ژانت، شاهرخ و امیر از دوستان فدراسیون با ساندویچ و میوه برای استقبال و.پذیرایی از پناهندگان خسته ای که به مالمو میآیند، به ایستگاه راه آهن شهر رفتند و در این امر انسانی مشارکت کردند.

این روزها دلهای بسیاری از دیدن صحنه های دهشتناک دیدن اجساد کودکان در ساحل دریاها، بدنهای بی جان کودک و بزرگسال در کامیونها، مرگ انسانها بر ریل راه آهن، ضجه های مادران خسته برای کمک، خشونت پلیس علیه پناهجویان و فاجعه آوارگی دهها هزار پناهجو به درد امده است.

از سوی دیگر اشک انسانیت در چشمان ما حلقه زده است و دست بکار شده ایم تا به هر وسیله ممکن به کمک این انسانهای نگون بخت بر آئیم. با آب و غذا در ایستگاههای راه آهن به استقبالشان می رویم. در جاده ها به کمک شان می شتبایم. برایشان پول جمع می کنیم . تظاهرات می گذاریم و انزجار خود را از شرایط ناعادلانه ای که این مردمان را اینچنین آواره کرده است ابراز می داریم.

در رابطه با دلایل فرار و آوارگی پناهجویان بدون شک می توان به لیست بلند بالایی اشاره کرد: جنایات بی رحمانه دولت سوریه و جنگ در این کشور، فرار از وحشی گری های دستجات اسلامی نظیر داعش و بوکوحرام در عراق و نیجریه، ا اقتدار حکومتهای دیکتاتور در خاورمیانه و شمال آفریقا و پایمال کردن حقوق ابتدایی مردم در این کشورها، دولتهای مرتجع ایران و ترکیه و عربستان و قطر و اردن که در رقابتها و کشمکشهای منطقه ای جریانات تروریست و آدمکش اسلامی را تا دندان مسلح کرده و به جان جامعه انداخته اند، تهاجم نظامی دولت آمریکا و متحدین اش به عراق که موجب از هم پاشیدگی شیرازه این کشور و رشد گروههای تروریستی و قومی ارتجاعی با کمک دول غربی شد، حمایت دولت روسیه از رژیمهای دیکتارتوری نظیر بشار اسد و…

راه حل نهایی برای پایان دادن به این وضعیت این است که دست دول ارتجاعی و دستجات قومی و اسلامی از زندگی مردم کوتاه شود و مردم فارغ از منفعت سودپرستانه دول غربی خود بر سرنوشت خود حاکم شوند و در مورد مقدرات زندگی خود تصمیم بگیرند. راه حل پی افکندن نظام های سکولار، آزاد و برقراری عدالت و رفاه اجتماعی در این جوامع به نیروی خود مردم این کشورها است.

اما امروز بیش از هر زمان دیگر پناهجویان آواره به کمک ما نیاز دارند. موج انسانیت مردمی در اروپا باعث شده است که دولتهای غربی با تاخیر زیاد کمی به حرکت در بیایند. همان دولتهایی که در اعمال سیاستهای ضد پناهنده پذیری گوی سبقت را از یکدیگر ربوده بودند. اما این بهیچوجه کافی نیست. دول غربی باید مسئولیت خود در قبال فاجعه انسانی در مرزهای اروپا را برعهده بگیرند. حرافی و اتخاذ تصمیات غیر انسانی در کرویدورهای پارلمان اروپا دیگر بس است. نه فقط باید پناهجویان آواره را با آغوش گرم پذیرفت بلکه باید آنها هر چه سریعتر از همه حقوق شهروندی و یک زندگی امن و مطمئن برخوردار شوند. باید مصاف با دولتهای غربی برای تحمیل یک سیاست پناهنده پذیری انسانی را با حرارت تمام به پیش برد. لازم است با راسیسم و خارجی ستیزی دولتی و غیردولتی وسیعا مقابله کرد. باید امکاناتی فراهم کرد که متقاضیان پناهندگی بدون آنکه لازم باشد جان و هستی خود را در دریاها، جاده ها و کامیونها به خطر بیاندازند بتوانند از طریق دیگری درخواست خود را دنبال کنند. باید همه کسانی که بدلیل وجود جنگ و ترور و خفقان و خطر شکنجه و مردن از کشور خود گریخته اند بعنوان پناهنده پذیرفته شوند.

اینها شدنی است اگر این موج انسانیتی که امروز در ایستگاههای قطار و خیابانهای اروپا به چشم می خورد به نیرویی تبدیل شود که این خواستها را در اجتماعات خود با صدای بلند اعلام کند و دول غربی را برای تحقق این خواستها تحت فشار بگذارد.

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۵ سپتامبر ۲۰۱۵

همانطور که در جریان هستید، روز پنجشنبه ۲۷ اوت جسد ده ها پناهجو در کامیونی رها شده در مرز میان مجارستان و اتریش پیدا شد.درهمان روز قایق دیگری حامل۴۰۰ سرنشین که از سواحل لیبی به طرف ایتالیا در حرکت بود واژگون شد که به گفته خبرگزاری ها ۲۰۰ تن از سرنشینان آن کشته شده اند و ۲۰۰ نفر از نجات یافتگان به طرابلس انتقال یافته ‌اند. این خبرهای دلخراش که از رسانه های اروپای پخش شد بسیاری از مردم جهان را شوکه کرد و بار دیگر سیاست های غلط اتحادیه اروپا را مبنی بر اینکه پناهجویان باید در اولین کشور این اتحادیه ثبت نام شوند اثبات کرد و رهبران این اتحادیه را وادار به تشکیل جلسه اضطرای کرد.

