در اعتراض به سیاست غیر انسانی  پناهندگی دولت سوئد و همچنین در اعتراض به بازداشت و خطر دیپورت کیومرث کاووسی فر، روز جمعه ۱۶آوریل به فراخوان فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی تظاهراتی در مقابل اداره مهاجرت در شهر استکهلم برگذار گردید. در این تظاهرات شمار زیادی از پناهجویان، سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی و شماری از  مسئولین رادیوهای محلی و ایرانیان شهر استکهلم شرکت کرده بودند.

در طول مدت برگزاری این تظاهرات سارا نخعی، کیمیا پازوکی و هوشیار سروش از طرف  فدراسیون و همچنین نمایندگانی از سایر تشکلهای مدافع حقوق پناهندگی و تعدادی از پناهجویان در دفاع از حقوق پناهندگی، بویژه در دفاع از حق پناهندگی و متوقف کردن حکم دیپورت کیومرث کاووسی فر سخنرانی کردند.

شرکت کنندگان در تمام طول این تظاهرات با  شعار دیپورتهارا متوقف کنید و نباید پناهجویان را به جهنم جمهوری اسلامی دیپورت کنید توجه ها را به این گردهمایی جلب کرده بودند. در پایان این تظاهرات سارا نخعی دبیر فدراسیون استکهلم به همراه دو نفر دیگراز شرکت کنندگان با یکی از مسئولین اداره مهاجرت به نام رولف وستلینگ ملاقات کردند واطلاعیه مطبوعاتی فدراسیون در مورد بازداشت کیومرث کاووسی فر و همچنین نامه فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی به اتحادیه اروپا و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مورد وضعیت ایران و پناهجویان ایرانی را به وی تسلیم کردند و خواستار متوقف کردن اخراج وی به ایران شدند. آقای وستلینگ قول داد به این پرونده در اسرع وقت رسیدگی نماید. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی به همه  شرکت کنندگان در این تظاهرات خسته نباشی می گوید آنهارا به فعالیت هرچه گستردتر در دفاع از حقوق پناهجویان دعوت می کند.

فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی واحد استکهلم

۱۸ اپریل ۲۰۱۰

رونوشت به: سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی ۲۰ آوریل ۲۰۱۰

بخوبی اطلاع دارید که مراد باد بدست و جمال چیر از اعضا و فعالین احزاب سیاسی کردستان ایران که سالها عمر خود را صرف مبارزه با حکومت جنایتکار و ضد بشری جمهوری اسلامی کرده اند، همراه خانواده هایشان مدت ۷ سال را در شرایط بسیار سخت ترکیه منتظر پاسخ قبولی یوان آنکارا بوده اند. اما بعد از این ۷ سال و علا رغم اینکه پاسخ قبولی را هم گرفته بودند، دولت ترکیه مانع از خروج آنان به کشور ثالث شد و در نهایت ناچار شدند بطور غیر قانونی خود را به کشور فنلاند برسانند. اکنون نزدیک به ۲ سال است که در فنلاند بسر می برند و در این مدت هم در انتظار پایان یافتن این شرایط سخت و به امید دریافت پاسخ مثبت اداره مهاجرت بوده اند تا بلکه بعد از انتظاری طولانی بتوانند همانند هر انسانی و بعنوان شهروندان جامعه فنلاند، از این سرگردانی و فشارهای ۹ سال عذاب روحی و فکری نجات پیدا کنند، اما با تعجب فراوان اطلاع یافتیم که اداره مهاجرت فنلاند پاسخ منفی به آنها داده است.

