روز ۲۵ ژانویه از سوی فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی سوئد واحد استکهلم تظاهراتی در حمایت از یک پناهجو به نام امیر نایینی در مقابل اداره مهاجرت شهر استکهلم برگزار شد۔ امیر نایینی قرار است به ایران اخارج شود و بیش از ۱۰ روز است که دست به اعتصاب غذا زده است۔ در اینجا گزارشی تصویری از این حرکت اعتراضی را ملاحظه می کنید

خوشحالیم به اطلاع برسانیم که دیروز دوست عزیزمان محمد اشرفی طی تماسی تلفنی،به مسئولین فدراسیون اطلاع داد که از بازداشتگاه پلیس ترکیه در ادرنه آزاد شده و طبق گفته پلیس امنیتی، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه قرار ملاقاتی با او در روزهای آینده ترتیب خواهد داد.

قبلا اطلاع داده بودیم که کمیساریای سازمان ملل اطمینان داده بود که خطر دیپورت محمد اشرفی به ایران رفع شده است، و امروز با آزادی او و قول و قرارهای کمیساریای سازمان ملل برای مصاحبه با او نگرانی ما برطرف شد.

محمد اشرفی از فعالین جنبش کارگری و عضو “کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای آزاد کارگری” است که بیش از چهار ماه در بازداشتگاهای یونان و ترکیه دست به دست شده و دوره دشواری را در بازداشتگاههای این دو کشور سپری کرده است. امیدواریم و همچنان تلاش میکنیم که در اسرع وقت به محمد اشرفی اجازه اقامت در ترکیه داده شود و انتقال او به کشور ثالث هر چه سریعتر عملی شود.

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۱۴ ژانویه ۲۰۱۱

به اطلاع میرسانیم که با فشارهای پی در پی فدراسیون بر یو ان ترکیه و تاکید بر اهمیت رسیدگی فوری به پرونده محمد اشرفی و توضح شرایط بسیار نامناسبی که در چهار ماه گذشته به وی تحمیل شده است، از جانب کمیساری عالی پناهندگان سازمان ملل این اطمینان به ما داده شده که خطر دیپورت وی به ایران رفع شده است. بدنبال این تماس ها فرم درخواست پناهندگی یو ان توسط او و فرم درخواست پناهندگی پلیس پر شده و از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سارمان ملل تاکنون سه مورد با او تماس گرفته شده است، با اینهمه از آنجا که محمد اشرفی هنوز در بازداشتگاه “اردنه” در نزدیکی استانبول بسر میبرد، خطر دیپورت کاملا مرتفع نشده و فدراسیون تمام تلاش خود را برای آزادی او از بازداشتگاه، انتقال به جای مناسب و گرفتن اجازه اقامت بکار خواهد بست. پلیس به او گفته است که تا زمان دریافت جواب باید دربازداشتگاه بماند.

محمد اشرفی یکی از فعالان شناخته شده کارگری و عضو “کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای آزاد کارگری” است که بیش از چهار ماه است در بازداشتگاهای یونان و ترکیه دست به دست می شود و هنوز در بدترین شرایط  پناهندگی بسر می برد. فدراسیون در چند روز گذشته بارها با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه برای ممانعت از دیپورت محمد اشرفی به ایران تماس گرفته و درخواست کتبی خود را به دفتر این سازمان فرستاده است. ما با خود محمد اشرفی نیز بطور مداوم در تماس بوده و راهنمائی های لازم را در اختیار او قرار داده ایم. آخرین تماس ما با محمد اشرفی صبح امروز شنبه ۱۱ ژانویه بوده است.

محمد اشرفی باید فورا از بازداشتگاه پلیس ترکیه آزاد شود، امنیت او تامین گردد و با سرعت پروسه اقامت و انتقال او به یک کشور ثالث توسط یو ان پیگیری شود. لازم به ذکر است که جریان ائتلاف برای دفاع از حقوق پناهجویان هم در حال کوشش برای آزادی محمد اشرفی در بازداشتگاه پلیس ترکیه است.

