Bahman_Moradian_2

بهمن مرادیان پی:استرس پدیده ای است که در دامن ادارات مهاجرت رشد یافته است !

Bahman_Moradian_2

همچنان وضعیت بد پناهندگان در سر تا سر دنیا و خصوصا کشورهای اروپائی،  من را بر آن داشته که بار دیگر برای پناهندگان دست به قلم شوم. رفتارهای خودکامه  کشورهائی که خود را مدافع حقوق بشر می دانند هم،  باعث بروز هزاران مشکل بر سر راه انسان ها شده است.

این عزیزان در نبود حداقل امکانات رفاهی روزگار را سپری می کنند. نداشتن پشتوانه  مالی، نبود آسایش روحی و روانی، خانه بدوشی  و حرف هر نژاد پرست را به جان خریدن، طعم زندگی را برای آنان تلخ کرده است! هر چه فشار بر زندگی آنان بیشتر می شود، آنان نیز از زندگی دل سردتر می شوند.  انتظارهای طولانی برای دریافت اجازه اقامت، مشقات زندگی پناهجویی و رفتارهای نژاد پرستانه انسان نماها باعث شده که پناهندگان خود را از زندگی محروم کنند و دست به خودکشی بزنند ! مسئولیت تمامی این رفتارها، حکومت های حاضر در هر کشوری است  که این برخوردهای بغایت غیر انسانی در آن روی می دهد.

هر رعدی در زندگی پناهندگان، نطفه ای از درد و استرس را حاصل می شود! گاهی در این فشارها اشک می تواند چاره باشد ولی غالبا اشک نیز معنی و مفهومش را از دست داده است؛ زیرا درد در زندگی آنان ریشه دوانده !

حال در این وضعیت، کاری که از دست فعالان حقوق انسانی بر می آید  خبررسانی و رسانه ای کردن وضعیت پناهندگان است. باید به همگان بگوئیم که “حقوق بشر” یک بازی مدرن است و نکات ارائه شده از سوی آنان، تنها جای در کتاب ها دارد. در این راستا سازمانهائی که واقعا برای انسانیت تلاش می کنند نیز وجود دارند. سازمانی که تنها  ریشه برای آنان  هویت انسانی است  به دور از هر گونه تبعیض. نام این سازمان “فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی” است. این فدراسیون تمام تلاشش را می کند که حق از دست رفته  پناهندگان را به آنان بازگرداند.

حال وضعیت چند پناهنده را از مقابل دیدگانتان می گذرانم  که به عمق مساله پی ببرید :

“مریم افتخاری”

پناهنده ای که در کشور انگلستان مورد بی قانونی قرار گرفته و تیرگی را در زندگی اش حس می کند ! با ورق زدن زندگی او می توان لایه های درد را در پیکرش حس کرد. او که منتظر دریافت وقت برای دادگاه پرونده پناهندگیش است  در حال حاضر از هیچ حمایتی بر خوردار نیست و دولت انگلستان هم با نهایت بی رحمی با او رفتار کرده است. چنان فشار روحی و روانی بر او وارد شده است  که هفته  گذشته در بیمارستانی واقع در لندن مورد عمل جراحی قرار گرفت. به نظر من اتفاقی که برای او روی داد  حاصل استرسی بود که شخص “دیوید کامرون” بر او روا داشته است ! دیوید کامرون با بر سر کار آمدنش، آنقدر قانون های مزخرف و ضد انسانی برای اجرا طرح کرد که مریم و مریم ها سرشت زندگی را از دست دادند و یک به یک راهی بیمارستان و مراکز درمانی شدند.

مریم بیش از ۶ ماه است که پشت درب بسته  اداره مهاجرت انگلستان قرار گرفته و همچنان از این که در این کشور  او را به عنوان پناهنده نمی پذیرند رنج می برد.

“عباس دادگر”

ایشان در حال حاضر در استرالیا است و پشت درب های بسته و پذیرش از سوی دولت حاکم بر استرالیا قرار دارد. عباس دادگر یکی از فعالین سیاسی در ایران بوده که در انتخابات ۸۸ تمام تلاشش را برای رسیدن نسلش به آزادی ایفا کرد. ایشان در آن سال در اعتراضات خیابانی شرکت می کرده و پس از برخورد تیر به پهلویش، آسیب های جدی جسمی دیده است. در زمان بازداشت توسط جمهوری جنایت کار اسلامی مورد ضرب و شتم قرار گرفته  و یکی از پاهایش را شکسته اند. در حال حاضر از نظر جسمی  رنج می برد.  حدود یک سال است که در کشور استرالیا جواب مثبت برای اقامت دریافت نکرده است. آسیب های جدی برای نداشتن پزشک متخصص، زندگی عباس را تحت شعاع قرار داده است؛ زیرا در عین ناباوری او از داشتن امکانات درمانی به دلیل نداشتن اقامت  محروم است و عدم حمایت های رفاهی از او باعث شده که روزگارش تیره و تار شود.