این روزها مردم دنیا شاهد وضعیت رقت بار مهاجران و پناهندگان گریخته از جنگ و سرکوب سیاسی بویژه از کشورهای سوریه، عراق، افغانستان، شمال آفریقا و ایران و بسیاری دیگر هستند. طبق آمار همین سازمان ملل که آقای امین عواد مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای آن است در سال جاری ۲۶۰۰ نفر که عمدتا از سواحل لیبی به طرف ایتالیا در حرکت بودند در آب های مدیترانه غرق شدند و جانشان را از دست دادند. هفته ای نیست که دنیا شاهد چنین فجایع دلخراشی نباشد. در جزایر یونان پناهجویان تشنه و گرسنه و کودک به دوش روزی چندین مرتبه مورد خشونت بی رحمانه پلیس قرار می گیرند.در مقدونیه بدون توجه به شرایط روحی و جسمی پناهندگان و وجود کودکان رنگ باخته و محتاج نان و آب، پلیس آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و به سمت آنها گاز اشکاور پرتاب می کند و در ۲۷ اوت ۲۰۱۵ جسد ده ها پناهجو در کامیونی در مرز میان مجارستان و اتریش پیدا می شود. این رفتار با پناهجویانی که از جنگ های خانمانسوز در سوریه و عراق و افغانستان و بسیاری دیگر از نقاط مختلف جهان فرار میکنند مبانی و سیاست کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و اتحادیه اروپا در برخورد به پناهجویان را شدیدا زیر سوال برده است. این رفتار با پناهجویان نیازمند به پناه با هیچ بهانه ای قابل توجیه نیست.

در شرح وظایف کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل آمده است وظایف این سازمان رهبری و هماهنگ نمودن فعالیتهای بین‌المللی جهت محافظت و رفع مشکلات پناهندگان در سراسر جهان است؛ به همین اعتبار انتظار عمومی این است که این سازمان به صدا دربیاید و برطبق وظایفی که در قبال پناهندگان دارد دخالت کند و رفتارهای غیر انسانی این دولت ها را با پناهندگان محکوم کند.

متاسفانه با اینکه شمار پناهندگان و آوارگان بر اثر جنگ و سرکوب های سیاسی و تعرض مذهب به فرهنگ و تمدن و سطح زندگی مردم در مقایسه با سالهای پایانی جنگ سرد دهها برابر افزایش پیدا کرده است، اما کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در این زمینه نه تنها نقش موثری ایفا نمی کند در بسیاری از موارد نسبت به این همه حادثه دلخراش و خشونت علیه پناهندگان صدایش در نمیاید.

مجارستان در حال کشیدن سیم خاردار و بستن راه های عبور پناهجویان به داخل خاک این کشور است و می خواهد موانعی ایجاد کند تا پناهجویان در مرزهای آن کشور از سرما و گرما و تشنگی و گرسنگی بمیرند ولی وارد خاک آن کشور نشوند. از نظر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی و از نظر مردم جهان و نهادهای بشردوست و مدافع حقوق پناهندگی باید به این وضعیت پایان داد. پایان دادن به شرایط موجود در دست اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد و بخش پناهندگی این سازمان است. سازمان ملل و آژانس پناهندگی (یو ان اچ سی آر) با دارا بودن عضویت ۱۴۶ کشور جهان، قدرتمند ترین نهاد بین المللی را تشکیل می دهد به همین اعتبار می تواند جلوی این همه حادثه دلخراش را بگیرد و راه را برای امنیت و آسایش پناهجویان هموار کند. مرزها باید به روی پناهجویان باز شود. بیش از سه میلیون از آوارگان سوری و عراقی که در لبنان و اردن و ترکیه و در اطراف سوریه و عراق که آب آشامیدنی کافی هم ندارند لازم است مورد بیشترین حمایت مالی و درمانی و تائسیساتی قرار بگیرند. امکانات غذایی و درمانی و بهداشتی و تأسیساتی در همان چین و روسیه و کشورهای عضواتحادیه اروپا چنان زیاد است که می توانند با آن کلیه این آواره گان را به بهترین وجه تحت پوشش بگیرند. اتحادیه اروپا و سازمان ملل باید به این وضعیت رسیدگی کنند.

عبدالله اسدی، دبیر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

۲۸ اوت ۲۰۱۵

تصاویر و مشخصاتی که می‌بینید به ترتیب: الیکا معینی، خدیجه مرادی، امیر معینی و ملیکا معینی، کسانی هستند که در ۱۶ آذر سال ۲۰۱۱ به‌قصد پناهندگی در استرالیا ایران را ترک کرده‌اند. طبق اطلاعاتی که بستگان آن‌ها در اختیار فدراسیون قرار داده‌اند آن‌ها از مسافران یکی از قایق‌هایی بوده‌اند که در آب‌های اندونزی به استرالیا غرق‌شده بود. متأسفانه تابه‌حال نه در میان جان‌باختگان و نه در میان نجات‌یافتگان هیچ نشانی‌ای از آن‌ها پیدا نشده است. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از همه پناه‌جویان، به‌ویژه پناه‌جویان ایرانی در استرالیا و اندونزی و نجات‌یافتگان و بازماندگان قایق‌های واژگون شده می‌خواهد که هر نوع اطلاعی که از سرنوشت این افراد در دست دارند را از طریق ایمیل و شماره تلفن زیر با ما در میان گذارند.
asadiabe@gmail.com

تلفن: ۰۰۴۶۷۳۷۱۷۸۸۱۹