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۸ ژانویه ۲۰۱۱

http://sverigesradio.se/sida/gruppsida.aspx?programid=2493&grupp=13503&artikel=4274891

امروز دقایقی پس از گفتگوی نمایندگان فدراسیون با مسئولین اداره مهاجرت سوئد در استکهلم، اداره مهاجرت طی یک ابلاغیه کتبی به کیوان سوفسطائی، اخراج وی به ایران را متوقف کرد. کیوان در تماسی تلفنی به فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی‌ اطلاع داد که اداره مهاجرت با اتکا به اصل ۱۲، بند ۱۹ قانون خارجیان، اعلام کرده  که حکم اخراج وی در حال حاضر متوقف شده و  پرونده اش مجددا مورد بررسی قرار می گیرد.

کیوان سوفسطایی قرار بود  روز جمعه هفتم ژانویه به ایران بازگردانده  شود. اما کیوان دیپورت نمی‌شود. و نمی بایست دیپورت میشد. هیچ پناهجوی ایرانی‌ نباید مجبور به بازگشت به ایران شود. این حکمی است که حامیان واقعی دفاع از اصل اصالت انسان برمبنای اختناق سیاسی در ایران صادر کرده اند، حکمی است  در مقابل قانون شلاق و شکنجه، در مقابل مجازات مرگ، در مقابل محاکمات ناعادلانه متهمان در قوانین ظالمانه جمهوری اسلامی، رژیمی که  از سر استیصال می‌‌گیرد، می‌بندد شکنجه می‌کند و حکم اعدام صادر می‌کند. کیوان در سوئد میماند، پرونده اش مجددا باز میشود و اینبار به همت خود کیوان، و به پشتیبانی همه پناهجویان و با اتکا به سازمانیافتگی خودمان مقامات اداره مهاجرت را وادار خواهیم کرد که همه حقوق انسانی کیوان از جمله حق پناهندگی او را به رسمیت بشناسد.

این موفقیتی برای کیوان است، اما دامنه تاثیرات این موفقیت از چهارچوب حقوق فردی کیوان فراتر میرود. هنوز ساعتی‌ بیشتر از پخش خبر قرار تجدید نظر اداره مهاجرت نگذشته بود که دوستان ما و از جمله  دوست حقوقدان نروژی فعال ما در امور پناهجویان، ضمن تبریک به همه ما این را موفقیّتی برای تمام پناهجویان اسکاندیناوی دانستند.

فدراسیون سراسر پناهندگان ایرانی، این پیروزی را به کیوان، و به همه عزیزانی که به پشتیبانی از این حق پایه‌ای به میدان آمدند، به فعالین خود و به همه همکاران ائتلاف جهانی‌ دفاع از حقوق پناهجویان ایرانی صمیمانه تبریک می‌گوید.

ما اطمینان داریم که با اتکا به همبستگی‌ و همسرنوشتی خود پناهجویان و مردم انسان دوست و بسیاری از نهادها و سازمانهای مدافع حقوق پناهجویان می توانیم به موفقیتهای به مراتب بزرگتری دست پیدا کنیم.  یک عامل تعیین کننده برای متوقف کردن حکم اخراج کیوان عینا همین اتحاد و یک پارچگی تعدادی از مدافعین حقوق پناهندگی بودند که برای ممانعت از اخراج کیوان از سوئد تا آمرکا به همدیگر دست همکاری دادند و این موفقیت را ممکن کردند. ما همگان را از طریق رسانه‌های فدراسیون و ائتلاف در جریان اقدامات بعدی در ارتباط با پرونده کیوان و روند پیشرفت  آن قرار خواهیم داد.

زنده باد مبارزه متشکل

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی – سوئد 

۵ ژانویه ۲۰۱۱ 

Ref: Mr. Shahryar Arabshahi, refugee applicant in Spain. Born 01-01-1975.

