گروه دیده بان حقوق بشر روز چهارشنبه در گزارش مفصلی درباره وضعیت اقلیت های جنسی در ایران، نوشت که دولت ایران با تکیه بر قوانین و سیاست های تبعیض آمیز اقلیت های جنسی را در معرض آزار و اذیت، خشونت و حتی مرگ قرار می دهد.
در این گزارش آمده است که هم اکنون افرادی در ایران “در انتظار اجرای اعدام هستند که گفته می شود پیش از رسیدن به سن قانونی مرتکب لواط شده اند.”
این گزارش تحت عنوان “ما نسلی مدفون شده ایم: تبعیض و خشونت علیه اقلیت های جنسی در ایران” بر اساس شهادت بیش از ۱۰۰ نفر در ایران تهیه شده است.
در این گزارش آمده است که نیروهای دولتی ایران از جمله بسیج با تکیه بر “قوانین تبعیض آمیز” افراد مظنون به همجنسگرایی را مورد مزاحمت و دستگیری قرار می دهند: “این نوع حوادث اغلب در پارک ها و کافه ها اتفاق می افتد، اما سازمان دیده بان حقوق بشر همچنین مواردی را مستند ساخته است که در آن نیروهای امنیتی به خانه مظنونین حمله کرده و سایت های اینترنتی را به منظور بازداشت افرادی که مظنون به اعمال یا گرایش های جنسی ناسازگار [با معیارهای فرهنگی یا مذهبی] بوده اند تحت نظر گرفته اند.”
دیده بان حقوق بشر با ذکر مثال به مواردی از بدرفتاری، شکنجه و حتی تجاوز به همجنسگرایان توسط نیروهای دولتی اشاره می کند.
در این گزارش آمده است: “افرادی که به تخلفاتی از قبیل داشتن روابط همجنسگرایی مرضی الطرفین متهم می شوند، برای برخورداری از یک محاکمه عادلانه شانس چندانی ندارند.”
“در موارد دیگر دادگاه ها متهمین به لواط را صرفا بر پایه ‘علم قاضی’ که از طریق متعارف حاصل می شود محکوم نموده اند. این نحوه اثبات در قانون مجازات اسلامی حکام شرع را قادر می سازد برای تصمیمگیری درباره وقوع جرمی حتی در نبود دیگر شواهد و مدارک و یا با وجود مدارک تبرئه کننده، بر روی قرائن و امارات سست و بی پایه تکیه نمایند.”
در این گزارش اشاره شده است که قانون مجازات اسلامی تمام روابط جنسی خارج از چارچوب ازدواج سنتی را جرم تلقی می کند و این که بر طبق این قوانین “مجازات لواط در صورتی که قاضی تعیین نماید که دخول صورت گرفته مرگ است.”
به گفته دیده بان حقوق بشر ایران یکی از هفت کشوری است که قوانینی برای تعیین مجازات اعدام برای روابط همجنسگرایی مرضی الطرفین دارد. موریتانی، نیجریه، عربستان، سومالی، سودان و یمن شش کشور دیگر هستند.
این گزارش با اشاره به گزارش های متعدد روزنامه های ایران در سه دهه اخیر درباره اعدام همجنسگرایان می نویسد: “اکثریت قابل ملاحظه ای از اعدامیان یا افرادی که در شرف اعدام قرار دارند مردانی هستند که به لواط متهم شده اند، از جمله متخلفین نوجوانی هستند که گفته می شود در هنگام ارتکاب به این عمل کمتر از ۱۸ سال داشته اند. دولت ایران اصرار می ورزد که اکثریت این افراد به لواط به عنف یا تجاوز محکوم شده اند.”
دیده حقوق بشر همچنین در گزارش خود نوشت که از آنجا که جلسات محاکمات مربوط به مسائل اخلاقی در ایران اکثر اوقات به صورت غیرعلنی برگزار می شود، از میان افرادی که به دلیل روابط همجنسگرایی محکوم و اعدام می شوند، تعیین اینکه چه تعداد دگرباش بوده اند و چند مورد تخلف با رضایت طرفین صورت گرفته است دشوار است.”
“…. به علت عدم شفافیت نمی توان این نکته را منتفی دانست که ایران اقلیت های جنسی که دارای روابط همجنسگرایی مرضی الطرفین هستند را تحت عنوان ارتکاب به لواط به عنف، یا تجاوز به مرگ محکوم می نماید.”
سارا لی ویتسون رئیس بخش خاورمیانه در سازمان دیده بان حقوق بشر نوشت: “اعضای اقلیت های جنسی در ایران از تمام جهات مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. قوانین علیه آنها تدوین شده، دولت آشکارا علیه آنان تبعیض قائل می شود، و آنها در برابر آزار و اذیت، سوءاستفاده و خشونت آسیب پذیر هستند زیرا مرتکبین احساس می کنند می توانند با برخورداری از مصونیت این افراد را هدف قرار دهند