کارگرانی که برای صنعتی شدن کشور عزیزمان ایران با دستهای پر توان خود، پتکهای آهنین را بر سر میخ ها می کوبیدند و آنها را پرچ میکردند تا اولین پالایشگاه صنعت نفت راه اندازی شود. این دستاورد بزرگ اولین گام به سو ی صنعتی شدن ایران بود. توسعه و رشد اقتصادی و مدرنیزه شدن از اهداف بزرگ این صنعت بود که متأسفانه با بکار گیری دستهای بیگانه و بسته شدن فضای سیاسی, موجب نجات کشور از فقر و عقب ماندگی نشد تا اینکه قیام مردم در سال پنجاه و هفت با حمایت و اعتصابات جنبش کارگری به ثمر رسید.
جمهوری اسلامی با فریب و نیرنگ و استفاده از باور های دینی مردم، قدرت را در دست گرفت و با راه اندازی جنگ و ایجاد خفقان توانست به سرکوب مخالفان بپردازد و کشور را بیش از پیش به فساد اعتیاد و بیکاری بکشاند. مردم بعد از سی سال سکوت در اعتراض به انتخابات ریاست جمهوری دورۀ دهم یکبار دیگر به خیابانها ریختند و خواستار تأمین حداقل حقوق خود شدند.کارگران نیز در این میان ساکت ننشستند و این روزها از گوشه و کنار صدای حق طلبانه آنها را برای دریافت حقوق عقب مانده اشان می شنویم. همانطور که میدانیم با وضعیت بد اقتصادی امروز و دستمزد پایین, آنها به هیچوجه قادر به ایجاد کمترین سطح از زندگی نیستند و برای گذران زندگی سختی های بسیاری را متحمل می شوند.
روز جهانی کارگر، یادمان شورش کارگران آمریکائی در اول ماه مه ۱۸۸۶ در شیکاگو است که هر سال در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می‌شودمناسبت اول مه به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه مه سال ۱۸۸۶و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عده‌ای مجروح و بعدا چهارتن نیز اعدام شدنداین روز بهترین روز برای هم صدا شدن ما با کارگران زحمتکش ایران و دادخواهی از آنها است.
کارگر عزیز روزت مبارک
منیژه قاسمی