Case #: NIE X6997888-T

I am writing on behalf of the International Federation of Iranian Refugees (IFIR) to express our dismay and, indeed, distress about the rejection of Mr. Sheibani’s application for refugee status in Spain. Shahryar Arabshahi is an anti-Iranian-regime activist who has fled Iran for fear of his life. This fact alone qualifies him, according to the very definition of Refugee in the Geneva Convention, to be granted the status he has applied for and enjoy the protection and material support he will be entitled to thereof. Unfortunately, despite declaring those facts by Mr. Arabshahi, Spanish immigration office has rejected his application claiming that his life will not be put in jeopardy in Iran. We are obligated to inform you that as a result of this rejection and the consequent horror of deportation to Iran Shahryar Arabshahi has fallen prey to severe psychological disorders. His mental condition has been certified his treating psychiatrist. 

It should be mentioned that after the revolution of 1979 Mr. Arabshahi’s brother was arrested by the new regime Islamic regime and sentenced to death for his opposition to it. Fortunately, he succeeded in escaping from prison and seeking political asylum in the United Kingdom. In 2005 Shahryar, from Iran, and his brother, from UK, decide to meet in Turkey and spend some time together. Upon returning to Iran Shahryar is arrested by the Iranian boarder guards in the city of Orumiye, Western Azerbaijan. He spends 3 months in jail until he is released as a result of his family’s day-and-night endeavors. After freedom from prison Shahryar does not feel safe in Iran anymore. Firstly, because he himself is now an ex-prisoner that is at the mercy of the security forces who could re-arrest him again for any arbitrary reason depending on the level of political intimidation the regime needs to subject the socially to at any one moment, a simple rule of thumb which is common knowledge in Iran. Secondly, he has now returned from meeting his brother, an ex-political ‘convict’ who has fled the Islamic regime’s death row! That is why Shahryar decided to flee Iran as soon as he could, hoping to seek refuge in Spain.    

I would like to remind the government as well as the Spanish immigration office that this is a delicate case and a matter of life and death. Please bear in mind that what is currently happening to the people of Iran is neither unknown to the governments nor to the people of the world. For the past 31 years a pre-medieval, theocratic regime has been terrorizing its own people on a daily basis in order to stay in power just to plunder the countries natural resources and exploit the working people to the utmost. It has utilized every anti-human means, from throwing acid at the women’s face to establish its Hijab in the beginning to flogging, from torture to amputation of limbs, from systematic rape of political prisoners, both men and women, to mass executions of non-political prisoners, from the massacre of political prisoners especially during 1981-88 to stoning  – so far at least 195 individuals – to death, from the detention of even lawyers whose ‘crime’ is to have defended either their own ‘domesticated’ opposition figures, known as the reformists, or those non-political prisoners whom the regime has need, and still needs, to execute (murder) for specific political reasons at any particular time during its 31 years of existence, and so on, and so forth. Killing for the purpose of intimidating the society at large and survive has been the sole thesis the regime has ruled by specifically since May 1, 2009 when an innocent girl, Delara Darabi, was executed at the dawn of  the International Workers’ Day because groups of workers had announced that they will come out and celebrate the day. Since then the so-called judicial system of the Islamic Republic has been turned into a killing machine. Just imagine a judicial system whose head, Ayatollah Larijani, publicly announced about a week ago that all those who have committed armed robbery or rape will be executed! It is a fact, recently acknowledged and condemned internationally, that the Iranian regime needs to shed blood in order to intimidate hoping to survive the millions strong referendum last year whose result was a resounding “NO!” to 31 years of terrorism.

Now, in view of the above, I would like to ask, is it ever conceivable to Spanish immigration authorities that under such murderous conditions in Iran Shahryar Arabshahi’s life will not be put in jeopardy in case of deportation to Iran? I, therefore, request that Shahryar Arabshahi be granted the status of refugee in Spain according to Section 3 of Article 51 of the Geneva Convention, and be rightfully granted the protection, health as well as material support that the said convention grants him.

Thank you very much,

Abdollah Asadi

Secretary,

International Federation of Iranian Refugees (Hambastegi, Soliadrity)

Dec. 25, 2010

موضوع: پرونده کیوان سوفسطائئ پناهجوی ایرانی

متولد  ۱۳۵۴

از بازگرداندن وی به ایران خود داری کنید

کیوان سوفسطائی در ماه مارس ۲۰۰۸ از کشور سوئد درخواست پناهندگی کرد. کیوان  در ایران کارگر شرکت آرد جرعه بوده و به دلیل روی برگرداندن از دین اسلام  تحت پیگرد دستگاه قضائی و امنیتی جمهوری اسلامی بوده است و به همین دلیل از کشور سوئد تقاضای پناهندگی کرده است ولی با این وجود اداره مهاجرت بدون توجه به وضعیت امنیتی و خطراتی که در صورت بازگشت به ایران برای وی پیش خواهد آمد دلایل پناهندگی کیوان را رد نمود.

