنگی هنری هستند که در سیستم فاسد جمهوری اسلامی جایی ندارند و برای گذران زندگی مجبور به کولبری هستند.
کولبران را با مقاطع سنی مختلف از پیرمردهای هفتاد ساله گرفته تا جوانان کم سن و سال و حتی در برخی موارد زنان و دختران بی سر پرست و بی نان آور را تشکیل می دهند که با گذران سخت و درد ناک معیشت و زندگی چاره ای جز کولبری ندارند.
اما ماموران حکومتی با پستی و رذالت همیشگی و با زالو صفتی این کولبران بی نوا را به اشکال مختلف سر کیسه کرده و در برخی موارد با تهدید آنها را مجبور به پرداخت بخشی از این دستمزد نا چیز می کنند که با جان کندن بدست می آورند و عده ای که توان پرداخت را ندارند، یا خود آماج گلوله های آنها می شوند ویا حیوان‌های زبان بسته شان را به رگبار می بندند.
از نظر جمهوری اسلامی ایران کولبران اخلال گران اقتصادی هستند اما از نظر کولبران این کار تنها راه امرار معاش آنها و خانواده ها یشان است.
عمده وسایلی که کولبران جابجا می کنند از لوازم اتومبیل گرفته تا پارچه و پوشاک بچه و یا مشروبات الکلی و سیگار می باشد. ایران در برخی از نقاط بازارچه مرزی یا پیله وری باز کرده است که بسیاری از تاجران که امکانات مالی خوبی دارند آنجا دارای مغازه هستند و با کردستان عراق معامله می کنند و یا افرادی از سپاه پاسداران هستند که آنجا نیز به شکلی دیگر مردم را استثمار می کنند و اندک گروهی از کولبران هستند که مجوز حمل کالا دارند و در ماه چند بار بیشتر نمی توانند کالا جابجا کنند. به همین دلیل اکثر کولبران از راه قاچاق به ایران باز می گردند که با اتفاقاتی که پیشتر توضیح دادم مواجه می شوند .
حکومت با ایجاد این همه مشکلات به اضافه اینکه معابر مرزی را بسته همچنین با افزایش تعرفه های گمرکی کولبران را در وضعیت دشوارتری قرار می دهد که در ماه های گذشته با پیامدهایی مانند اعتراض مغازه داران و معتر ضان در برخی شهرها دست به اقدام نمادین پهن کردن سفره خالی در کوچه ها و خیابان‌ها زدند و همزمان مغازه داران و کسبه تعدادی از شهرهای استان کردستان از جمله پیرانشهر، سردشت، سقز، مریوان و سنندج در برخی از روزها همراه با مغازه داران و کسبه بانه اعتصاب کردند .
باشد که تمام شهرهای ایران دست در دست هم با اعتصاب و اعتراض باعث فلج شدن حکومت اخوندی شده و این بیماران و جانیان را به پای میز محاکمه بکشانند تا از این بیشتر خامنه ای جلاد، مردم بی دفاع را آماج حملات وحشیانه خود و هم کیشانش قرار ندهد.*
