در ایران پدیده زن ستیزی به وضوح دیده می شود و زنان همیشه مورد تبعیض قرار می گیرند.زن ستیزی گاهی به صورت تنفر از زنان درجامعه خود را نشان می دهد و زن ستیزان زنان را موجوداتی غیر قابل اعتماد میشناسند.
هر روزه بارها و بارها شاهد زیر پا قرار دادن حقوق اولیه زنان چه در ایران و چه در کشور های دیگر افراطی مذهبی هستیم و این شکل از فشار بر زنان و دید دست دومی به زن و شخصیت او و حتی تعیین پوشش او تبدیل به نوعی زن ستیزی شده است.
پس از انقلاب پنجاه و هفت این پدیده در ایران برای زنان بیشتر قابل لمس بوده است و همواره از قانون برای مرد سالاری و پایمال کردن حقوق زنان استفاده می کنند.این تعیین تکلیف ها به حدی رسیده است که در چند روز اخیر دوباره شاهد دستگیری وسیع وجریمه های سنگین نقدی به بهانه مبارزه با بدحجابی هستیم این جرایم عبارتند از:
گذاشتن عینک آفتابی بر روی سر،داشتن پوست آفتاب گرفته (برنزه)،لاک ناخن و ده ها دلیل بی منطق دیگر.کار به جایی رسیده است که تهدید به بستن استخر های روبازی که افراد در اطراف آن آفتاب می گیرند میکنند.
اینجاست که این سوال مطرح می شود ” دلیل این همه فشار و زن ستیزی چیست و چه هدفی در پشت آن نهان است؟ ”
از یک سو رییس جمهوری را میبینیم که ادعا میکند با همچنین برخوردی مخالف است و از سوی دیگر آخوندی در بالای منبر که بد حجابی را مساوی با جنایت میبیند.
در هر صورت این وضعیت پراز فشار و خفقان زندگی را برای مردم ایران به خصوص زنان سخت تر می کند و تنها دلیل آن سرکوب هر چه بیشتر و شدیدتر مردم ایران به این بهانه است.همه اینها تنها گوشه ای از ظلمی است که در حق زنان و دختران ایرانی می شود.
هر ساله تعداد زیادی از زنان در نقاط مختلف دنیا قربانی زن ستیزی میشوند و مورد خشونت و آزار قرار می گیرند.عده ای از آنها برای تحقق پیوستن ذره ای از حقوقشان از کشور خود مهاجرت می کنند و با پشت سر گذاشتن خطرات زیاد موفق می شوند خود را به یک کشور امن برسانند ولی متأسفانه این شامل اکثر زنان مورد ظلم قرار گرفته نمی شود و میلیونها زن تحت ستم ، قادر به انجام این کار و تغییر شرایط خود نیستند.
آیدا نجفی