این سو جرثقیل، محکوم دست بسته، جلاد نقابدار، طنابدار، صندلی افتاده، ماشین نعش کش، پاهای آویزان، آخرین لرزشها و دیگر هیچ... آن سو چشمهای وحشت زده پدر، مادر، برادر، خواهر، همسر، شوهر، فرزند و … تصویری از اعدام که همه عمر کابوس آن همراهشان خواهد بود. احساس گناه وکلایی که عاجزانه شاهد جان دادن موکلان خودهستند. ضربه روحی وارده به مسئولین و نگهبانانیکه مجبورند در کار اعدام سهیم باشند و… .نظاره گران اعدام پیش خود زمزمه میکنند که لابد حقش بود ! درس عبرتی برای دیگران میشود !چه بسا برای آنها چندان فرقی هم نمی کند که جرمش چه بود. سرقت، مواد مخدر، دزدی، قتل، زور گیری، قاچاق و حتی مخالفت سیاسی. مهم نیست !اکنون آنها آموخته اند کشتن وسیله ای است برای انتقام یا اجرای “عدالت”!! ویکتور هوگو میگوید: “آیا فکر میکنید اعدام درس عبرتی است برای دیگران که نباید کشت؛ نباید کشت را چگونه می آموزید ؟ با کشتن دوباره ! ؟”
جان واترکه برادرش در سال ۱۹۹۵ بخاطر قتل در ایالات میسوری آمریکا اعدام شد میگوید: “مردم هیچوقت نتوانستن درک کنند، اعدام برادرم چه تاثیر وحشتناکی بر خانواده ام گذاشت. مادرم دیگر هیچوقت کمر راست نکرد. فرزندان برادرم هرگز نتوانستند مرگ پدر را فراموش کنند.”
ایران بعد از کشور چین اولین رتبه اعدام ها در جهان را داراست. اعدام ممنوع ! اما چرا ؟ مجرمی که قرار است اعدام شود می کشد یا به کشتن ادامه میدهد ! نهایتش اعدام است! وقتی حکمت اعدام باشد چه فرقی می کند یک نفررا کشته باشی یا چند نفررا ، می توانی پس از اولین قتل ، تعداد بیشتری را بکشی ! چون بهر حال اعدام می شوی. اگر بی گناهی اعدام شود ! دیگر فرصتی برای جبران نیست. چین درسال ۱۹۹۴ : دو مردرا بخاطر کشتن همسرانشان در حالیکه خود را بی گناه می دانستند به اعدام محکوم شدند اما پس از چند سال همسران آنها پیدا شدند. بدبختانه وقتی حقیقت روشن شد که یکی از آنها اعدام شده بود و دیگری بعد از ۱۱ سال حبس از زندان آزاد شد. در آمریکا یک زندانی محکوم به اعدام بعد از ۱۵ سال از زندان آزاد شد !این زندانی که دراین ۱۵ سال، ۲۳ ساعت از شبانه روز در سلول انفرادی بود در سال ۲۰۰۹ ، هشتادمین فردی بود که بر اثر آزمایشات دی ان ای ، بی گناهیش اثبات و از زندان آزاد شد .
آیا میدانید که در ایران امکان خطا در قضاوت بیش از دیگر کشورهاست ؟ چون قاضی می تواند به تنهایی بدون حضور “هیأت منصفه” و پس از دستور اعمال شکنجه برای اخذ اعتراف، حکم مرگ را صادر کند. آیا اعدام جامعه را امن تر می کند ؟ نگاهی به تحقیقات نشان میدهد در آمریکا آمار ارتکاب به قتل در ایالت هایی که اعدام را لغوکرده اند چندان فرقی با ایالات هایی که هنوز قاتلان را اعدام می کنند ندارد. در کانادا بعد از لغو مجازات اعدام تعداد قاتلان ۴۴% کمتراز گذشته شده است. در سال ۲۰۰۳ تجربه بیش از ۸۰ درصد کارشناسان جرم در آمریکا نشان داد که اعدام باعث کم شدن جنایت نمی شود. به همین دلایل است بسیاری از کشورهای دنیا مجازات اعدام را لغو کرده اند ! بجز ۲۱ کشور از جمله ایران. همه سازمانهای مدافع حقوق بشر در سراسر دنیا با حکم اعدام مخالفند. گمان می کنید اعدام در اماکن عمومی درس عبرتی است برای دیگران ! اساس این استدلال چنین است؛ مجرم تمام مراحل بعد از دستگیری را پیش بینی می کند و با دیدن عاقبت اعدام شدگان از اقدام به جرم و جنایت می هراسد. در حالیکه تجربه پلیس نشان داده که بسیاری از جنایت ها برنامه ریزی شده نیستند یا مجرم در نظر نمی گیرد که بزودی دستگیر می شود. برعکس اعدام و بخصوص ابرازشجاعت محکوم در زمان اجرای حکم می تواند از او یک قهرمان ساخته و تبلیغی برای گروههای تروریستی یا بزهکارشود.
چرا حکم اعدام عادلانه نیست؟ حکم اعدام عادلانه نیست زیرا هیچکس در هر مقام و موقعیتی که باشد حق ندارد جان انسانی را بگیرد. حالا میخواهد این شخص به اسم دولت اعدام کند یا به اسم قوه قضائیه و یا هر چیز دیگر. حکم اعدام، قتل عمد است که دولتها مرتکب میشوند و با قاتلان هیچ فرقی ندارند. وقتی در ملا عام اعدام میکنند برای این است که میخواهند جامعه را بترسانند. این پیام ترس فقط برای مجرمان نیست؛ این پیامی است به همه و برای ساکت نگاه داشتن اهالی جامعه.در مواقعی که قتلی صورت میگیرد این خانواده مقتول نیست که باید تصمیم بگیرد. دولت بجای اعدام قاتل باید به همدردی و کمک به خانواده مقتول بپردازد چیزی که جمهوری اسلامی و همه دولتهای قاتل انجام نمیدهند. اعدام راه حل جلوگیری از بالا رفتن آمار جرائم در جامعه نیست.
خالد زارعی