باوجوداینکه خشونت علیه زنان در سالهای اخیر بهمراتب کمتر از گذشته شده ولی آنقدر این خشونتها در نگاه مردم و فرهنگها جا خوش کرده که هنوز تا رفع آن راه درازی در پیش است و باید امیدوارانه در جهت رفع آن تلاش کرد. ۲۵ نوامبر تنها روز یادبود به مسلخ کشیدن سه خواهر اهل دومینیکن نیست که هرروز چنین جنایتهایی در جهان به وقوع میپیوندد، بلکه بهانهای برای ابراز همدردی و تلاش برای رفع تبعیض و خشونت علیه تمام زنان جهان، بهویژه زنان کشورهای جهان سوم است. عمق این خشونتها به حدی در فرهنگ، رفتارهای اجتماعی و دین برخی ملتها نهادینهشده که خود زنان نیز در برخی موارد پذیرش آنرا امری عادی و سکوت در برابر آنرا نوعی قدرت تحمل و برتری خود میدانند. نمونههای بسیاری از این خشونتها حتی از طرف فامیل و اطرافیان زنان در خیلی از فرهنگها وجود دارد. علاوه بر خشونتهای فیزیکی موجود در خانوادهها، تبعیض و اذیت و آزار روانی در رفتارهای اجتماعی نیز بهوفور در جوامع مختلف رایج است. با توجه به اینکه بیشتر زنان از حقوق قانونی و مدنی خود اطلاع کافی ندارند تلاشی نیز برای رفع خشونتها نمیکنند. نامگذاری چنین روزهایی برای مبارزه همهجانبه علیه آزار جنسی و خشونتها از یکسو و آگاهتر کردن زنان و حتی مردان به حقوق خود و طرف مقابل بسیار قابلتوجه و در رفع این خشونتها مفید خواهد بود.