تصمیم دولت کانادا به اخراج پناهجویانی که پس از دریافت اجازه اقامت به کشورهای خود رفت و آمد می کنند، تصمیمی غیر انسانی و غیر قابل قبول است و باید مورد اعتر
تصمیم دولت کانادا به اخراج پناهجویانی که پس از دریافت اجازه اقامت به کشورهای خود رفت و آمد می کنند، تصمیمی غیر انسانی و غیر قابل قبول است و باید مورد اعتراض جامعه جهانی قرار بگیرد. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از همه سازمانهای بشردوست و مدافع حقوق پناهندگی و از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و از مردم شریف کانادا و اتحادیه های کارگری در آن کشورمی خواهد که به تصمیم دولت و اداره مهاجرت کانادا مبنی بر اخراج این دسته از پناهندگان شدیداً اعتراض کنند.
این دسته از پناهندگان که در خطر لغو اقامت و اخراج از کانادا قرار گرفته اند، دارای اقامت دائم و یا بعضا دارای اجازه اقامت موقت هستند و سالهاست در آن کشور زندگی می کنند و بسیاری از آنها شاغل هستند،یا در حال تحصیل هستند و می خواهند دارای حق و حقوق مساوی و برابر باشند. سفر پناهندگان پس از گذشت سالها به کشورهای مبدا به معنای رفع نا امنی و پایان مشکلات آنها در کشورهای محل تولدشان نیست. برای مثال شمار زیادی از پناهندگان ایرانی که برای اولین بار به قصد سفر به ایران رفته اند شرایط زندگی در ایران را چنان وحشتناک تعریف می کنند که به هیچ وجه حاضر نیستند برای بار دوم به آن کشور سفر کنند.
بسیاری از پناهندگانی که از عراق و افغانستان و فلسطین و نیجریه و سوریه و شمال آفریقا هستند، امکان سفر به کشورهای خود را دارند و می توانند برای مدتی کوتاه از بستگانشان دیدن به عمل آورند ولی امکان ادامه زندگی در آن کشورها را ندارند. کودکانی که چه به همراه والدینشان اقامت کانادا را گرفته اند و چه به صورت تنها وارد آن کشور شده و از اجازه اقامت کانادا برخوردار شد اند با روش های زندگی در کانادا پیوند خورده اند بنابر این هیچ دولتی نباید تنها بدلیل سفرشان به کشورهای مبدا اجازه اقامت آنها را پس بگیرد. آنها سال هاست در کانادا به مدرسه میروند، زبان یاد گرفته اند و با فرهنگ و نرم های زندگی و آزادی های فرهنگی و شرایط اجتماعی در کشور کانادا بار آمده اند و پس از سالها دوری از جنگ و آوارگی و قحطی و گرسنگی به یک آرامش نسبی رسیده اند. از این جهت نیز تصمیم به اخراج آنها غیر انسانی و تعرض آشکار به حقوق پناهندگان محسوب می شود.به همین خاطر لازم است چنین تصمیمی شدیدا مورد اعتراض قرار بگیرد.
پناهجویانی که هدف تصمیم اخیردولت کانادا قرار گرفته اند مستقل از اینکه هر کدام از آنها از کدام کشور به کانادا پناهنده شده اند ولی هر کدام به دلایل خاصی درآن کشور تقاضای پناهندگی کرده اند. برای مثال، همجنسگرایان و دو جنسگرایان که بدلیل هزار و یک محدویت قانونی و اجتماعی کشور خود را ترک کرده اند و امکان زندگی با هم جنس خود را نداشته اند و یا زنانی که بدلیل ترس از ازدواج اجباری و خشونت های خانوادگی و رفتارهای اخلاقی و ناموسی فرار کرده اند امکان سفر به کشورهای مبدا را دارند ولی امکان ادامه زندگی در آنجا را ندارند.
