بهزاد پناهجوی کرد ایران و اهل شهرستان بوکان بود. چهار سال بود در کردستان عراق در انتظار رسیدگی به پرونده پناهندگی اش بود. بهزاد از اینکه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به پرونده پناهندگی اش رسیدگی نمی کرد و از اینکه هر بار به دفتر این سازمان در اربیل مراجعه می کرد هیچ پاسخی دریافت نمی کرد؛ خسته شده بود.
وی روز سه شنبه ۱۸ ماه مه برای آخرین بار به دفتر سازمان ملل در امور پناهندگان مراجعه کرد و باز پاسخی دریافت نکرد و این در حالی بود که بهزاد یک بطری بنزین را در دست داشت و تهدید به خود سوزی کرده بود ولی کارمندان یوان همچنان هیچ واکنشی نشان ندادند، بهزاد بطری بنزین را روی خود میریزد ولی انگار هنوز نمی خواهد دکمه فندکش را فشار دهد و خود را به آتش بکشد. از زمانی که بنزین را به روی خود می ریزد تا زمانی که فندک را می زند هنوز فرصت زیادی هست که کسی به دادش برسد اما انگار افرادی که دوروبرش بودند تنها زمانی اقدام می کنند که کار از کار گذشته است. خبر نگاران هم منتظر شعله ور شدن آتش بودند تا از آن بمب خبری دلخراش و تکاندهنده ای بسازند. بهزاد در مقابل دفتر سازمان ملل و در مقابل چشم خبرنگاران و پناهجویان دیگری که برای جواب به دفتر این سازمان مراجعه کرده بودند خود را به آتش کشید و شب گذشته برای همیشه چشم از جهان فروبست.
بهزاد از دست جنایتکاران جمهوری اسلامی گریخته و به کردستان عراق رفته بود تا از دفتر سازمان ملل درخواست پناهندگی کند. بهزاد جوانی ۲۵ ساله بود زمانی که به کردستان عراق فرار کرد تنها ۲۱ سالش بود. قرار نبود بهزاد چنین سرنوشتی پیدا کند، به کردستان عراق رفته بود تا جان و زندگی اش در امان بماند و مسیر دیگری برای ادامه زندگی پیدا کند.
صحنه خود سوزی بهزاد بسیار دلخراش و تکاندهنده بود.او قربانی سیاست پناهنده پذیری کمیساریای پناهندگان سازمان ملل شد، قربانی بی ارزشی جان و زندگی پناهجویان نزد به ظاهر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل شد. دیگر نه این کمیساریا، آن کمساریای عالی پناهندگان دوره جنگ سرد است و نه کشورهای اروپایی به آن سیاست پناهنده پذیری دوران جنگ سرد و دنیای دوقطبی پایبند مانده اند.
بی عملی امروز سازمان ملل در امور پناهندگان، به سیاست جهانی و عروج راست افراطی در سطح جهان گره خورده است.۱۹۳ کشورجهان عضو سازمان ملل هستند، اما این قدرت های اقتصادی جهان بویژه اروپا و ایالات متحده آمریکا هستند که خط مشی و میزان سهمیه پناهندگان سازمان ملل و بودجه این سازمان را تامین و تعیین می کنند.
متاسفانه جنگ و کشتار و آوارگی در بخشهای زیادی از جهان چنان گسترده است که بشردوستی و حق و حقوق پناهندگی را بشدت تحت تاثیر قرارداده و رسیدگی به امور پناهندگان، برمبنای کنوانسیون ژنو کوچکترین مقبولیتی نزد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و قدرتهای اقتصادی جهان ندارد.
خودکشی راه نجات نیست تحصنی که به دنبال خود سوزی بهزاد در مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل دراربیل جریان دارد بسیار تاثیرگزار خواهد بود اما این تحصن پیش از خود سوزی بهزاد هم می توانست سازماندهی شود.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی درگذشت بهزاد محمودی را به خانواده و بستگان و دوستانش تسلیت می گوید و برای آنها صبر و شکیبایی آرزو می کند.
همبستگی،فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۳ مای ۲۰۲۱ برابر ۳ خرداد ۱۴۰۰