جمعیت تمام کردهای ساکن در ایران در حدود ۱۰% جمعیت کل کشور می باشد. کردها از نسل مادها  و قومی آریایی تبار هستند و بیشتر آنها در استانهای کرمانشاه، کردستان و ایلام و بخشهایی از آذربایجان غربی و مناطقی از خراسان سکونت دارند و اکثراً مسلمان و سنی مذهب هستند و تعداد کمی هم از آنها مذهب شیعه دارند و عده ی قلیلی هم جزء فرقه یارسان می باشند. در طی ۴ دهه حکومت جمهوری اسلامی بر ایران کردها در ایران مورد ظلم وستم های فراوانی قرار گرفته اند در سالهای اول حکومت جمهوری اسلامی جوانان کرد دسته دسته از طرف حکومت اعدام می شدند و البته این سیاست هنوز هم ادامه دارد. در دوران حکومت جمهوری اسلامی بود که رهبران حزب دمکرات کردستان ایران توسط مزدوران رژیم ترور شدند این جنایت وحشتناک هیچ وقت از حافظه تاریخی کردهای ایران پاک نمی شود. بیکاری در مناطق کردنشین ایران بسیار بالاست و حکومت نیز در قبال این معضل کاملاً بی تفاوت است و این امر موجب می شود که تعداد زیادی از افراد بیکار به کول بری روی آورند و مسؤلین نظام خود کاملاً نسبت به این موضوع آگاهند و با شلیک گلوله آنها را به قتل می رسانند و یا اینکه از آنان اخاذی می کنند. شیخ صادق خلخالی جنایتکار حکومت خمینی تنها چند ماه پس از روی کار آمدن حکومت آخوندی با دریافت حکمی از خمینی  طی محاکماتی چند دقیقه ای و پشت درهای بسته بسیاری از جوانان و مردان را با عنوان مفسد فی الارض به پای جوخه های دار برد و گلوله باران کرد. یورش سبعانه به مناطق کردنشین بمباران و به آتش کشیدن مناطق مسکونی و قتل عام فجیع و دسته جمعی جوانان این سرزمین در کرمانشاه، پاوه، روستای قارنا ،مهاباد و سایر شهرهای کردستان همگی از دستاوردهای جمهوری اسلامی بود. بدین ترتیب حمله وحشیانه و گسترده حکومت به شهرهای کردستان با فرمان خمینی در ۲۸ مرداد سال ۵۸ در کردستان روی داد که در آن جنایت تمامی شهرهای کردستان به خاک و خون کشیده شد. در طی این حمله مغول وار بیشتر شهرهای کردستان موقتاً به دست حکومت افتاد. در حال حاضر تعداد زیادی از فعالین و مبارزین کرد را  بازداشت کرده و تحت شکنجه های وحشتناک و آزار جسمی و روحی قرار می دهد و حتی در زندانها به آنان تجاوز می کند.