شما باید قطعا متوجه این مسئله بوده باشید که این دو خانواده پیشنه ای در مبارزه علیه حکومت اسلامی داشته اند و مجازات چنین افرادی در قوانین حکومت اسلامی بدون چون وچرا خطر مرگ است. علاوه بر این حتما اطلاع هم دارید که در ۱۰ ماه اخیر مردم ایران در این تلاش بوده اند که این حکومت ضد بشری را که زندگی ۷۰ میلیون انسان در ایران را به نابودی کشانیده و با تروریسم و آدم کشی دنیا را نا امن کرده است سرنگون کنند. گمان نمیکنیم از این مسئله هم بی اطلاع بوده باشید که در داخل ایران هر کسی که کوچکترین مخالفتی با این حکومت نشان دهد، جایش در زندان، شکنجه گاه و در نهایت اعدام است. بدون شک شما از تاریخ ۳۰ سال جنایت و آدم کشی حکومت اسلامی بر علیه مخالفین خود و احزاب و سازمانهای اپوزیسیون ایرانی در داخل و خارج از ایران هم بی اطلاع نیستید.

بنابراین با توجه به آنچه که اشاره شد. جواب منفی شما به این دو خانواده و افرادی مشابه اینچنین وضعی و در صورت دیپورت آنها به ایران، بلافاصله با خطر مرگ مواجه خواهند شد. آنها از روز یکشنبه ۱۸ آوریل دست به اعتصاب غذای خشک زده اند. اعتصاب غذای آنها صدمات و لطمات جبران ناپذیری بر جسم و فکرشان وارد خواهد ساخت و تا کنون هم از جانب شما عکس العملی انسانی و یا مطابق با ابتدایی ترین حقوق قانونی فنلاند در رسیدگی به وضع آنان مشاهده نشده است و این بی توجهی بدوراز هر گونه احساس مسئولیت انسانی و حتی قانونی شماست. ما بعنوان همبستگی فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی، تصمیم شما مبنی بر رد پذیرش آنها را، در راستای همکاری شما با حکومت اسلامی در ایران می دانیم آنهم حکومتی که در حال سقوط است. ما با تمام توان خود، این همکاری را به گوش افکار عمومی خواهیم رساند. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از اولین روز اعتصاب غذای این دو خانواده، در تلاش برای انعکاس وضعیت سخت و دشوار آنها در سراسر دنیا و بخصوص در فنلاند است. ما فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از شما درخواست میکنیم که وضعیت و پرونده پناهندگی آنها را در راستای تایید و پذیرش بعنوان پناهنده مورد بررسی مجدد قرار دهید و با پذیرش آنها بعنوان پناهنده در فنلاند، تصمیمی در راستای پاسخ به حق طبیعی و انسانی آنها بگیرید در غیر این صورت دولت فنلاند بنا به تصمیم و رای فعلی اداره مهاجرت، عملا در جنایتی که حکومت اسلامی می خواهد علیه آنها انجام دهد سهیم و شریک خواهد بود.

از این رو دفاتر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی که در کشورهای پناهنده پذیر فعالیت دارد و برای نجات جان فراریان از دست حکومت قاتل و آدم کش اسلامی تلاش می کند و تا کنون جان بسیاری از انسانهای شریف را نجات داده است، وظیفه خود می داند که وضعیت خطرناکی را که با تصمیم شما در انتظار این دو خانواده قرار گرفته است، وسیعا به اطلاع افکار عمومی، رسانه ها و سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی در دنیا برساند. به امید پاسخ مثبت و خوشحال کننده از سوی اداره مهاجرت فنلاند برای نجات جان این انسانها.

با احترام

عبدل گلپریان دبیر همبستگی فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی – فنلاند

tel: 0405758250

website: www.hambastegi.org

e.mail: abdolgolparian1@gmail.comآدرس ایمیل جهت جلوگیری از رباتهای هرزنامه محافظت شده اند، جهت مشاهده آنها شما نیاز به فعال ساختن جاوا اسکریپت دارید

جمال صابری فعال سیاسی مخالف جمهوری اسلامی از سوی پلیس ژاپن بازداشت شد و در معرض خطر دیپورت فوری به ایران قرار گرفته است. جمال صابری (جلال احمدزاده نوعی) در سال ۱۹۹۰ از ایران به ژاپن رفت. در سال ۱۹۹۲ به حزب کمونیست کارگری ایران پیوست و به عنوان فعال این حزب در ژاپن به فعالیت سیاسی علیه نقض حقوق بشر در ایران پرداخت.

