دولت جمهوری اسلامی از زمانی که قدرت را در دست گرفته، همواره زندگی را بر مردم سخت کرده است. اعمال فشار اقتصادی بر مردم، یا از سوی خود دولت بوده یا نتیجه تصمیم ها و قدرت نمایی های نابجا و نادرست حکومت بوده است که در نهایت گریبان گیر ملت شده است.
جدیدترین نوع فشار اقتصادی که این روزها زندگی مردم ایران را تحت تاثیر قرار داده است، عصر تحریم های اقتصادی دولت های اروپایی و آمریکاست.
این تحریمها ی افتصادی دولت ایران، ملت را در تنگنا قرار داده است و از آنجا که مردم ایران از وخیمتر شدن وضیعت در ترس به سر می برند تا کنون صبر اختیار کرده اند و این نیز فشار دیگری است. اما آشکار است که وضیعت اقتصادی ایران روز به روز بد تر خواهد شد. با وجود اینکه مشکلات حاضر در جامعه آشکارا قابل لمس است، دولت هنوز هم حاضر به پذیرش اشتباهاتش و جبران آن نیست.
دولت جمهوری اسلامی برای عادی نشان دادن اقتصاد ایران برنامه های جدیدی را به اجرا در آورده است که البته برای جبران اختلاسهای میلیاردی است نه کمک به مردم؛ از جمله شروع به پیشفروش کردن سکه طلا می باشد. ولی مردم ایران باید آگاه باشند که این برنامه ها نه تنها به نفع ملت نیست که کمبود بودجه  دولت را جبران می کند و از طرفی زیاد دوام نخواهد آورد .
از سوی دیگر شاید این فشار و وضعیت بد اقتصادی حاکم بر جامعه، نقطه  عطفی باشد برای از سر گرفته شدن اعتراضات علیه دولت جمهوری اسلامی زیرا محتاج شدن به نان شب آخرین قطره ای است که میتواند لیوان صبر ملت را سر ریز کند.
این دولت فاقد صلاحیت مردمی، کشوری را که صاحب بهترین ثروتهای کلان طبیعی وانسانی هست به ملتی محتاج بدل کرده است. ایران را به کشوری مستعمره تحت استثمار جمهوری اسلامی تبدیل کرده است. کشوری که سرانش با دزدیها و اختلاسهای میلیاردی برای دنیا و منطقه تهدید محسوب شود. ولی باز هم نمی توان به قطع بیان کرد که این پسرفت اقتصادی نتیجه  تحریمهای خارجی است یا اختلاس های داخلی اما چیزی روشن و بدیهی است این پسرفت و نکبت و مصیبت اقتصادی-اجتماعی که گریبان مردم را گرفته است همه از وجود منحوس و کریه جمهوی اسلامی است و فقط با انقلاب مردم برطرف میگردد.