درسالهای اخیرموج پناهجویانی که ازطریق کشورهایی چون اندونزی عازم استرالیامیشوند، شدت یافته است. بسیاری از این پناهجویان که اغلب ایرانی وافغانی هستند از طریق دریا و با قایقهایی که از استاندارد لازم برای سفر دریایی برخوردار نیستند راه پر مخاطره ای را برای رسیدن به استرالیا در پیش می گیرند.
متاسفانه تعداد زیادی از این قایقها در مسیر رسیدن به استرالیا بر اثرطوفانی شدن هوا، برخورد با صخره ها و سوانح مختلف دیگردر آب واژگون و غرق شده و تلفات جانی زیادی به بار آورده اند. از اوایل سال جاری تا به امروز بیشتر از هزار پناهجو که اغلب آنها زن و کودک هستند جان خودشان را در این سوانح مرگبار از دست داده اند.
در هفته گذشته و به فاصله دو روز دو قایق حامل پناهجویان با داشتن بیش از ۳۵۰ سرنشین در آبهای بین اندونزی و استرالیاغرق شدند. در این حادثه های دلخراش بیش از ده نفر که تعدادی از آنها کودک بودند جان می سپارند.
در ماههای گذشته نیز به تکرار از این خبر های دردناک و بسیار متاثر کننده شنیده و دیده ایم. یکی از فاجعه بار ترین این حادثه ها غرق شدن قایق حامل بیش از ۲۵۰ پناهجوی ایرانی، افغانی و عراقی در سواحل کریسمس در دسامبر ۲۰۱۲ بود. قایق مذکور در آبهای استرالیا با موجهای شدید برخورد می کند و کاملا متلاشی می شود از این حادثه وحشتناک فقط ۳۳ نفر جان سالم بدرد می برند.
به این لیست می توان دهها تراژدی انسانی دیگر از این گونه را اضافه کرد، دهها سانحه در دریای مدیترانه و سواحل اسپانیا، ایتالیا و یونان را اضافه کرد. به این لیست می توان کشته شدن ۵۸ نفر پناهجوی چینی که در راه رسیدن به انگلستان در کامیون و از نبود اکسیژن، خفه شدند را اضافه کرد. و همچنین کشته شدن پناهجویان زن، مرد و کودکی که در کوهها از سرما یخ بستند و یا در حین عبور از مرزها بر اثر انفجار مین کشته شدند و یا به گلوله بسته شدند و یا در رودخانه ها دچار سانحه شدند را اضافه کرد.
چند قایق دیگر باید غرق شود، چند انسان دیگر باید جان خود را از دست بدهد، جنازه از آب گرفته چند کودک دیگر را باید دید تا ما را به خشم آورد، تا ما را به صدا در آورد؟ این انسانها مگر چه جرمی مرتکب شده اند که باید اینگونه مجازات شوند؟ مسبب تمام این جنایات و تراژدی های انسانی چه کسانی هستند؟ انگشت اتهام را به طرف چه کسانی باید دراز کرد؟ چه کسانی را باید بعنوان مسببین این جنایات به محاکمه کشاند؟
دولتهای “پناهنده پذیر” خود را در ارتباط با سوانح مرگبار دریایی مطلقا مقصر نمی دانند و به همین دلیل هیچ اقدامی به نفع پناهجویان و در جهت پیشگیری و به حداقل رساندن اینچنین فجایعی را در دستور کار خود قرار نمی دهند. در عوض آنها با بی شرمی، خود پناهجویان رامقصر تمام این سوانح مى دانند. انگار پناهجویان ایرانی، افغانستانی، عراقی، سوری و غیره به دلایل واهی و برای تفریح و ماجراجویی با ر سفر می بندند، خانه و کاشانه و عزیزان خود را ترک می کنند و این همه سختی و ناملایمات را به جان می خرند و زندگی خود را ریسک می کنند. غیر از این است که آنها هم مثل همه ما می خواستند بدور از ترس زندگی کنند، می خواستند یک زندگی انسانی داشته باشند و می خواستند در امنیت و رفاه و آزادی زندگی کنند؟ !
همه این دولتها دروغگو و بی شرم هستند. واژههای انسان، انسانیت، حقوق بشر و غیره وقتی برای آنهامعنی پیدامیکند که فقط به پول ترجمه شود. نباید دست روی دست بگذاریم و نظاره گرباشیم که این دولتها با سیاستهای کثیف خودشان اینگونه جان این انسانها را به خطر بیندازند.
باید با صدای بلند به آنها اعلام کرد که اگر نمی خواهند هیچ پناهنده ایرانی از کشور آنها درخواست پناهندگی کند باید دست از مماشات با جمهوری اسلامی بردارند، جمهوری اسلامی را از نظر سیاسی کاملا منزوی کنند و از مبارزات مردم برای سرنگونی رژیم اسلامی حمایت کنند. اگر نمی خواهند هیچ پناهجوی عراقی و افغانی به کشورشان بیاید، باید منفعت مردم این کشورها را به منفعت حقیرانه خود ارجعیت بدهند و از تفرقه اندازی وساختن هویت های ملی و مذهبی برای مردم دست بردارند، امنیت و رفاه و استاندارد های اولیه را برای مردم تضمین کنند. اگر نمی خواهند هیچ پناهجویی از آفریقای شمالی و خاورمیانه به کشورتان بیاید، سیاستها و اقداماتی را در دستور کار فوری خود بگذارید که بتواند تروریستهای دولتی و جریانات تروریست اسلامی در منطقه را که امنیت و آرامش را از مردم سلب کرده است افسار بزند. اگر نمی خواهند هیچ پناهجویی از قاره آفریقا و از جمله از کنیا، اوگاندا، سودان و سومالی به کشور شان بیاید، به جنگهای قومی و نژادی دراین مناطق دامن نزنند، بازار فروش اسلحه خود را در این کشورها تعطیل کنند و برای بهبود وضع اقتصادی و رفاهی مردم قدم بردارند. اگر نمی خواهید هیچ پناهجویی از دست دولتهای مستبد و دیکتاتور به کشور شما بیایند، این حکومتهای دست نشانده تان را تحت فشار قرار بدهید که اختناق واستبداد و خشونت را کنار بگذارند ، حقوق اولیه مردم را به رسمیت بشناسند و یک پروسه دموکراتیک را در پیش گیرند.
دولت استرالیا و دولتهای دیگر به اصطلاح پناهنده پذیر بطور مستقیم و غیر مستقیم مسبب تمام سوانحی هستند که تا به امروز جان هزاران پناهجو را گرفته است. آنها با اتخاذ سیاستهای ضد انسانی و ضد پناهندگی و نقض کنوانسیون پناهندگی که خود این دولتها از امضا کنندگان آنند مرتکب جرم شده اند و باید در یک دادگاه بین المللی به محاکمه کشانده شوند.
حق پناهندگی یک حق انسانی است. باید با چنگ ودندان هم که شده از این ابتدایی ترین حق انسانی خود دفاع کنیم واجازه ندهیم بیش ازاین پایمال شود. تحمیل عقب نشینی به دول غربی برای عقب نشستن ازسیاستهای ضدپناهندگی و ضد انسانی خود کاملا شدنی است به شرط اینکه متحد ومتشکل شویم و به قدرت عظیم خود باور داشته باشیم.
۲۳ اوت ۲۰۱۳