رو نوشت به سازمان عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر
به اطلاع می رسانیم که تعداد زیادی از پناهجویان ایرانی که به خاطر ترس از شکنجه و اعدام از ایران گریخته اند به مدت ۴۰ روز در مرکز شهر آتن و در مقابل دفتر سازمان ملل دست به تحصن زده بودند. قبل از آن نیز شمار دیگری از پناهجویان ایرانی دست به اعتصاب غذا و دوختن لبهای خود زده بودند. با گذشت ۴۰ روز از تحصن پناهجویان در مقابل دفتر سازمان ملل در آتن، دولت یونان حاضر به پذیرش هیچ یک از خواسته های پناهجویان نشده و اساسا هیچ واکنشی در این مورد نشان نداده است. تنها واکنشی که دولت یونان در مقابل اعتراض پناهجویان نشان داده است این بوده که هر از چند گاهی به پلیس دستور داده تا محل تحصن آنها را محاصره کنند و پناهجویان را مورد ضرب و شتم قرار دهند و امکانات تحص آنها را به دور بریزند.
از آنجایی که دولت یونان در طول ۴۰ روز تحص به هیچکدام ازخواسته های پناهجویان رسیدگی نکرده است، پناهجویان روز پنج شنبه ۱۴ اکتبر ۲۰۱۰ دست به اعتصاب غذا و دوختن لبهای خود زدند. مشخصا ۸ نفر از آنها در اعترا ض به بی مسئولیتی دولت یونان در قبال خواسته های آنها لبهای خود را دوخته اند. طبق آخرین خبر روز پنجشنبه ۲۱ اکتبر نیز دو نفر دیگر به آنها اضافه شده است و جمعا از ۲۵ پناهجوی اعتصابی ۱۱ نفراز آنها لبهای خود را دوخته اند.
در میان لب دوختگان خانمی ۲۹ ساله به نام ماندانا دیده میشود. صحنه دلخراش لب دوختن پناهجویان اعتصابی در اینترنت و سایتها و رسانه های مختلف، مو را بر تن هر انسانی راست میکند. این صحنه ها در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا به نام یونان اتفاق افتاده است که نه تنها هیچ استانداردی برای رسیدگی به امورپناهندگان ندارد که متاسفانه خود در بدرفتاری و زیر پا گذاشتن حق و حقوق پناهندگان شهرت پیدا کرده است.
این پناهجویان از کشوری به نام ایران به یونان آمده اند که یک رژیم جنایتکار اسلامی بر آن حکومت میکند که به مدت ۳۰ سال است قوانین عصر بربریت را بر آن جامعه حاکم کرده است. اجرای قوانین وحشتناک و قرون وسطای برای مخالفین و متهمین، قوانینی که برمبنای آن دست و پای متهمین را قطع می کنند، اعدام می کنند، قوانینی که برمبنای آن بر کمرمتهمین ۳۰ تا ۱۰۰ ضربه شلاق می زنند و بعد آنان را حلق آویز می کنند. قوانینی که زنان را بخاطر رابطه جنسی خارج از ازدواج سنگسار می کنند و رئیس جمهور اسلامیشان در اجلاس سازمان ملل می گوید ما حکم سنگسار را برای کسی صادر نکرده ایم. رژیمی که رسما و علنا در مورد همه چیز دارد به دنیا دروغ می گوید.
درهمه جای دنیا همواره ( البته ظاهرا) اصل بر برائت است اما در جمهوری اسلامی ایران اصل بر قوانین الهی است و از نظر آنها هرآنچه که بگویند لازم الاجرا است. در یک دادگاه فرمایشی و چند دقیقه ای برای مخالفین خود تصمیم می گیرند و حکم مرگشان را صادر می کنند و بعد به اجرا می گذارند. پناهجویان ایرانی دریونان و ترکیه و همه جای جهان بدلیل شرایط فوق از ایران فرار می کنند و باید به همین دلیل با کمترین تحقیقات درمورد آنها باید با آغوش باز به عنوان پناهنده پذیرفت و بر طبق مفاد کنوانسیون ژنو امنیتشان تضمین شود.
در هر حال ماهیت جمهوری اسلامی در ایران برای مردم جهان روشن است ولی اینکه چرا دولت یونان در قبال پناهجویان گریخته از جمهوری اسلامی، خود را بی وظیفه کرده است جای سئوال دارد. سکوت دولت یونان نشان پشت کردن به آن حقوق بشری است که اتحادیه اروپا خود را در قبال آن متعهد می داند. انگار پناهندگان بشر نیستند تا حقوق بشرشان رعایت شود. به خواسته ها و مطالبات پناهجویان پاسخی داده نمی شود، گویا دولت یونان هم جز اتحادیه اروپاست و از قرار معلوم باید به تعهدات خود در قبال پناهجویانی که به کشور یونان پناه می آورند پایبند باشد و به رعایت حقوق اولیه آنها وفادار بماند. اما دولت یونان چشمش را بر آنچه که در ایران میگذرد بسته است به همین دلیل، به پناهجویان اعتصابی نه تنها هیچ حقوق و مزایایی پرداخت نمی کند بلکه آنها را نیز به عنوان بشر به حساب نمی آورد.
گفته می شود بازداشتگاههای یونان مملو از پناهجویان ایرانی و عراقی و افغان است؛ سالم و بیمار و سیگاری و غیر سیگاری را عموما در سالنهای بزرگ و قدیمی جای داده اند که نه تنها هیچ شباهتی به محیطهای امروزی بویژه در اروپا ندارند بلکه تماما محیطی آلوده و غیر بهداشتی هستند به طوری که پناهجویان بازداشتی را به مرز دیوانگی رسانده اند. پناهجویانی که از آن بازداشتگها آزاد می شوند می گویند جدا از محیطهای کثیف و غیر بهداشتی و خسته کننده، پلیس آن کشور پناهجویان را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می دهد.
لازم به ذکر است که فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی در طول ۲۲ سال فعالیت خود همواره پیش قدم بدست گرفتن پیشروترین خواسته های پناهجویان به عنوان انسان، مستقل از مذهب، باورسیاسی و جنسیت از هر رنگ و نژادی بوده است. اعتصاب غذا و لب دوختن هیچ وقت خواست و آرزو و تصمیم ما نبوده است ولی فضای بشدت غیر انسانی که دولت یونان برای پناهجویان بوجود آورده است آنها را به مرز مرگ و زندگی رسانده است.
چرا باید در یک کشور اروپایی آوارگان از جهنم ایران و افغانستان در دفاع از حق زندگی مجبور به دوختن لبهای خود شوند؟ پناهجویان در یونان بدون اقامت، بدون کار، بدون مسکن، بدون خدمات درمانی و بدون داشتن یک آینده روشن در آن مملکت زندگی میکنند. هیچ قانون و مرجعی برای رسیدگی به امور زندگی پناهجویان در یونان نیست؛ هیچ اداره ای مسئولیت تامین آنها را بر عهده ندارد؛ کسی به خواسته ها و مطالباتشان پاسخ نمیدهد و هیچ مرجعی نیست که از آنها بپرسد دردتان چیست که ۴۰ روز است در اینجا به اعتراض نشسته اید؟ با توجه به توضیح نکات فوق، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از دادگاه اروپا می خواهد که با دولت یونان بدلیل نقض حقوق انسانی پناهجویان برخورد قاطع شود.
عبدالله اسدی
دبیر همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۳ آکتبر ۲۰۱۰