خبر مرگ ستار بهشتی، وبلاگ نویس و کارگردان جوان ایرانی در زندان های جمهوری اسلامی، سرتیتر بخش عمده رسانه های فارسی زبان را در هفته های اخیر به خود اختصاص داد. هر چند که هیچ دلیلی نمیتواند شکنجه زندادیان را توجیه نماید ولی تنها جرم این جوان بیان دیدگاهها و اعتقاداتش در یک وبلاگ و در فضای مجازی بوده است. ماجرای مرگ در پی شکنجه در زندان های رژیم حاکم در ایران، البته موضوع تازه ای نیست وتعداد بسیاری از هموطنان ما زیر شکنجه ماموران جمهوری اسلامی جانشان را از دست داده اند، اما لیست سیاه این جنایات چنان طویل است که قلم از شمارش یکایک آنها عاجز است. در این مقاله، تنها به رسم دلنشین به یاد آوردن و در دل داشتن، فهرست کوتاهی از عزیزانی را از پی می آوریم که همگی در زندان های جمهوری اسلامی و در زیر شکنجه جان داده اند .
رحمان هاتفی ،علی‌اکبر سعیدی سیرجانی ، زهرا کاظمی ، اکبر محمدی ، زهرا بنی یعقوب ، ابراهیم لطف‌اللهی ، عبدالرضا رجبی، امیرحسین حشمت ساران ، امیدرضا میرصیافی ، محسن روح‌الامینی، محمد کامرانی، رامین قهرمانی، امیرجوادی‌فر، احمد نجاتی کارگر، سهراب اعرابی، شوانه قادری و سایر عزیزانی که قربانی جمهوری اسلامی البته زیر شکنجه در زندان بوده اند .
این اسامی به مثابه نمونه اندکی از آنچه بر سر هزاران قربانی دیگر رفته است؛ در کنار آنچه که در رابطه با انان گزارش شده است بیانگر نفی سیستماتیک حقوق زندانیان و تشریفات حقوقی در ایران است. نفی حقوق بازداشت شدگان و متهمین را قوانین و روال کار حاکم برای بازداشت و بازجویی درجمهوری اسلامی تسهیل می کند وصحت روند قضایی برای اثبات جرم زندانیان را زیر سئوال می‌برد. تا زمانی که دولت ایران برای اصلاح ضروری قوانین و عملکرد مأموران برای منع شکنجه و رعایت ابتدایی‌ترین حقوق بشر زندانیان اقدام جدی نکند، مرگهای زیر شکنجه ،در اخبار مربوط به ایران، تکراری غم انگیز خواهند داشت البته ناگفته پیداست که حکومت جمهوری اسلامی که خود مشوق شکنجه و اعدام ونقض حقوق بشر است گامی در جهت اصلاح ان بردارد.