مقدمه
اغلب ما ایرانی ها با واژه بسیج آشنا و آن را در قالبهای مختلف اجتماعی لمس نموده و به مرور زمان به وجود آن عادت کرده ایم. چرا که سایه هولناک بسیج همه جا همراه ماست. در مدارس در محل کار در محله ها در پارکها در پاساژها در میان اقوام و دوستان . اما بسیاری از ما از طرح فاجعه آمیز پشت پرده بسیج بر روی فرزندانمان غافلیم و در کل چون بسیج را به خوبی نمی شناسیم نسبت به آن بی اعتنا می باشیم. درست است که برای خیلی ها می ارزد تا برای کم شدن طول سربازی و یا سهمیه دانشگاه و گرفتن دکتری و اخراج نشدن از کار پیمانی، یا حتی رفتن به اردو و بازی بچه ها یا گرفتن وام و کمک مالی و اینجور چیزها بسیجی می شوند اما اغلب خبر ندارند برای حفظ این عنوان چه ها که بر سرشان نمی آید. وقت دستگیریهای امنیتی سپاه یا سرکوبهای مردمی و حمله به اقلیتهای دگراندیش که فرا میرسد و بسیج فراخوان همگانی میدهد و اگر بسیجی این فراخوان را نپذیرد ضمن باطل شدن کارت عضویت، وی بایستی به حفاظت اطلاعات سپاه نیز در این خصوص پاسخگو باشد و البته پذیرفتن آن هم پاداش ساندیس و پاداش نقدی به دنبال دارد که برای قشر کم درآمد بسیار باارزش است و این در حالیست که ما با نوعی نسل کشی مغزی عمومی مواجه هستیم و شناخت بیشتر این عاشقان نظام ولایت مدار از واجبترین امور اجتماعی برای خانواده ها است.
بسیج به لحاظ لغوی به معنای سامان و اسباب ساز و سازمان جنگی : عزم و اراده ، آماده سفر شدن و آماده ساختن نیروهای نظامی یک کشور برای جنگ می باشد . ( دهخدا ، ۱۳۷۲ )
در سیستم حکومت اسلامی و ولایت فقیه بسیج یک نهاد اجتماعی است. همانند خانواده که به صورت عضوی از ساخت و نظام اجتماعی جامعه به شمار می آید. نهادی که با هدف پاسداری از ارزشها و آرمانهای به اصطلاح انقلاب اسلامی بوجود آمده است و انحلال آن جز در صورت انحلال حکومت اسلامی قابل تصور نیست. در اساسنامه بسیج مستضعفین، بسیج را به این صورت تعریف کرده اند : « بسیج نهادی است تحت فرماندهی رهبری که هدف آن نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن و جهاد در راه خدا و گسترش حاکمیت قانون خدا در جهان طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران و تقویت کامل بنیه دفاعی از طریق همکاری با سایر نیروهای مسلح و همچنین کمک به مردم هنگام بروز بلا و حوادث غیر مترقبه می باشد . »
رژیم جمهوری اسلامی هدف از تشکیل بسیج را بازوی ولایت فقیه بودن دانسته و تک تک اعضای بسیج را سلول های بافت ولایت فقیه می داند و منظور از تشکیل بسیج را جذب، آموزش ، سازماندهی نیروهای مردمی دانسته و اصلی ترین مساله بسیج، بکارگیری نیروهای مردمی در ماموریتهای محوله با توجه شرایط سنی بسیجیان اعم از دانش آموزی، دانشجویی، کارگری، کارمندی، عشایر و غیره است.
تاریخچه و چگونگی تشکیل بسیج
بر اساس اصل یکصد و پنجاه و یکم قانون اساسی به حکم آیه قرآنی “واعدوالهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدوالله و عدوکم و آخرین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم” دولت مؤظف است برای همه افراد کشور برنامه و امکانات آموزش نظامی را بر طبق موازین اسلامی فراهم نماید، به طوری که همه افراد همواره توانایی دفاع مسلحانه از کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند، ولی داشتن اسلحه باید با اجازه مقامات رسمی باشد. پیرو این اصل و طبق درخواست آیت الله خمینی مبنی بر تشکیل بسیج مستضعفین برای مقابله با ترفندهای آمریکای جهان خوار !! لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بسیج ملی که در جلسه مورخ ۱۰/۲/۵۹ به تصویب شورای انقلاب جمهوری اسلامی می رسد. سپس قانون ادغام سازمان بسیج ملی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مصوب ۲۸/۱۰/۵۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی میرسد و مسئولیت اداره و فرماندهی آن به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار می گردد.
بدین ترتیب هر شهر بسته به وسعت و جمعیت به چند منطقه مقاومت و هر منطقه مقاومت به چند ناحیه مقاومت و هر ناحیه مقاومت به چند پایگاه مقاومت تقسیم می گردد، که هر پایگاه مقاومت شامل گروه های سازمان یافته خواهد بود.شهرک ها و قصبات و دهات کشور دارای هسته مقاومت بسیج خواهند بود. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هسته های مقاومت محلی را با همکاری روحانیون و معتمدین محل و شوراهای محلی قانونی در سطح کلیه محلات تشکیل می دهد.گسترش واحدهای محلی بسیج باید به گونه ای باشد که در کوتاه ترین مدت ممکن در تمامی محله ها هسته های مقاومت تشکیل شود.
