بهمن :
سلام
امیدوارم که حالتان خوب باشه و از این که وقتتون رو به ما دادید ، سپاسگزارم.
لطفا وضعیت پناهندگی و شرایط زندگی خودتون رو، در انگلستان ، برای خوانندگان نشریه همبستگی توصیف کنید .
مریم :
سلام ، مرسی که به من اجازه دادید که در این نشریه ، درد دل کنم .
من از فعالین سیاسی بودم ، که در ایران با گروه های مستقل سوسیالیستی دانشجویی و معترض همکاری می کردم و برای تحصیل اومدم انگلستان و در اینجا بعد از ماه ها ، متوجه شدم که خانوادم ، به خاطر فعالیت هایی که من کرده ام ، در فشار قرار گرفتن و از من خواستن که دیگه بر نگردم به ایران و من مجبور شدم که اعلام پناهندگی کنم . الان من ۹ ماه است که اعلام پناهندگی کردم ، که متاسفانه در مرحله اول در مصاحبه ، پرونده من جواب منفی دریافت کرده و متاسفانه به من حق فرجام خواهی روی پرونده ام رو ندادن ! من در اینجا با شوهرم زندگی می کنم و هیچ ساپورتی از طرف دولت نمی شیم و حق کار هم به ما ندادن ! واقعا ما نمی دانیم باید نسبت به این بی عدالتی چه کنیم !
من و شوهرم مجبوریم به صورت غیر قانونی کار کنیم ، تا بتونیم زندگی خودمون رو کاور کنیم !
متاسفانه هر جا برای کار می ریم ، باید ۱۰ ساعت کار کنیم و به اندازه ۲ ساعت پول بگیریم.
به نظر من از این بدتر نمی تونه باشه !
ما در یک خانه ی مشترک زندگی می کنیم ، که به دلیل نداشتن وضعیت مناسب مالی ، با نفراتی هم خونه شدیم ، که از همه لحاظ با ما ، متفاوت هستن و مشکلات بسیاری از دید رفتاری با هم داریم.
بعد از رد شدن کیس پناهندگی ما ، از طرف وزارت کشور برای ما نامه ای اومد ، که ابتدا به ما می گفتن باید یه مدت صبر کنید ، برای راه اندازی دوباره پرونده ام و حال پس از چند ماه ، به ما می گن که اجازه ندارید و در فکر این هستند ، که پرونده ی ما رو کلا ببندن و حق وکیل رو هم از ما گرفتن و از طرف شرکت هایی که وکیل روی کیس ها می زارن ، وکیل به ما گفته ، که باید برای ادامه ی کار ، پول پرداخت کنید ! ما هم به دلیل مشکلات بسیاری که از لحاظ مالی داریم ، نتونستیم تا به این لحظه وکیلی رو بگیریم ، که بتونه ، کار پرونده ی ما رو اوکی کنه و راه بندازه !
بهمن :
به عنوان یه پناهنده ای که مورد بی حقوقی قرار گرفته ، چه درخواستی از دولت حال حاضرانگلستان داری ؟
مریم :
من از این دولت می خوام که به ما ، به عنوان یک انسان ، حق زندگی بده و به ما کمک کنه ، که زندگی ما ،هم رنگ آرامش بگیره.
بهمن :
بسیار غم انگیز و اسفباره این شرایط ، لطفا برای ما بگید ، که چه درخواستی از گروه های فعال انسانی دارید ؟
مریم :
از تمام گروه های فعال حقوق انسانی ، درخواست دارم که با پوشش خبری ما پناهندگان ، به داد ما برسید و به ما یاری بدهند ، که بتونیم از حقوق خودمون با خبر بشیم و به حقوق خودمون برسیم.
بهمن :
در انتها به عنوان یک پناهنده ، برای ادامه زندگی در این کشور چه چیزهایی را لازم و ملزوم می دونی ؟
مریم :
من اینجا از این کشور می خوام که پرونده ی من رو قبول کنه و اجازه بده که پرونده ی من باز بشه و وکیل به من بدن .
من توریست نیستم و اگر به مشکل نمی خورم ، هیچ وقت درخواست پناهندگی نمی کردم ، پس به من اعتماد کنن و به این ناعدالتی ها ، پایان بدن و بزارن که زندگی من و همسرم هم ، آرامش نصفه و نیمه بدست بیاره.
در انتها ما در اینجا کسی رو نداریم و بی کس هستیم و متاسفانه به ایران هم نمی تونیم برگردیم ، پس به ما یاری بدن و دست از این نابرابری ها و عدم عدالت بردارن.