جواد موسوی

هرچه از عمر این حکومت سراسر ظلم و ستم میگذرد جنایت هایش بیشتر می شود اما اصلا انگار که دنیا خواب و مردم ما هم خواب آلوده ترند. بر دنیای سرمایه داران و منفعت طلبان چطور ایراد بگیریم که مردم خودمان از شنیدن این اخبار به جنبش در نمی آیند. هنوز پرونده دراویش گنابادی در پاسداران تهران بسته نشده و تعدادی از آنها بدون انجام هیچ محاکمه ای در زندان های جمهوری اسلامی بدون برخورداری از حقوق اولیه زندانیان بسرمیبرند. پرونده اکثر فعالان محیط زیستی پس از گذشتن نه ماه بازداشت موقت هنوز باز نشده که دادگاهی بتواند به آن رسیدگی کند و بعضی از آنها با روشهای مختلف سر به نیست شدند و هنوز هیچ خبری از زمان محاکمه آنها نیست. تعداد زیادی از فعالان اجتماعی بعلت عدم برخورداری از حقوق اولیه زندانی در اعتصاب غذا و در وضعیت فوق العاده وخیم بسر می برند. بدترین وضعیت را آرش صادقی دارد که با وجود بیماری های متعدد از اعزام و درمان،تا قطع اعتصاب غذا محروم شده است. در هفته های اخیر مرگ مشکوک دکتر فرشید هکی پتک محکم دیگری بر فرق فعالان اجتماعی و زیست محیطی و جامعه وارد کرد. از دیگر بازداشت های خود سرانه رژیم بازداشت هاشم خواستار، فعال اجتماعی و از معلمان شریف در شهر مشهد بود که پس از دو روز گم شدن از بیمارستان روانی درکنار بیماران روانی درجه یک سر در آورد. آخرین جنایت رژیم اعدام بیست و دو نفر از اعراب خوزستان بدون هیچ  محاکمه و حتی اعلام به خانواده های آنان انجام شد. درشلوغی و توجه افکار عمومی به مسابقه فوتبال، این بیست و دو تن شبانه اعدام شدند و خانواده های عزادار هم طبق معمول از برگزاری هرگونه مراسم منع شده اند. مانده ایم که در این میان چگونه برای مرگ مشکوک جمال خاشقچی تمام روزنامه های مطرح دنیا و تمامی سازمانهای حقوق بشری و حتی وزارت امور خارجه امریکا به کشور عربستان اولتیماتوم میدهند و ترکیه اسناد آنرا منتشر میکند ولی برای اعدام این جوانان صدایی در نمی آید. این ماجراها بهترین دلیل برای اتکاء نکردن بیشتر هموطنان به کمکهای بیرونی و تلاش بیشتر در داخل کشور برای تغییرات عمده و دگرگونی این حکومت جباراست.*

به امید ایرانی بدون هرگونه دیکتاتوری