جمال پس ازپیوستن به حزب کمونیست کارگری یکی از احزاب چپ اپوزسیون ایران مقالات متعددی علیه جمهوری اسلامی و علیه اسلام سیاسی نوشت و برعلیه روابط  سیاسی و دیپلوماتیک ژاپن با جمهوری اسلامی دست به افشاگری زد. بسیاری از نوشته های جمال در این زمینه به زبانهای فارسی و ژاپنی در جراید آن  کشور و نشریات فارسی از جمله نشریه  سازمان جوانان و همبستگی درج شده است. جمال صابری در ۱۰ مه ۲۰۰۱ از وزارات دادگستری ژاپن درخواست پناهندگی کرد. در تاریخ ۲۸ مارس ۲۰۰۲ درخواست پناهندگی جمال توسط وزارت دادگستری ژاپن رد شده و در آوریل  همان سال درخواست فرجام خواهی کرد و از طریق این وزارتخانه درخواست وی بار دیگر رد شد و پلیس ژاپن حکم دستگیری و دیپورت جمال  را صادرکرد. در اواخر اکتبر ۲۰۰۳ جمال دستگیر و به بازداشتگاه اداره مهاجرت انتقال یافت و بیشتر از یک سال در بازداشت این اداره بسر برد. این اتفاقات جمال را به یک چهره محبوب و شناخته شده در دفاع حقوق انسان در سطح سازمانهای چپ ونهادهای مدافع حقوق انسانی و اتحادیه های کارگری تبدیل  کرد

بازداشت جمال در آن هنگام مورد اعتراض بسیاری از سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی قرار گرفت و از دیپورت وی به ایران جلوگیری کردند. در پس کمپینها و اعتراض بسیاری از سازمانهای مدافع حقوق بشر از زندان  آزاد شد.

با این وجود جمال هیچگاه از سوی دولت ژاپن بعنوان پناهنده پذیرفته نشد و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل نیز در این زمینه کمکی نکرد. وکیل جمال گفته است او در معرض خطر دیپورت به ایران قرار گرفته است. بسیاری از سازمانهای مدافع حقوق بشر، با سابقه و فعالیت سیاسی جمال در کشور ژاپن علیه رژیم ایران آشنا هستند. جمال در طول مدت اقامتش در ژاپن رهبری و سازماندهی دهها مورد اعتراض بر علیه نقض حقوق بشر در ایران را بعهده داشته است.

در این زمینه اسناد و مدارک زیادی از فعالیت جمال در ژاپن وجود دارد و بسیاری از سازمانهای که درزمینه دفاع از حقوق بشرفعال هستند جمال را به عنوان چهره مخالف جمهوری اسلامی می شناسند.

در همین رابطه جمال سال گذشته از سوی دیپلماتهای سفارت ایران در ژاپن تهدید شد. موارد فوق تأئیدی است بر موقعیت سیاسی و خطراتی که هم اکنون جان و زندگی او را تهدید میکند. ما داریم  صدای اعتراض جمال و خبر بازداشت وی را از سوی پلیس ژاپن به دنیا مخابره می کنیم و هر نوع خطر که جان و جسم جمال را نشانه بگیرد به پای دولت ژاپن می نویسیم و افکار عمومی جهان را علیه دولت این کشور و نقض حقوق پناهندگی جمال بسیج می کنیم. جمهوری اسلامی در کمین بازگرداندن جمال به ایران نشسته است. او هنوز در بازداشت پلیس ژاپن بسر می برد اجازه ندهید او را بازگردانند و مثل هزاران جمال دیگر به جوخه اعدام بسپارند. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از همه سازمانهایی که این نامه را دریافت میکنند مصرانه میخواهد که به نجات جان جمال بشتابند واز دولت ژاپن بخواهند که بدون هیچ اما و اگری حکم دیپورت جمال را لغو کند و حفظ جان وی  را به عهده بگیرد.

