همان‌طور که در مصاحبه با عبدالله اسدی در همین شماره مشاهده کردیم، پس از انجام مذاکرات و توافقات نیم‌بند هستهای، جریاناتی به گشایش اقتصادی و کاهش سطح تورم در ایران امیدوار شده و به مردم انواع و اقسام وعده‌ها را می‌دهند. در همین راستا موضوع مهاجرت نیز مطرح می‌گردد. عده‌ای بر این باور غلط هستند که پس از رفع تحریم‌ها شرایط اقتصادی در ایران دست‌خوش تغییر گردیده و زندگی و معیشت مردم بهبود خواهد یافت، به همین دلیل تصمیم برای مهاجرت در این مقطع عملی عجولانه و غلط است. پیش از هر چیز باید متذکر شویم که این اولین باری نیست که جریانات راست و اصلاح‌طلب، خواب تغییرات مثبت در ایران را می‌بینند. در دوران حاکمیت جمهوری اسلامی، پس از هر انتخاباتی و خصوصاً پس از روی کار آمدن محمد خاتمی عده‌ای چنین تلقین می‌کردند که شرایط در حال تغییر است. با انتخاب روحانی نیز شاهد چنین جریانی بودیم. این بار هم به بهانه رفع تحریمات اقتصادی چنین تحلیل‌هایی ارائه می‌شود. در این واقعیت شکی نیست که اعمال تحریم‌ها بیشترین فشار را روی مردم و سطح معیشت آن‌ها وارد آورده است، اما از این موضوع نمی‌توان نتیجه گرفت که رفع تحریم‌ها به سود زندگی اقتصادی مردم تمام شود. برای مثال کارخانه‌هایی که در پی تحریم‌ها و عدم دسترسی به مواد اولیه، قیمت کالاهای تولیدی خود را بالا بردند، پس از رفع تحریم‌ها و امکان خرید ارزان‌تر مواد اولیه قیمت نهایی کالای خود را کاهش نخواهند داد و مابه‌التفاوت آن به‌عنوان سود به جیب صاحبان سرمایه خواهد رفت؛ بنابراین رفع تحریمات اقتصادی تنها، سود بیشتری نصیب صاحبان ابزار تولید خواهد کرد و مردم عادی هیچ نفعی از آن نخواهند برد. از طرفی جمهوری اسلامی در هفته اخیر مجوز فعالیت برای ده‌ها شبکه خبری غرب را صادر کرد که از آن جمله می‌توان به آژانس خبرپراکنی بی‌بی‌سی اشاره کرد. واضح است که پس از ساخت‌وپاخت با غرب، جمهوری اسلامی تغییر ماهیت نداده و یک‌شبه دموکرات نشده تا بخواهد حضور رسانه‌های منتقد غربی را در تهران تحمل کند، بلکه این رسانه‌های غربی هستند که قرار است با شروع فعالیت در ایران دز مخالفت خود با رژیم را کم‌تر کرده و به دادن تصویری دروغین از جامعه ایران بپردازند. این رسانه‌ها مجوز فعالیت دریافت کرده‌اند تا از جامعه ایران تصویر جامعه‌ای آزاد و روبه‌پیشرفت ارائه دهند و “نتایج مثبت” رفع تحریم‌ها را به جهان نشان دهند. کاری که در دوران ریاست جمهوری خاتمی بارها انجام داده‌اند. از پیست‌های اسکی و تنیس و رالی گزارش تهیه کنند و به‌عنوان نشانه‌های رشد و شکوفایی، تحویل مردم جهان بدهند. بدیهی است که در چنین شرایطی غرب، جمهوری اسلامی را به‌عنوان حکومتی متعارف خواهد پذیرفت و شرایط برای درخواست پناهندگی و ارائه دلایل، بسیار دشوارتر خواهد شد.
مجموعه شرایط فوق نشان می‌دهد که کوچک‌ترین امیدی به بهبود وضع اقتصادی و سیاسی در ایران نمی‌توان داشت و کسانی که به هر دلیلی قصد خروج از کشور و مهاجرت رادارند، نباید با این امیدهای واهی و بی‌پایه قصد خود را به تأخیر اندازند. جهنمی که جمهوری اسلامی از جامعه ایران ساخته است با رفع تحریم‌ها، بهشت نمی‌شود.
میلاد رابعی