در هیچ جایی از مفاد کنوانسیون ژنو مصوب ۱۹۵۱ در مورد معیارهای پذیرش پناهندگان ذکر نشده که اگر پناهندگان زمانی به کشور خود سفر کردند اجازه اقامتشان پس گرفته می شود، برعکس تمام بند بند آن مبتنی است برپناهندگی بدلیل ترس موجه از مورد ظلم قرار گرفتن افراد. پس افراد فقط به واسطه زندانی شدن و شکنجه و مجازات مرگ مورد ظلم قرار نمی گیرند.کسانی که در حمایت از تصمیم دولت کانادا برای لغو اقامت این دسته از پناهندگان امضاء جمع می کنند نه تنها کمکی به پناهجویان نمی کنند، بلکه اقدامشان کاملا به ضرر پناهجویان و پناهندگان و در دفاع از سیاست راسیستی دولت کانادا قرار می گیرد.معیارهای پذیرش پناهجویان بسیار وسیعتر از آن است که بجای دفاع از زندگی آنها چه به کشورهای مبدا سفر کنند یا نکنند؛ برای مثال تحقیر شدن یک شاخص مهم برای پذیرش پناهجویان است. تحقیر به دلیل نوع شغل و یا تحقیر به دلیل نقص عضو، تحقیر به دلیل دارا بودن گرایشات جنسیتی خاص، برای مثال هم‌جنس گرایان و ترانسکشوال ها، تحقیر به سبب دارا بودن یک عقیده خاص. درخواست پناهندگی به سبب محرومیت قانونی از امرارمعاش، درخواست پناهندگی به دلیل عدم اعتقاد به مذهب و سرکوب مذهبی، درخواست پناهندگی به این دلیل که افراد از سوی یک گروه فشار باند سیاهی و یا قبیله‌ای انتقامجو مورد تهدید و تحت تعقیب قرارگرفته باشند، و درصورتی که مقامات دولتی کشور محل تولد افراد نخواهند و یا نتوانند امنیت جانی آنها را در مقابل چنین تهدیداتی تضمین و تأمین نمایند.
توصیف موارد پناهندگی یک اصطلاح بین‌المللی است که اساس آن در کنوانسیون پناهندگی سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا پایه‌گذاری شده است. ممکن است افراد باوجود اینکه پناهنده سیاسی نیستند از حق دریافت اجازه اقامت به عنوان فرد نیازمند به پناه، برخوردار شوند. پس بسیاری از پناهندگانی که دارای چنین دلایلی برای پناهندگی بوده اند و برمبنای معیارهای فوق اجازه اقامت دریافت کرده اند می توانند به کشور مبدا سفر کنند ولی ادامه زنگی برایشان در آنجا ممکن نیست.این نوع تصمیمات بهانه ای است برای اعمال سیاست های راسیستی احزاب دست راستی علیه پناهندگانی که هر کدام از آنها متحمل بهای روحی و عاطفی سنگینی شده اند تا به یک زندگی انسانی تر دست پیدا کنند.سالانه صدا ها نفر در راه پناهندگی جان وسرمایه زندگی خود را از دست می دهند.نباید به دوت کانادا اجازه بدهیم به این بهانه ها حق زندگی را از آنها سلب کند.
همبستگی،فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۰ مارس اض جامعه جهانی قرار بگیرد. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از همه سازمانهای بشردوست و مدافع حقوق پناهندگی و از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و از مردم شریف کانادا و اتحادیه های کارگری در آن کشورمی خواهد که به تصمیم دولت و اداره مهاجرت کانادا مبنی بر اخراج این دسته از پناهندگان شدیداً اعتراض کنند.
این دسته از پناهندگان که در خطر لغو اقامت و اخراج از کانادا قرار گرفته اند، دارای اقامت دائم و یا بعضا دارای اجازه اقامت موقت هستند و سالهاست در آن کشور زندگی می کنند و بسیاری از آنها شاغل هستند،یا در حال تحصیل هستند و می خواهند دارای حق و حقوق مساوی و برابر باشند. سفر پناهندگان پس از گذشت سالها به کشورهای مبدا به معنای رفع نا امنی و پایان مشکلات آنها در کشورهای محل تولدشان نیست. برای مثال شمار زیادی از پناهندگان ایرانی که برای اولین بار به قصد سفر به ایران رفته اند شرایط زندگی در ایران را چنان وحشتناک تعریف می کنند که به هیچ وجه حاضر نیستند برای بار دوم به آن کشور سفر کنند.
بسیاری از پناهندگانی که از عراق و افغانستان و فلسطین و نیجریه و سوریه و شمال آفریقا هستند، امکان سفر به کشورهای خود را دارند و می توانند برای مدتی کوتاه از بستگانشان دیدن به عمل آورند ولی امکان ادامه زندگی در آن کشورها را ندارند. کودکانی که چه به همراه والدینشان اقامت کانادا را گرفته اند و چه به صورت تنها وارد آن کشور شده و از اجازه اقامت کانادا برخوردار شد اند با روش های زندگی در کانادا پیوند خورده اند بنابر این هیچ دولتی نباید تنها بدلیل سفرشان به کشورهای مبدا اجازه اقامت آنها را پس بگیرد. آنها سال هاست در کانادا به مدرسه میروند، زبان یاد گرفته اند و با فرهنگ و نرم های زندگی و آزادی های فرهنگی و شرایط اجتماعی در کشور کانادا بار آمده اند و پس از سالها دوری از جنگ و آوارگی و قحطی و گرسنگی به یک آرامش نسبی رسیده اند. از این جهت نیز تصمیم به اخراج آنها غیر انسانی و تعرض آشکار به حقوق پناهندگان محسوب می شود.به همین خاطر لازم است چنین تصمیمی شدیدا مورد قرار بگیرد.
