حتما اطلاع دارید که گروه بزرگی از پناهجویان ایرانی که از ۶ تا ۱۰ سال است در سوئد زندگی می کنند در Smyrnakyrkan در شهر گوتنبرگ از اول مارس ۲۰۱۱ دست به تحصن زده اند و بسیاری از دیگر پناهجویان در همین شهر نیز به تحص آنها پیوسته اند. خواسته های پناهجویان متحصن این است که اداره مهاجرت اجازه دهد آنها در سوئد بمانند و تقاضای پناهندگیشان را برسمیت بشناسند. این پناهجویان کسانی هستند که از سوی رژیم ایران تحت تعقیب و پیگرد قانونی بوده اند. آنچه که  در طول ۳۲ سال گذشته رژیم اسلامی بر سر مردم  ایران آورده است از هیچ کس پوشیده نیست. مردم در ایران هر روزه به دلایل متعددی از سوی دستگاههای قضایی و امنیتی تحت تعقیب و پیگرد قانونی قرار می گیرند و در پی  آن بسیاری از مردم مجبور به ترک ایران می شوند ولی متاسفانه کمترین توجهی به حقوق انسانی آنها از سوی  دولت سوئد و اداره مهاجرت این کشور نمی شود وتقاضای پناهندگی پناهجویان یکی پس از دیگری رد می شود.

 

اداره مهاجرت سوئد باید متوجه این مسئله باشد که این پناهجویان بهترین دوران سنی خود را در بدترین شرایط در سوئد سپری می کنند و از هر نظر تحت فشارهای روحی و روانی قرار دارند. بیکاری و وضعیت بد اقتصادی و نداشتن اجازه کار از یک طرف و از طرف دیگر ترس همیشگی  از بازداشت و دیپورت به ایران، اکثر این پناهجویان را به مرز دیوانگی رسانده است. هر کدام از این پناهجویان تاکنون چندین بار از اداره مهاجرت درخواست رسیدگی مجدد به پرونده های خود کرده اند ولی هر بار عمدتا به دو دلیل به آنها پاسخ منفی داده شده است. پاسخهای منفی اداره مهاجرت به این دسته از متقاضیان پناهندگی عمدتا عبارتند از اینکه: “یک، شما نتوانسته اید دلایل جدیدی به اداره مهاجرت ارائه دهید و دوم اینکه، مدارک و دلایل شما نشان نمی دهد جان و زندگیتان در ایران در خطر بوده باشد. از این نظر ارزیابی اداره مهاجرت از پرونده شما این است که رژیم ایران هیچ علاقه ای به تحت فشار کذاشتن شما نخواهد داشت.” از گفته ها و دلایل اداره مهاجرت به متقاضیان پناهندگی از ایران اینطور بر میاید که گویا آن هزاران نفری که جمهوری اسلامی در طول این چند سال به جوخه اعدام سپرده و یا زیر شکنجه های وحشیانه به سکوت واداشته است همه از سران اپوزسیون سرنگونی طلب در ایران بوده اند! ولی  همین دولت سوئد بارها شاهد اخباراعدام کسانی بوده که  در هیچ تشکل و سازمانی سابقه عضویت و فعالیت سیاسی نداشته اند.

 

اداره مهاجرت سوئد اطلاع دارد که به دنبال انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در ایران، مردم برای سرنگونی رژیم اسلامی به خیابان آمدند ولی در مقابل، رژیم بارها تظاهرکنندگان را به گلوله بسته و در پی آن شمار زیادی کشته و زخمی شدند و بسیاری از دستگیر شدگان را نیز زیر شکنجه به قتل رساندند و به زندانیان سیاسی تجاوز جنسی کردند. اداره مهاجرت و دولت سوئد از وضعیت موجود در ایران بی خبرنیست. دولت سوئد به خوبی بر این واقعیت آگاه است که رژیم ایران همیشه درحق مخالفین خود با خشونت تمام رفتارکرده است به طوری که جان هیچ مخالفی در ایران در امان نیست. بازتاب جنایت و وحشیگری رژیم اسلامی علیه مردم ایران از سوی بسیاری ازنهادهای مدافع حقوق بشر به عنوان جنایت علیه بشریت شهرت یافته است. هم اکنون هزاران نفردر زندانهای جمهوری اسلامی زیر سختترین شکنجه ها و چه بسا بسیاری آز آنها حکم اعدام دریافت کرده اند. از این رو لازم است دولت سوئد برمبنای  شرایط حاضر در ایران سیاست پناهندگی خود را جهت پذیرش بیشتر متقاضیان پناهندگی از ایران تغییر دهد و در عین حال اعلام کند که هیچ  پناهجوی ایرانی در معرض خطر دیپورت به ایران قرار نخواهد گرفت.

 

مقامات سوئد باید این حق را برای پناهجویان ایرانی برسمیت بشناسد و به خواسته های آنها به عنوان خواسته های برحق و انسانی نگاه کند. پناهجویانی که سالهاست از ایران فرار کرده اند و در سوئد با هرشکلی و با هرشرایطی که بوده کنار آمده اند در صورت بازگشت به ایران نیز نه تنها امنیت جانیشان در خطر قرار می گیرد، از نظر معیشتی نیز در ورطه نابودی قرار خواهند گرفت؛ چراکه جدا از اختناق سیاسی که بر مردم آن کشور تحمیل کرده اند ۷۰ درصد از همان مردم در حال حاضر زیر خط فقر زندگی می کنند به همین دلیل پناهجویان جوانی که ۷-۸ سال پیش به سوئد آمده اند به هیچ وجه نمی تواند زندگی خود را با آن شرایط منطبق کند.

 

 سئوال اینجاست، آیا مسئولین  اداره مهاجرت و دولت سوئد هیچ به این  فکر کرده اند پناهجویانی که اکثرا جوان هستند و از ۵ تا ۱۰ سال است در سوئد زندگی می کنند در صورت بازگشت به ایران چگونه می توانند زندگی خود را با شرایط کنونی در آن کشورعادت بدهند؟ فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی شرایط کنونی در ایران را از روی حدس و گمان تصویر نمی کند بلکه از روی آنچه که مقامات جمهوری اسلامی و رسانه های وابسته به خود رژیم که حتی یک صدم آنچه که اتفاق می افتد منعکس نمی کند تصویر می کند. تا زمان انتشار این بیانیه ۱۳ روز از تحصن پناهجویان ایرانی در گوتنبرگ می  گذرد بی آنکه از سوی این اداره کوچکترین عکس العملی نشان داده شده باشد. از این رو فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی  از دولت سوئد می خواهد که با توجه به توضیح شرایط کنونی درایران و طولانی شدن پروسه زندگی این دسته از پناهجویان در سوئد به هر شکلی که دولت سوئد خود مناسب می بیند به این پناهجویان اجازه دهند در سوئد بمانند و حق پناهندگی آنها را برسمیت بشناسند. 

همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی- سوئد

۱۵مارس ۲۰۱۱