فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی بار دیگر از مقامات دولت ترکیه می خواهد از تحویل دادن این پناهجویان و دیپورت آنها به جمهوری اسلامی اکیدا خودداری کند.
این روزها میلیونها نفر از طریق کمپینی که برای جلوگیری از خطر بازگرداندن افشین سهراب زاده، لیلی فرجی، زینب صحافی، اسماعیل فتاحی و محمد پور اکبری درداخل و خارج از ترکیه در جریان قرار گرفته اند. در این رابطه صدها امضاء برای دولت ترکیه و دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل فرستاده شده است. دهها نامه و اطلاعیه و صدا کامنت وهزاران هشتک دیپورت نکنید صورت گرفته است و دهها مصاحبه رادیویی و تلویزیونی در این مورد انجام شده است. شبکه های اجتماعی مملو از تصاویرپناهجویان بازداشتی در کشور ترکیه است.
ازانجایکه افشین سهراب زاده در اوج جوانی اش به مدت ۷ سال در زندانهای جمهوری اسلامی بوده و به جرم محاربه با خدا و همکاری با تشکیلات کومله مورد سخت ترین آزار و شکنجه جسمی قرار گرفته و هنگام مرخصی استعلاجی برای معاینات پزشکی بدلیل خون ریزی دستگاه گوارشی دست به فرار میزند، صدورحکم بازگرداندن وی به ایران برای سازمان ما و همه ایرانیانی که خبر حکم دیپورت این زندانی سیاسی را شنیده اند غیرقابل تصور است.
سازمان عفو بین المل در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳هنگامی که افشین در زندان بوده در زمان مراجعه برای مداوای پزشکی به افشین دسترسی پیدا کرده و گزارش مفصلی از شرایط جسمی و نحوه رسیدگی به وضعیت بیماری افشین تهیه کرده که بعداز اینکه افشین را در ترکیه بازداشت می کنند و کمپین برای جلوگیری از اخراج وی آغازمی شود، سازمان غفو بین الملل این گزارش را منتشر کرده است. در این گزارش عفو بین المل نوشته است: بین ماههای اوت و نوامبر ۲۰۱۵ مقامات دولت ایران دو بار به افشین سهراب زاده در زندان اوین و در تهران اجازه دادند در بیمارستان دولتی امام خمینی تحت معالجه قرار گیرد، اما هر دو بار، درمانی که وعده داده بودند صورت نگرفت.
عفو بین المل درادامه گزارش خود نوشته است: دلیل امتناع مقامات از درمان پزشکی افشین مشخص نیست و اگر برای بار دوم به تهران منتقل شود، به نظر نمی رسد که تحت معالجه قرار بگیرد، زیرا خانواده وی که در شرایط نامناسبی زندگی می کنند می بایست ۷۰۰ میلیون هزینه می کردند. مقامات زندان از نظر قانونی موظف به مراقبت از سلامتی افرادی هستند که در بازداشت آنها هستند.آنها هزینه های جانبی را به عهده افشین گذاشته بودند برای همین بود افشین در ماه ژوئن ۲۰۱۰ به کما رفت و برای مدت چند هفته ارتباطش با دنیای بیرون قطع شد.
عفو بین المل در ادامه گزارش خود نوشته است دلیل بیماری افشین جراحاتی بوده که وی در اثر شکنجه درزندان متحمل شده بوده. عفو بین الملل می گوید: در نامه ای که افشین سهراب زاده در سپتامبر ۲۰۱۵ از داخل زندان نوشت، گفته بود تا آنجای که به یاد دارم، قبل از دستگیری سالم بودم در وزارت اطلاعات به شدت شکنجه شدم بینی ام را شکسته بودند و دیواره شکمم ترک خورده بود.
عفو بین المل در آن هنگام در نامه ای به مقامات جمهوری اسلامی نوشته است: افشین سهراب زاده، عضو اقلیت کرد ایران که به مدت ۲۵ سال حبس در تبعید داخلی در یک زندان دور افتاده در جنوب استان هرمزگان محکوم است، نیاز فوری به درمان پزشکی در خارج از زندان دارد، لطفاً بلافاصله بنویسید تا اطمینان حاصل شود که فوراً درمان پزشکی تخصصی مورد نیاز افشین سهراب زاده، در خارج از زندان و به صورت رایگان،مطابق با استانداردهای بین المللی ارائه می شود.
عفو بین المل از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است باید اطمینان حاصل کند که افشین بیشتر از این مورد شکنجه و بدرفتاری و محروم از امکانات و مراقبت های پزشکی قرار نگیرد. معلوم نیست احترام به انسان و ارزشهای انسانی و حقوق پناهندگی کجا باید معنی پیدا کند؟ آیا اینها برای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه که خودش زمانی دلایل درخواست پناهندگی افشین را پذیرفته کافی نیست دخالت کند، جلو دیپورتش را بگیرد و از اختیارات خود استفاده کند و افشین را به کشور ثالث بفرستد؟
سرنوشت فرشته تاجمیری و آراد سهراب زاده، همسر افشین و کودک دوساله آنها چه می شود مگر مقامات دولت ترکیه و سازمان ملل در جریان نیستند که همسر افشین با یک کودک دوساله در ترکیه متحمل چه فشارها و گرفتاری های روحی و روانی شده اند، جوابتان به انها چیست؟ افشین مرتکب هیچ قتل و جرم و جنایتی نشده، چرا باید همان فاجعه ۷ سال زندان و دو باره و فاجعه بارتر ازآن برای افشین تکرار شود؟ دولت ترکیه اگر به هردلیلی نمی خواهد افشین سهراب زاده در ترکیه بماند راه حل درست این است که اختیار آن را به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بسپارد تا او را بعنوان پناهنده سیاسی به کشورثالث بفرستد نه اینکه به جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شود.
لیلی فرجی خواهر مریم فرجی است که در اعترضات ۱۲ دی ماه ۹۶ در خیابان انقلاب بازداشت شد و در ۱۵ فروردین ۱۳۹۷به دادگاه انقلاب مراجعه کرد و به سه سال حبس تعزیری و دو سال ممنوع الخروجی محکوم شد و در همان سال مریم فرجی به طرز مشکوکی کشته شد. لیلی فرجی از حامیان کیفرخواست زنان در انقلاب زنانه واز امضاء کنندگان بایکوت جمهوری اسلامی است و به بیماری فیبرومیالژیا و تیروئید مبتلاست. در صورت بازگشت وی به ایران این احتمال وجود دارد با لیلی هم با همان سرنوشتی مواجه شود که خواهرش با آن مواجه شد.
زینب صحافی معروف به زینب پرسپولیسی، از فعالین حق ورود زنان به استادیوم های ورزشی است بارها توسط نیروهای امنیتی بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود و اسماعیل فتاحی و محمد پوراکبری از فعالین سیاسی مخالف جمهوری اسلامی دو تن دیگر از پناهجویان بازداشتی در ترکیه هستند
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی بار دیگر از دولت ترکیه مصرانه خواهان متوقف کردن حکم اخراج این پناهجویان است و برای ازادی فوری آنها خواستار اقدام سریع در این زمینه می باشد. سپردن این پناهجویان بی پناه به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، کوچکترین قدمی انسانی است که افکار عمومی از دولت ترکیه انتظار دارد.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۱۳آوریل ۲۰۲۱