“الهام ثوابی ثانی”

“باز هم مردسالاری، باز هم ادیان  و باز حقوق پایمال شده ی زنان !”

الهام یکی از قربانیان مردسالاری است که به دلیل مشکلات حقوقی و اجتماعی ایران را ترک کرده است و در کشوری که بوق حقوق انسانیت در دستش است، پشت خط قرمز اجازه اقامت قرار گرفته است ! مرد سالاری فرزند دین است و نطفه اش در مغزهای تاریک انسان نماها رشد می کند. الهام از این موارد رنج برده و مورد بی حقوقی قرار گرفته است.

حاصل رفتارهای ارتجاعی جمهوری اسلامی و مردسالاری ، مرد نماها باعث شده که الهام طعم تلخ پناهندگی را بچشد و راهی دیاری شود که میلی به حضورش در آن نیست ؟! الهام ثوابی ثانی در استرالیا از لحاظ روحی و روانی در وضعیت مناسبی به سر نمی برد و فشارهای اجتماعی که بر وی وارد شده ، باعث بروز افسردگی در او شده است ! رفتارها با الهام در کمپ های کشور استرالیا نامناسب بوده و او از هیچ گونه حقونی برخوردار نبوده و در حال حاضر برای اینکه بتواند به آرامش نسبی برسد این را می خواهد که اجازه اقامت به او داده شود تا او بتواند فرزندش را که در حال حاضر پیش همسر سابقش است را در کنار خود داشته باشد.

الهام پس از فشارهای متعددی که در کمپ های کشور استرالیا تحمل کرده ، در حال حاضر بیرون از کمپ است و منتظر دریافت اجازه اقامت و قبولی.

“ناهید دادگر”

بیش از یک سال است که در کشور استرالیا ، نتوانسته اقامت دریافت کند ! یک مرتبه پرونده اش رد شده و او هم در بدترین شرایط  و امکانات رفاهی قرار دارد !

ناهید در کشور استرالیا با این که باردار بود از پزشک متخصص بهره ای نبرد و خبر ناگوار رد شدن پرونده اش را دقیقا یک هفته قبل از فارغ شدن فرزندش دریافت کرد که این عمل، خود یک رفتار بسیار زننده است. این رفتار دولت استرالیا می توانست زندگی او و فرزندش را تباه کند !

در حال حاضر با این که ناهید در شرایط استثنائی قرار دارد دولت و اداره مهاجرت استرالیا با بی توجهی کامل به پرونده وی، او را از آرامش دور کرده است. این رفتارها باعث شده که ناهید دادگر در افسردگی حاد قرار گیرد !

“علی ف ق”

بیش از ۷ سال است که در کشور انگلستان به دور از آرامش و آسایش  و زندگی اش سراسر استرس است. او که در انتهای بی رحمی جوابی دریافت نکرده، روزگار سختی را پشت سر گذاشته و همچنان منتظر دریافت جواب مثبت است. او در این ۷ سال از حمایت مالی و رفاهی بدور بوده و در آخرین اقدام،  بیش از یک سال است که پرونده اش دو مرتبه به جریان افتاده ولی هیچ پیامی از دولت و اداره مهاجرت دریافت نکرده است. علی در این سال ها مورد بی حقوقی قرار گرفته و می تواند نمونه ای باشد که به همگان معرفی شود  که در دولت های سرمایه داری تنها چیزی که اهمیت ندارد حقوق بشر است و عنوان کردن این که مدافع آن هستند  یک بازی تمام عیار است !

علی از تمامی سازمان هایی که به صورت واقعی  از ریشه انسانیت دفاع می کنند، می خواهد که صدای او باشند و حقوق پایمال شده اش را به او بازگردانند .

“امیر س”

امیر بیش از یک سال است که در کشور انگلستان پشت درب های بسته ی اقامت قرار دارد. امیر نیز در کشور انگلستان مورد بی حقوقی قرار گرفته زیرا او از بیماریهای جسمی  و روانی رنج می برد و با این که اداره مهاجرت انگلستان این را می داند، همچنان بعد از یک مرتبه رد شدن پرونده  وی، بیش از شش ماه است که نامه ای مبنی بر روند رو به جلوی  پرونده اش دریافت نکرده و منتظر برگزاری دادگاهی دیگر است ! امیر همچنان خواهان این است که جواب مثبت دریافت کند و خود را برای درمان به دست پزشکان متخصص بسپارد زیرا از بیماری اش رنج می برد.