کیوان در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰ در یک تماس تلفنی با دفتر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی در سوئد گفت: “پلیس کارلسکرونا برای من نامه فرستاده بود و من هم برای ملاقات به پلیس مراجعه کردم ولی متاسفانه در همانجا من را بازداشت کردند.” کیوان سوفسطائی از سال ۲۰۰۹  به سازمان اکس مسلم در سوئد ملحق شده و در این سازمان به طور متشکل علیه جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی مبارزه کرده است. جهت اطلاع اداره مهاجرت سوئد، تنها اعلام عضویت در سازمانی مثل اکس مسلم کافی است تا دستگاه قضائی جمهوری اسلامی شخص را مرتد و محارب با خدا اعلام کند و نهایتا به جوخه اعدام بسپارد.

لازم به توضیح است که کیوان سوفسطائی خود وبلاگ نویس است و دارای یک وبلاگ شخصی به نشانی زیر می باشد www.rah.blogfa.com. در این وبلاگ مطلبی به قلم سوفسطائی با عنوان نمایندگان اسلام راستین همان جمهوری اسلامی هستند به چاپ رسیده است. کیوان در مطلب خود خطاب به آنهایی که می گویند رفتار جمهوری اسلامی در ایران با رفتار اسلام واقعی فرق می کند، نوشته است اتفاقا این عین اسلام است و جمهوری اسلامی دارد اسلام واقعی را نمایندگی می کند. منظور کیوان از اسلام واقعی این است که این همه جنایت و ترور و آدم کشی و بکار گرفتن قوانین قرون وسطایی برای سرکوب مخالفین خود  تنها از دین اسلام واقعی برمیاید. به علاوه این مطلب در سایت روزنه به این نشانی نیز درج شده است www.rowzane.com.

در “قانون مجازات اسلامی” که در روز ۹ سپتامبر در مجلس قانونگذاری ایران به تصویب رسیده است برای بازگشت از اسلام (ارتداد) مجازت مرگ تعیین شده است. در این قانون از دو نوع “مرتد” سخن می‌رود: مرتد فطری و مرتد ملی. مرتد فطری کسی است که یکی از والدینش مسلمان بوده و خود پس از بلوغ  به اسلام رو آورده، سپس از آن رویگردان می‌شود و مرتد ملی کسی است که والدین غیرمسلمان داشته اما خود در سن بلوغ دین اسلام را پذیرفته و سپس از آن خارج می شود.

کیوان سوفسطائی و دیگر پناهندگان ایرانی بی دلیل تصمیم به ترک ایران نگرفته اند. آنها بدلیل ترس از اجرای این قوانین ظالمانه در مورد خود تصمیم به ترک کشور می گیرند. از آنجایی که خانم افسانه وحدت مسئول سازمان اکس مسلم در سوئد در نامه خود به تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۱۰ به اداره مهاجرت در سولنا عضویت وی را در سازمان اکس مسلم تائید کرده است، فدراسیون نیز مراتب نگرانی خود را در مورد حکم دیپورت کیوان سوفسطائی به ایران اعلام می دارد و از اداره مهاجرت می خواهد نه تنها نباید کیوان را به ایران دیپورت کرد، بلکه باید برطبق اطلاعات جدیدی که فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی و سازمان اکس مسلم در اختیار اداره مهاجرت گذاشته اند، مطابق اصل ۵۱ بند ۲ قانون کنوانسیون ژنو، کیوان سوفسطائی باید تحت حفاظت قرار گیرد و حق پناهندگی وی در سوئد برسمیت شناخته شود.

با احترام عبدالله اسدی

دبیر همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۱  ژانویه ۲۰۱۱