روزدانشجو تولد ۵۸ سالگی خود را در شرایطی گرامی می دارد که فضای سیاسی جامعه ایران بسیار ملتهب است . در این ۵۸ سال، دانشجو همیشه در متن اعتراضات علیه ظلم واستبداد حاکم بر جامعه ایران حضور داشته واز همان ابتدا دراین راه قربانیان فراوان داده است. حکومت چماق، برای سرکوب اعتراضات دانشجوئی از ارتکاب هیچ جنایتی ابا نداشته است. مخصوصا هرسال درآستانه شانزدهم آذر، این فشارها مضاعف شده است. جنش دانشجوئی دیگر یک حرکت اعتراضی مختص به یک صنف جامعه نیست، بلکه دانشجو مطالبات جامعه خود را فریادمی زند. مردم هم روز دانشجو را بعنوان یک روز ملی می دانند و در این مبارزه پشتیبان و همراه فرزندان خود هستند هر چند که رژیم منفور جمهوری اسلامی درتمامی عمر نکبت بار خود برای مصادره این جنبش تمام تلاش خود را کرده است ولی اعتراضات دانشجویان هر روز رادیکال تر شده و رژیم را در یک سردرگمی بزرگ قرار داده است .
احترام به شخصیت وشعور انسانی مردم فارغ از جنسیت،آزادی اندیشه و بیان، جدائی دین از سیاست، احترام و به رسمیت شناختن حقوق زنان، آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد امنیت اجتماعی و اقتصادی، دوری از جنگ طلبی و ستیز با دیگر ملتهای جهان، همه از مطالبات دانشجویان ایران است که متاسفانه حکومت دیکتاتوری اسلامی ایران با تمامی این خواسته ها مخالف بوده و مبارزه کرده است.
رژیم بجز اینکه با وارد کردن قشر دانشجو سهمیه ای در دانشگاه ها و ایجاد بسیج دانشجوئی در تلاش بوده که اتحاد دانشجویان را از درون بسمت نابودی سوق دهد، با به زندان انداختن دانشجویان معترض و احکام طولانی مدت زندان برای آنان، محرومیت از ادامه تحصیل، فیلترینگ سایتها و وبلاگهای مستقل ومنتقد، توقیف مطبوعات و به حبس انداختن روشنفکران جامعه سعی در ایجاد فضای رعب و وحشت داشته است .
دانشجویان مبارز، یاران در بند خود و یارانی که در این راه جان شیرین خود را از دست داده اند را فراموش نکرده اند و هر روز مصمم تر با شعار مرگ بر جمهوری اسلامی و زنده باد آزادی به راه خود ادامه می دهند و مطمئنا پیروز این مبارزه مردم و دانشجو خواهد بود . دانشجو تبدیل به صدای اعتراض مردم به ظلم واستبداد شده است واین صدا هیچ وقت با حبس و شکنجه و مرگ خاموش نمی شود و هروز سقوط دیکتاتور را نزدیکترمی کند .