پناهجوانی که هدف تصمیم اخیردولت کانادا قرار گرفته اند مستقل از اینکه هر کدام از آنها از کدام کشور به کانادا پناهنده شده اند ولی هر کدام به دلایل خاصی درآن کشور تقاضای پناهندگی کرده اند. برای مثال همجنسگرایان و دو جنسگرایان که بدلیل هزار و یک محدویت قانونی و اجتماعی کشور خود را ترک کرده اند و امکان زندگی با هم جنس خود را نداشته اند و یا زنانی که بدلیل ترس از ازدواج اجباری و خشونت های خانوادگی و رفتارهای اخلاقی و ناموسی فرار کرده اند امکان سفر به کشورهای مبدا را دارند ولی امکان ادامه زندگی در آنجا را ندارند.
در هیچ جایی از مفاد کنوانسیون ژنو مصوب ۱۹۵۱ در مورد معیارهای پذیرش پناهندگان ذکر نشده که اگر پناهندگان زمانی به کشور خود سفر کردند اجازه اقامتشان پس گرفته می شود، برعکس تمام بند بند آن مبتنی است برپناهندگی بدلیل ترس موجه از مورد ظلم قرار گرفتن افراد. پس افراد فقط به واسطه زندانی شدن و شکنجه و مجازات مرگ مورد ظلم قرار نمی گیرند.کسانی که در حمایت از تصمیم دولت کانادا برای لغو اقامت این دسته از پناهندگان امضاء جمع می کنند نه تنها کمکی به پناهجویان نمی کنند، بلکه اقدامشان کاملا به ضرر پناهجویان و پناهندگان و در دفاع از سیاست راسیستی دولت کانادا قرار می گیرد.معیارهای پذیرش پناهجویان بسیار وسعتر از آن است که بجای دفاع از زندگی آنها چه به کشورهای مبدا سفر کنند یا نکنند.برای مثال تحقیر شدن یک شاخص مهم برای پذیرش پناهجویان است. تحقیر به دلیل نوع شغل و یا تحقیر به دلیل نقص عضو، تحقیر به دلیل دارا بودن گرایشات جنسیتی خاص، برای مثال هم جنس گرایان و ترانسکشوال ها، تحقیر به سبب دارا بودن یک عقیده خاص. درخواست پناهندگی به سبب محرومیت قانونی از امرارمعاش، درخواست پناهندگی به دلیل عدم اعتقاد به مذهب و سرکوب مذهبی، درخواست پناهندگی به این دلیل که افراد از سوی یک گروه فشار باند سیاهی و یا قبیله‌ای انتقام جو مورد تهدید و تحت تعقیب قرارگرفته باشند، و درصورتی که مقامات دولتی کشور محل تولد افراد، نخواهند و یا نتوانند امنیت جانی آنها را در مقابل چنین تهدیداتی تضمین و تأمین نمایند.
توصیف موارد پناهندگی یک اصطلاح بین‌المللی است که اساس آن در کنوانسیون پناهندگی سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا پایه‌گذاری شده است. ممکن است افراد باوجود اینکه پناهنده سیاسی نیستند از حق دریافت اجازه اقامت به عنوان فرد نیازمند به پناه، برخوردار شوند. پس بسیاری از پناهندگانی که دارای چنین دلایلی برای پناهندگی بوده اند و برمبنای معیارهای فوق اجازه اقامت دریافت کرده اند می توانند به کشور مبدا سفر کنند ولی ادامه زنگی برایشان در آنجا ممکن نیست.این نوع تصمیمات بهانه ای است برای اعمال سیاست های راسیستی احزاب دست راستی علیه پناهندگانی که هر کدام از آنها متحمل بهایی روحی و عاطفی سنگینی شده اند تا به یک زندگی انسانی تر دست پیدا کنند.سالانه صدا ها نفر در راه پناهندگی جان وسرمایه زندگی خود را از دست می دهند.نباید به دوت کانادا اجازه بدهیم به این بهانه ها حق زندگی را از آنها سلب کند.
همبستگی،فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۰ مارس ۲۰۱۵