عبدالله اسدی دبیر

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۸ مارس ۲۰۱۰

رونوشت به گوینت گویبره چیرستوس(Ms. Guenet Guebre-Christo ) رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در پاکستان

به اطلاع میرسانیم  که شماری از پناهجویان ایرانی سالها پیش از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در پاکستان درخواست پناهندگی کرده اند. این پناهجویان همگی از ترس دستگیری و زندان و شکنجه و مجازات مرگ در ایران به پاکستان گریخته اند. این پناهجویان هم مثل دیگر ایرانیان در ایران و سراسر جهان به میدان آمده اند تا  کارنامه پر از جنایت و جهالت جمهوری اسلامی را به دنیا معرفی کنند. اما پلیس پاکستان هر بار با بیرحمی تمام به جان پناهجویان به پا خواسته ایرانی در پاکستان می افتد و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دهند و سوار بر اتومبیل کرده و به مراکز پلیس می برند و آنها را تهدید به دیپورت می کنند.

دولت پاکستان حق ندارد پناهجویان ایرانی را به دلیل اعتراض علیه رژیم ایران مورد ضرب و شتم و بدرفتاری قرار دهد. مبارزه آنها علیه رژیم اسلامی ایران مشروع و برحق است آنچه که در ایران مشروعیت ندارد خود جمهوری اسلامی است. پناهجویان ایرانی در پاکستان از بازماندگان و قربانیان بیشمار در زندانهای جمهوری اسلامی هستند. به همین دلیل حق دارند تظاهرات کنند، حق دارند شعار بدهند، حق دارند عکس جانباختگان را در دست بگیرند و در هرنقطه ای که خود تعیین می کنند دست به تظاهرات بزنند. تظاهرات حق بی چون و چرای آنهاست برای اینکه در ایران حق اعتراض نداشته اند، برای اینکه اعتراض آنها در ایران با گلوله و زندان و شکنجه پاسخ می گرفته، برای اینکه در ایران مذهب است که حرف اول را می زند.

پناهجویان ایرانی در پاکستان  از دست ظلم و ستم و کشتار و اعدامهای هولناک مخالفین رژیم به پاکستان گریخته اند. آنها از سوی پلیس آن کشور مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند بدلیل اینکه علیه رژیم ایران تظاهرات سازمان داده اند و پلاکارد و عکس ندا آقاسلطان و جان باختگان پس از انتخابات را در دست داشته اند و علیه جمهوری اسلامی شعار داده اند. ضرب و شتم و بازداشت پناهجویان ایرانی از سوی پلیس پاکستان محکوم است. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی با تمام توان از برخورداری حق تظاهرات  پناهجویان علیه جمهوری اسلامی و دفاع از حق پناهندگی آنها دفاع می کند و از همه سازمانهای بین المللی و مدافع حقوق بشر می خواهد که به دولت پاکستان  اعتراض کنند و رفتار پلیس آن کشور علیه پناهجویان ایرانی را محکوم نمایند.

لازم به ذکر است که بسیاری از این پناهجویان خانواده های دارای فرزند هستند و از طرف دفتر سازمان ملل نه به آنها کمک نقدی میشود و نه به درخواست پناهندگیشان پاسخ مثبت داده میشود. بیکاری و شرایط سخت زندگی و عدم هر نوع دورنمایی برای انتقال این پناهجویان به کشور سوم بر روح و روان آنها و خانواده هایشان تأثیرات منفی گذاشته و آنها را به یأس و ناامیدی کشانده است.

وظیفه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل این است که به وضعیت زندگی مراجعه کنندگان به این سازمان رسیدگی نماید و در پروسه معینی شرایط انتقال آنها را به کشورهای ثالث مهیا کند. مطابق اصل ۵۱ بند ۳ قانون کنوانسیون ژنو لازم است پرونده همه این افراد مورد  رسیدگی فوری قرار گیرد و به عنوان پناهنده بپذیرفته شوند.

ازنظر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی این پناهجویان باید فورا به کشور سومی انتقال یابند تا از یک زندگی امن برخوردار گردند.

با احترام

عبدالله اسدی دبیر همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۲۵ فوریه ۲۰۱۰

برای اطلاع از یورش پلیس به آنها به لینک زیر نگاه کنید

http://parsdailynews.com/60357.htm