تمام حیوانات درنده زمان شکارشان مشخص است. آنها تنها وقتی احساس گرسنگی کنند شکار می کنند و اگر کاری به کارشان نداشته باشی باهات کاری ندارند در واقع آسیبی به تو نمی رسانند.
اما جهانخواران و خونخواران رژیم فاسد و پوسیده ایران زمانی برای انجام جنایات و وحشی گرایشان وجود ندارد. آنها در هر شرایطی جان ما انسانها را می گیرند و به هر شکلی ما را از حیات ساقط می کنند. برایشان فرقی نمی کند از نوزاد تا پیر، از زن تا مرد، هر کسی که منافعشان را تهدید کند سر به نیست می کنند و فریاد را در نطفه خفه می کنند. این جنایات از یک آدم آهنی که هیچ احساسی ندارد ساخته نیست که آنها مثل آب خوردن انجام می دهند.
فرزند را جلوی چشم پدر و مادرش دار می زنند و با سربلندی می گویند او مفسد فی الارض بود. رژیم فاسد اسلامی ایران هر جنایتی را به اسم اجرای قانون و برقراری صلح و آرامش در کشور انجام می دهد. انسان نمی تواند تحمل کند، نمی تواند بی تفاوت باشد، چطور می توانی بشینی و ببینی که هموطنت بدون هیچ دلیلی کشته میشود، آن هم به فجیع ترین شکل ممکن.
ای بی انصافها چرا ذره ای از شراب آدمیت را سر نکشیده اید، چرا قلب تان سنگی است و در سرتان بجای مغز گچ؟ نمی ترسید از این همه گناهی که مرتکب می شوید؛ از این همه بی عدالتی ها، جوان کشی ها، حق کشی ها، دل شکستن ها، آواره کردن ها، از این همه آهی که از نهاد تک تک مردم بی گناه برمی خیزد. مگر مرگ یا زندگی ما بدست شماست، مگر شما سکان دار زندگی ما هستید، مرگ برای شما نیست، درد و رنج برای شما نیست، چرا به خود نمی آئید؟ چرا وجدان مرده شما خوره وجودتان نمی شود تا تمام بدی ها را از درونتان بزداید و چهره واقعی انسان را در شما نمایان سازد. تا کی می خواهید مادران را در عزای فرزندانشان سیاه پوش و دلشکسته کنید، تا کی می خواهید نوجوانی را با هزاران آرزو در دل به گور بسپارید، تا کی می خواهید فریاد خواهران را در عزای برادرانشان بلند کنید، تا کی می خواهید قلب پدران را هزاران تکه کنید؟
بیدارشوید، بیدارشوید، بیدارشوید و ببینید دنیایی که حاضرید برایش تمامی ارزشهای انسانی را بکشید فانی است. روزی شما نیز بار سفر می بندید. نمی خواهید توشه ای سبک و گرانبها با خود حمل کنید، نمی خواهید قلبتان سرشار از شادی باشد و وجدانتان آزاد؟ پس نکنید، دل نسوزانید، چشم ها را گریان نکنید، مادران را در عزای فرزندانشان ننشانید، عزیزان وطن را تکه تکه نکنید، قلب ها را خنجر نزنید، مردم را حیوان و احمق ندانید، با مردم عزیز ایران همانند وحشی ها رفتار نکنید.
تاریخ در تمام اعصار بهترین معلم ما انسانهاست. هیچ چیز جز نام برای ما باقی نمی ماند. تمامی پادشاهان و سلاطین به نوعی تمامی کسانی که جز ظلم و ستم بر مردم روا نمی داشتند به فجیع ترین شکل ممکن کشته شده اند و نامشان در تاریخ گم شد. شما نیز نمی مانید و حکومت ظلمتان نیز پایدار نمی ماند، خودتان با رفتار غیرانسانی خود گورتان را می کنید و به درک واصل می شوید.
ای مردم عزیزم، ای کسانی که در ایران بدون اکسیژن نفس می کشید، ای پدر، ای مادرم، ای خواهرم، و ای برادرم تمام لحظه های زندگی من در این کره خاکی دیدن خوشبختی و موفقیت توست، دیدن لبخند زیبای توست، دیدن افتخارات توست.
برای بدست آوردن این خوشبختی باید کوشید و این کوشیدن بی نتیجه می ماند اگر جمهوری اسلامی پایدار بماند. تنها راه بدست آوردن آزادی و خوشبختی سرنگونی جمهوری اسلامی با مشتهای گره کرده شماست.
تا پیروزی راهی نیست
رقیه قاسمی