همان طورکه همه میدانند به دلیل بیتدبیریه نظام حاکم بر ایران، در سالهای کنونی، سایه سنگین مشکلات اقتصادی زندگی روزمرهی مردم را تاریک و تاریک تر کرده است.علیالخصوص هنگام نوروز که خشکبار، میوه و پوشاک جزو اقلام اصلی مصرفیه سال نو محسوب می شود و تامین هزینههای آن در وضعیت اقتصادی نا به سامان کنونی بخش اصلیهنگرانیهای مردم در ایران است. عدم وجود نظارت بر قیمتها و نقش بی رنگ ماموران سازمان تعضیرات که گاه با گرفتن رشوه از مغازهداران سعی در تامین هزینههای خود دارد بر این مشکل دامن میزند. اختلاف بارز قیمتها و نرخهای اعلام شده از طرف سازمان تعزیرات و روئسایاتحادیههای مختلف اصناف با قیمتهای بازار، نشان دهنده همین نقش بیرنگ و بی نظارتی اقتصادی در جامعه میباشد. این آشفتگیها اگر چه برای خیلی از مسئولین حکومتی دغدغه اصلی محسوب نمیشود اما دلنگرانی، غم و فشار اقتصادی دو چندان بر خانوادهها تحمیل میکند. در سالهای حکومت جمهوری اسلامی در ایران همواره راه حلهای اقتصادی دولت برای کنترل قیمتها در بازار و به خصوص در بازار مواد غذایی، قربانی کردن کیفییت در کمییت مواد غذایی میباشد تا شاید بتوانند اعلام کنند که موفق به محار قیمتهای صعودی بازار شدهاند اما مردم ایران با آگاهی کامل راه کارهای بیکار آمد جمهوری اسلامی را همواره شناخته و هیچگونه اعتماد و یا امیدی به حکومت ندارند. افزایش روز افزون هزینهها و کاهش قدرت خرید مردم و به طبع آن مشکلات اقتصادی در طول زمان از لحاظ روحی نیز بسیاری از مردم را با مشکلات عدیدهای مواجه کرده است.آمار بالای خودکشی زنان خیابانی وطلاق همه وهمه بیانگر این مسئله میباشد. از سوی دیگر عدم پذیرفتن مسئولیت این مشکلات از سوی مقامات حکومتی و سرباز زدن آنان از ریشه یابی این مصائب، راه را بر هر گونه ارائه راه حل از سوی آگاهان اقتصادی میبندد. عدم واقعگرایی و گذاشتن سرپوش بر مشکلات داخلی ایران شاید راه حلی نه چندان کارآمد باشد تا شاید فرصتی اندک به عمر این حکومت ننگین بیفزاید .