فکر نمی‌کنم این اسم برای کسی آشنا نباشد “فیسبوک “. تارنمایی که در سال ۲۰۰۴ توسط “مارک زاکربرگ ” برای تبادل اطلاعات (جویا شدن از حال و احوال همدیگر، مرور درس‌های روزانه و به اشتراک گذاشتن آن برای دیگر اعضاء و.)… در ” دانشگاه هاروارد آمریکا ” تأسیس شد. مدیران، این سایت را در سال ۲۰۰۹ باری تعمیرات و مرمت می‌خواستند ببندند ولی انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) درراه بود و دولت‌مردان کشور مانع از این تصمیم مدیران فیسبوک شدند؛ که هدف این بود ببیند که این تارنما می‌تواند نقشی در این رویداد ایفا کند یا نه. انتخابات ایران انجام شد و تقلب گسترده‌ای در آرای مردم رخ داد و معترضان به این عملکرد سردمداران رژیم اسلامی و نادیده گرفتن رأیشان از این سایت برای برقراری تجمع و راهپیمایی کمک گرفتند که به‌وضوح می‌توان گفت فیسبوک وظیفه خود را که همان اطلاع‌رسانی است به‌روشنی و دقت انجام داده است. فیسبوک توانسته بود لرزه بر اندام رژیم ولایت‌فقیه بی اندازد که دیکتاتور ایران بارها در سخنرانی خود از نقش این تارنما در اعتراضات ۸۸ گفته و از آن یادکرده است که مردم معترض که فرد مستبد آن‌ها را “فتنه‌گر ” می‌خواند با کمک چند سایت اجتماعی و در رأسش فیسبوک نظام را تا لبه پرتگاه و سقوط پیش بردند. در عصر کنونی سنگ بنای کشورهای پیشرفته از دمکراسی پی‌ریزی شده است پس اگر فکر کنیم که در این کشورها اخبار برای مردم عام و خاص سانسور می‌شود ” زهی خیال باطل ” است. چون مردم هیچ‌گاه اجازه نخواهند داد که دولت‌مردانشان سایت‌های اجتماعی و خبری را مسدود کنند. ولی در ایران سردمداران رژیم با کمک فناوری چند کشور ” روسی و چینی ” و شرکت “زیمنس و نوکیا ” توانسته‌اند سایت‌های اجتماعی را مسدود کنند. ولی مردم که هیچ‌گاه تسلیم این گستاخی‌های حکومت نشده‌اند و با خرید یک اکانت “وی پیان ” و استفاده از فیلترشکن‌های رایگان توانسته‌اند این حصار را بشکنند و به دنیای آزاد دست یابند. فیسبوک در جامعه ما توانسته: آیینه اندیشه‌ها، باورها، هنرمندی‌ها و عظمت روحی و معنوی ملتی باشد که از دیرباز تاکنون همواره خواهان آزادی و صلح بوده است. خیلی جالب است بنگریم به افراد ایرانی عضو این سایت که اکثر قریب به‌اتفاق از اقشار متوسط و پایین‌دست جامعه هستند و کم‌وبیش “استاتوس‌هایی ” از درد و رنج خود و محیط اطراف و هم‌وطنانشان در این تارنما به اشتراک می‌گذارند و هدفشان این است که فیسبوک بلندگویی باشد برای رساندن صدایشان به جامع جهانی که بگویند ما در ایران هرروز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیریم و ۳۵ سال است که شاهد نقص فاحش حقوق بشریم و در زندگی از نیش و زهر این رژیم خون‌خوار در امان نیستیم… در آخر به ضرس قاطع می‌توانم عرض کنم که فیسبوک برای ما ایرانی‌ها آیینه گواه تجربه‌ها، ژرف اندیشه‌ها و عصاره روح بلند و حقیقت‌جوی ماست که هر آنچه در آن از خبرهای روز و دغدغه‌های شخصی نگاشته می‌شود مصداق این شعر زیباست که می‌گوید {از دل برآید و بر دل نشیند}و این است سند معتبر و بارز ما ایرانیان که در فیسبوک و فضای حقیقی دست در دست یکدیگر داده‌ایم و روحمان را به افق‌های شفاف و روشن پرواز دهیم و ذهن و ضمیر خود را برای خواستمان که همان برپایی دمکراسی است شکوفا و بارور سازیم.